.svg)
چرا چربی‌ها مستقیم سراغ دور کمرتان می‌روند؟
پارسینه: افزایش چربی شکمی خبر خوشایندی برای ما نیست. جدا از به هم خوردن تناسب اندام، تحقیقات نشان می‌دهد افزایش چربی شکمی بیشتر از افزایش چربی کلی بدن عامل بروز بیماری‌های جدی است.
محققان می‌گویند هرکاری که منجر به کاهش حتی نیم سانتی‌متر از اندازه دور کمر شود، می‌تواند بر شرایط سلامت فرد تاثیر مثبت داشته باشد. اما چرا کوچک‌ترین اضافه وزن مستقیم سراغ دور کمر می‌رود؟
عوامل ژنتیک: بیشترین عاملی که در محل ذخیره چربی‌ها در بدن نقش دارد عوامل ژنتیک است. اگر چاقی سیبی شکل در خانواده شما بیشتر دیده می‌شود احتمال بیشتری وجود دارد که دچار افزایش چربی شکمی شوید. در این صورت، فعالیت فیزیکی زیاد و محدود کردن کالری‌های دریافتی از کار‌هایی است که می‌توانید برای جلوگیری از افزایش این نوع چربی انجام دهید.
تغییرات هورمونی: در دوران یائسگی حتی زنانی که پیشتر، چاقی گلابی شکل داشته‌اند اغلب متوجه می‌شوند که چربی شکمی آن‌ها افزایش پیدا کرده است. کاهش سطح استروژن در کنار کاهش طبیعی سطح متابولیسم به دلیل افزایش سن، احتمالا عامل این میزان افزایش چربی شکمی است. پرداختن به ورزش‌های قدرتی برای ساخت عضله بیشتر در کاهش میزان این چربی به شما کمک خواهد کرد.
سندرم تخمدان پلی کیستیک (PCOS): این عارضه ۱۰ تا ۲۰ درصد زنان را در دوران باروری مبتلا می‌سازد. زنان مبتلا به PCOS که سطح هورمون تستوسترون در آن‌ها بیشتر از حد معمول است، اغلب شاهد افزایش وزن بویژه در ناحیه میانی بدن- الگوی مردانه افزایش وزن- هستند. به نظر می‌رسد افزایش تستوسترون باعث ایجاد الگوی معمولا مردانه چاقی در این زنان است. پریود‌های نامنظم، افزایش مو‌های زاید و آکنه از دیگر علایم PCOS هستند. اگر احتمال می‌دهید به این عارضه مبتلا هستید بهتر است با پزشک مشورت کنید.
خواب کم یا زیاد: خواب کمتر از پنج ساعت یا بیشتر از هشت ساعت در شبانه‌روز با افزایش چاقی شکمی مرتبط است. به گفته محققان، خواب ناکافی باعث می‌شود متابولیسم به منظور ذخیره انرژی کاهش یابد و انرژی اضافی به صورت چربی بویژه دور شکم ذخیره شود. ارتباط افزایش چربی شکمی با خواب زیاد مشخص نیست، اما احتمالا کاهش فعالیت فیزیکی عامل این افزایش است.
استرس زیاد: وقتی تحت فشار روحی زیادی قرار دارید بدن به تولید کورتیزول می‌پردازد. افزایش تولید این هورمون تمایل بیشتر به مصرف غذا‌های چرب و شیرین را در پی دارد. کورتیزول همچنین با تغییر شیمی بدن باعث می‌شود چربی از جمله چربی شکمی کمتری در بدن سوزانده شود.
عوامل ژنتیک: بیشترین عاملی که در محل ذخیره چربی‌ها در بدن نقش دارد عوامل ژنتیک است. اگر چاقی سیبی شکل در خانواده شما بیشتر دیده می‌شود احتمال بیشتری وجود دارد که دچار افزایش چربی شکمی شوید. در این صورت، فعالیت فیزیکی زیاد و محدود کردن کالری‌های دریافتی از کار‌هایی است که می‌توانید برای جلوگیری از افزایش این نوع چربی انجام دهید.
تغییرات هورمونی: در دوران یائسگی حتی زنانی که پیشتر، چاقی گلابی شکل داشته‌اند اغلب متوجه می‌شوند که چربی شکمی آن‌ها افزایش پیدا کرده است. کاهش سطح استروژن در کنار کاهش طبیعی سطح متابولیسم به دلیل افزایش سن، احتمالا عامل این میزان افزایش چربی شکمی است. پرداختن به ورزش‌های قدرتی برای ساخت عضله بیشتر در کاهش میزان این چربی به شما کمک خواهد کرد.
سندرم تخمدان پلی کیستیک (PCOS): این عارضه ۱۰ تا ۲۰ درصد زنان را در دوران باروری مبتلا می‌سازد. زنان مبتلا به PCOS که سطح هورمون تستوسترون در آن‌ها بیشتر از حد معمول است، اغلب شاهد افزایش وزن بویژه در ناحیه میانی بدن- الگوی مردانه افزایش وزن- هستند. به نظر می‌رسد افزایش تستوسترون باعث ایجاد الگوی معمولا مردانه چاقی در این زنان است. پریود‌های نامنظم، افزایش مو‌های زاید و آکنه از دیگر علایم PCOS هستند. اگر احتمال می‌دهید به این عارضه مبتلا هستید بهتر است با پزشک مشورت کنید.
خواب کم یا زیاد: خواب کمتر از پنج ساعت یا بیشتر از هشت ساعت در شبانه‌روز با افزایش چاقی شکمی مرتبط است. به گفته محققان، خواب ناکافی باعث می‌شود متابولیسم به منظور ذخیره انرژی کاهش یابد و انرژی اضافی به صورت چربی بویژه دور شکم ذخیره شود. ارتباط افزایش چربی شکمی با خواب زیاد مشخص نیست، اما احتمالا کاهش فعالیت فیزیکی عامل این افزایش است.
استرس زیاد: وقتی تحت فشار روحی زیادی قرار دارید بدن به تولید کورتیزول می‌پردازد. افزایش تولید این هورمون تمایل بیشتر به مصرف غذا‌های چرب و شیرین را در پی دارد. کورتیزول همچنین با تغییر شیمی بدن باعث می‌شود چربی از جمله چربی شکمی کمتری در بدن سوزانده شود.
منبع: جام جم
ارسال نظر