معروف ترین جاذبه های خوزستان

استان خوزستان تمدن ۹ هزار ساله دارد و دارای طبیعتی منحصر به فرد است که موجب شده هر سال گردشگران داخلی و خارجی زیادی را به خود جلب کند. خوزستان محلی است که همه ما با شنیدن نامش یاد آفتاب گرم و درختان سر به فلک کشیده نخل می‌افتیم. معروف‌ترین شهر‌های استان اهواز، خرمشهر و آبادان هستند. فصل بهار و پاییز را می‌توان بهترین زمان سفر به خوزستان دانست چرا که هوای اکثر شهر‌های آن خنک و مطبوع است و می‌توان با خیال راحت از جاذبه‌های خوزستان بازدید کرد. در ادامه با ما همسفر شوید تا با هم به استان خوزستان برویم.

پل سفید اهواز

سفر خود را از مرکز استان خوزستان شهر اهواز آغاز می‌کنیم. یکی از جاذبه‌های خوزستان پل معلق یا پل سفید اهواز است که تبدیل به نمادی از این شهر شده است. اهواز شهر پل‌ها است، از پل سیاه که قدیمی‌ترین آن‌ها است تا پل کابلی که دارد کم کم جای خودش را پیدا می‌کند؛ اما همچنان حتما تصویر پل را با دو هلال فلزی جایی دیده اید. پل سفیر بر روی رودخانه کارون احداث شده و یکی از ۸ پل عبور از آن محسوب می‌شود و همچنین چهارمین پل معلق دنیا است.

زیگورات چغازنبیل

زیگورات چغازنبیل سمبل هنر و معماری ایلامی است. این بنا در سال ۱۹۳۳ توسط براون کشف شد و توسط هیات گیرشمن در سال‌های ۱۹۵۱ تا ۱۹۶۲ به طور کامل از زیر خاک بیرون آمد. این بنای مربعی، ۱٫۵ متر طول و عرض و ۵۲ متر ارتفاع داشت. اونتش-نپیریشه شاه ایلام در قرن سیزده پیش از میلاد آنرا احداث کرد. بنا از آجر ساخته شده و بر روی آجر‌های آن نوشته‌های زیادی به خط ایلامی دیده می‌شود که بر روی آن‌ها مطالبی تقریبا یکسان نوشته شده است.

آبشار شوی دزفول

آبشار شوی ۸۵ متر ارتفاع و ۷۰ متر عرض دارد و از توابع شهر دزفول در استان خوزستان محسوب می‌شود. شوی همچنین فاصله کمی با استان لرستان دارد و می‌توان گفت: در مرز دو استان قرار دارد. البته دقت داشته باشید که دسترسی به این مورد از جاذبه‌های خوزستان دشوار است و به همین دلیل بکر مانده است. در دامنه کوه و خروجی آبشار غاری وجود دارد که افراد محلی می‌گویند کیلومتر‌ها طول دارد. در بدنه آبشار نیز خروجی‌های متعددی وجود دارد که آب با فشار از آن‌ها خارج می‌شود.

شیر‌های سنگی

شیر‌های سنگی یا به زبان بختیاری‌ها بردشیر نماد رشادت، شجاعت، فروتنی و مردانگی هستند. شیر‌های سنگی موزه‌ای در فضای باز را ایجاد کرده اند. شیر‌های سنگی نمادی از قوم بختیاری هستند، آن‌ها این شیر‌ها را روی قبر افراد شجاع و دلیر قرار می‌دادند. شیر‌های سنگی در هیچ کجای ایران به اندازه‌ای که در استان‌های خوزستان و چهارمحال بختیاری وجود دارند به چشم نمی‌آیند. اما گویا همین فراوانی و پراکندگی، از بین رفتنشان را امری عادی جلوه داده و در نظر مردم و مسئولان از ارزش و اهمیت آن‌ها کم کرده است و متاسفانه تعداد بسیاری از آن‌ها از بین رفته اند.

سازه‌های آبی شوشتر

یکی از جاذبه‌های خوزستان که در فهرست جهانی میراث یونسکو نیز به ثبت رسیده است. مجموعه‌ای از سیستم آبیاری پیچیده که بر اساس شواهد، قدمتش به دوران حکومت داریوش بزرگ و سده ۵ پیش از میلاد باز می‌گردد. مردم در زمان هخامنشیان تا ساسانیان با استفاده از طرحی هوشمندانه مجموعه‌ای به هم پیوسته از پل ها، بندها، آسیاب ها، آبشارها، کانال‌ها و تونل‌های بزرگ جهت دهی به آب را ساختند تا نهایت بهره را از آب ببرند. امروزه شاید تنها بخشی از این ساختار پیچیده باقی مانده باشد، اما ریزش آب حاصل از پساب آسیاب ها، آبشار‌های مصنوعی زیبایی را ایجاد کرده که به محوطه‌ای حوضچه مانند می‌ریزند و منظره‌ای حیرت انگیز را شکل داده است.

مسجد رنگونی‌ها در آبادان

در ادامه سفر بازدید از جاذبه‌های خوزستان به شهر آبادان می‌رسیم. مسجد رانگونی‌ها یا آن گونه که آبادانی‌ها می‌گویند، رنگونی ها، با معماری هندی و به همت رانگونی‌های اهل برمه در آبادان ساخته شده است. پس از پیدایش نفت و تاسیس پالایشگاه افراد زیادی از شهر‌ها و کشور‌های مختلف به اینجا آمدند. مهاجران هندی، پاکستانی (منطقه‌ای که امروز میانمار نام دارد) مسجد رنگونی‌ها را احداث کردند.

دریاچه سد دز (شهیون)

این دریاچه یکی از زیباترین دریاچه‌های ایران در شمال غربی دزفول ودر ۲۳ کیلومتری شمال شرق اندیمشک که تبدیل به یکی از جاذبه‌های خوزستان و منطقه شهیون شده است. در دریاچه انواع و اقسام ورزش‌های آبی انجام می‌شود. آب دریاچه از ارتفاعات اراک و الیگودرز سرچشمه می‌گیرد و بعد از گذر از کوه‌های زاگرس و دریافت ریز‌آبه‌های بسیار به این دریاچه وارد می‌شود. این دو رودخانه شامل دو شاخه اصلی به نام سزار و بختیاری است.

آرامگاه دانیال نبی در شوش

آرامگاه دانیال نبی در ساحل شرقی رودخانه شاوور و روبروی تپه ارگ ساخته شده است، این بنا دارای گنبدی ارچین است که، چون نگینی در قدیمی‌ترین شهر جهان (شوش) خودنمایی می‌کند. ساختمان این مورد از جاذبه‌های خوزستان در سال ۱۲۴۹ خورشیدی به روحانی شیعه جعفر شوشتری و به دست حاج ملاحسین معمار پس از سیل ویرانگر همان سال که باعث تخریب بنای قبلی شده بود، ساخته شد و ضریحی در مرکز آن قرار گرفت.

موزه جنگ خرمشهر

ساختمان این موزه در سال ۱۳۰۹ ساخته شد، و تا پایان جنگ به عنوان بخش اداری شرکت نفت به کار می‌رفته است. در دوران هشت سال جنگ تحمیلی این ساختمان به عنوان محل دیدبانی نیرو‌های عراقی مورد استفاده قرار گرفت. با توجه به این که این مرکز محل دیدبانی دشمنان در دوران جنگ بوده است، دست نوشت ه‌های اشغالگران عراقی بر روی دیوار‌های ساختمان به جای مانده است، که یکی از دست نوشته ها، جمله آمده ایم تا بمانیم بوده است که بسیار جلب توجه می‌کند.

هورالعظیم

هورالعظیم (به معنای تالاب بسیار بزرگ) یا هورالهویزه (به معنای تالاب هویزه) یا تالاب بزرگ هویزه بزرگ‌ترین تالاب استان خوزستان و یکی از بزرگ‌ترین تالاب‌های ایران است که جزو جاذبه‌های خوزستان قرار دارد. تالاب در مرز ایران و عراق قرار گرفته و حدود یک سوم این تالاب در ایران و دوسوم دیگرش در کشور عراق است. هورالعظیم آب خود را از رودخانه‌های کرخه، نیسان، سابله و نهر‌های انشعابی تامین می‌کند. مساحت تقریبی آن ۱۱۸۰۰۰ هکتار برآورد شده و در کناره‌های تالاب عمق آب کم و به تدریج به میانه آن که می‌رسد عمقش به چند متر می‌رسد.

منبع: الی گشت