.svg)
کوتوله‌ترین فضانورد جهان را بشناسید!
پارسینه: کوچولوترین فضانورد جهان خانم نانسی کوریه است که فقط ۱۵۰ سانتی‌متر قد دارد. اما این خانم ریز نقش اقامتی بیش از ۱۰۰۰ ساعت فضا را در ۴ پرواز شاتل داشته است و نمونه عینی ضرب‌المثل فلفل نبین چه ریزه است!
نانسی کوریه در ۲۹ دسامبر ۱۹۵۸ در ویلمینگتن آمریکا به دنیا آمد. در سال ۱۹۷۷ دبیرستان را به پایان رساند و به دانشگاه اُهایو رفت. جایی که توانست در سال ۱۹۸۰ آن را با دریافت کارشناسی زیست‌شناسی تمام کند. در سال ۱۹۸۵ از دانشگاه کالیفرنیای جنوبی درجه کارشناسی ارشد سامانه‌های امنیتی دریافت کرد. وی تحصیلات خود را در رشته سازه‌های صنعتی در دانشگاه هیوستون ادامه داد و موفق به دریافت درجه دکترا در این زمینه گردید.
از سپتامبر سال ۱۹۸۷ در مرکز فضایی جانسون به عنوان مهندس مشغول به کار شد. وی در ۱۷ ژانویه ۱۹۹۰ به جرگه فضانوردان ناسا پیوست و با عنوان متخصص مأموریت برای سفر با کیهان‌پیمای شاتل آموزش را آغاز کرد. در آن زمان و با توجه به جثه ریزنقش وی هیچ‌کس فکر نمی‌کرد، بتواند حتی دوره آموزشی قبل از پرواز را به پایان برساند و به زودی فشار تمرین‌های فضایی او را از میدان بیرون خواهد کرد، اما بر خلاف این نظر‌ها وی نه تنها کار آموزش را با موفقیت تمام کرد بلکه توانست به عنوان یک متخصص ماموریت پر تلاش، در ۵ سفر مداری شاتل حضور پر رنگی داشته و یکی از زنان رکورددار پرواز‌های فضایی باشد.
ماموریت‌های فضایی وی عبارتند از:
پرواز شماره ۵۷ شاتل فضایی از ۲۱ ژوئن ۱۹۹۳ به مدت ۹ روز و ۲۳ ساعت و ۴۴ دقیقه
پرواز شماره ۷۰ شاتل فضایی از ۱۳ ژوئیه ۱۹۹۵ به مدت ۸ روز و ۲۲ ساعت و ۲۰ دقیقه
پرواز شماره ۸۸ شاتل فضایی از ۴ دسامبر ۱۹۹۸ به مدت ۱۱ روز و ۱۹ ساعت و ۱۸ دقیقه
پرواز شماره ۱۰۹ شاتل فضایی از ۱ مارس ۲۰۰۲ به مدت ۱۰ روز و ۲۲ ساعت و ۱۰ دقیقه
وی جمعا ۴۱ روز و ۱۵ ساعت و ۳۲ دقیقه از عمر خود را در فضا گذرانده است.
از سپتامبر سال ۲۰۰۳ به عنوان فضانورد و مدیر اداره امنیت و عملیات پشتیبانی شاتل فعالیت داشت. وی در مه سال ۲۰۰۵ از پرواز‌های فضایی کناره‌گیری کرد. در حال حاضر به عنوان مشاور ارشد در مورد مسائل فنی اتوماسیون اداری، رباتیک و شبیه‌سازی اداره فنی و مهندسی مرکز فضایی جانسون فعالیت دارد. در پرونده کاری او حدود ۴۰۰۰ ساعت پرواز با ۹ نوع مختلف از هواپیما دیده می‌شود.
نام او در تاریخ کیهان نوردی با عنوان دویست و نود و سومین فضانورد جهان، صد و هشتاد و سومین فضانورد آمریکا و بیست و سومین زن فضانورد جهان به ثبت رسیده است.
وی دارای مدال «خدمت شایسته» وزارت دفاع آمریکا، مدال «خدمات استثنایی» ناسا و چهار مدال «پرواز فضایی» ناسا پرواز است.
از سپتامبر سال ۱۹۸۷ در مرکز فضایی جانسون به عنوان مهندس مشغول به کار شد. وی در ۱۷ ژانویه ۱۹۹۰ به جرگه فضانوردان ناسا پیوست و با عنوان متخصص مأموریت برای سفر با کیهان‌پیمای شاتل آموزش را آغاز کرد. در آن زمان و با توجه به جثه ریزنقش وی هیچ‌کس فکر نمی‌کرد، بتواند حتی دوره آموزشی قبل از پرواز را به پایان برساند و به زودی فشار تمرین‌های فضایی او را از میدان بیرون خواهد کرد، اما بر خلاف این نظر‌ها وی نه تنها کار آموزش را با موفقیت تمام کرد بلکه توانست به عنوان یک متخصص ماموریت پر تلاش، در ۵ سفر مداری شاتل حضور پر رنگی داشته و یکی از زنان رکورددار پرواز‌های فضایی باشد.
ماموریت‌های فضایی وی عبارتند از:
پرواز شماره ۵۷ شاتل فضایی از ۲۱ ژوئن ۱۹۹۳ به مدت ۹ روز و ۲۳ ساعت و ۴۴ دقیقه
پرواز شماره ۷۰ شاتل فضایی از ۱۳ ژوئیه ۱۹۹۵ به مدت ۸ روز و ۲۲ ساعت و ۲۰ دقیقه
پرواز شماره ۸۸ شاتل فضایی از ۴ دسامبر ۱۹۹۸ به مدت ۱۱ روز و ۱۹ ساعت و ۱۸ دقیقه
پرواز شماره ۱۰۹ شاتل فضایی از ۱ مارس ۲۰۰۲ به مدت ۱۰ روز و ۲۲ ساعت و ۱۰ دقیقه
وی جمعا ۴۱ روز و ۱۵ ساعت و ۳۲ دقیقه از عمر خود را در فضا گذرانده است.
از سپتامبر سال ۲۰۰۳ به عنوان فضانورد و مدیر اداره امنیت و عملیات پشتیبانی شاتل فعالیت داشت. وی در مه سال ۲۰۰۵ از پرواز‌های فضایی کناره‌گیری کرد. در حال حاضر به عنوان مشاور ارشد در مورد مسائل فنی اتوماسیون اداری، رباتیک و شبیه‌سازی اداره فنی و مهندسی مرکز فضایی جانسون فعالیت دارد. در پرونده کاری او حدود ۴۰۰۰ ساعت پرواز با ۹ نوع مختلف از هواپیما دیده می‌شود.
نام او در تاریخ کیهان نوردی با عنوان دویست و نود و سومین فضانورد جهان، صد و هشتاد و سومین فضانورد آمریکا و بیست و سومین زن فضانورد جهان به ثبت رسیده است.
وی دارای مدال «خدمت شایسته» وزارت دفاع آمریکا، مدال «خدمات استثنایی» ناسا و چهار مدال «پرواز فضایی» ناسا پرواز است.
وی متاهل است و یک دختر دارد.
منبع:
خبرگزاری ایسنا
ارسال نظر