پیامک های تهدیدآمیز به اعضای مجمع تشخیص را چه کسانی می فرستند؟

وی البته به «اعتماد آنلاین» گفت با توجه به شماره تلفن‌ها، به نظر می‌رسد این پیامک‌ها از سوی مردم باشد و او از این تماس‌ها نه ناراحت می‌شود و نه تعجب می‌کند، زیرا این حق مردم است که به مسئولان خود توصیه کنند.
اما کیست که نداند چنین حجمی از کار تبلیغاتی با استفاده از پیامک، آن هم به شماره‌هایی که به سادگی در دسترس مردم نیست، نه ساده و بی هزینه است و نه اتفاقاً چندان مردمی. آنچه بیش از هر چیز شائبه فضاسازی برای جلوگیری از تصویب لوایح مرتبط با FATF در مجمع، دست‌کم با استفاده از پیامک را تقویت می‌کند، اتفاقی است که خردادماه گذشته در مجلس روی داد. در این ماه، هنگام بررسی لایحه مقابله با تأمین مالی تروریسم (CFT) برخی از نمایندگان اعلام کردند حدود 500 یا 600 پیامک تهدیدآمیز از شماره‌های مختلف درمورد این لایحه دریافت کرده‌اند، پیامک‌هایی که از آنها می‌خواست به لایحه الحاق به کنوانسیون مبارزه با تأمین مالی تروریسم رأی ندهند.

منشأ این پیامک‌ها، مشهد بود و به گفته سهیلا جلودارزاده، نماینده تهران، «برخی از این پیامک‌ها از شماره‌های شخصی و با الفاظ توهین آمیز و بعضاً آمیخته به تهدید بود.» بررسی‌ها تنها تا مشخص شدن منشأ پیامک‌ها در مشهد پیش رفت، اما به سرانجام خاصی نرسید و تنها این گزاره از سوی علی مطهری، نایب رئیس مجلس شورای اسلامی مطرح شد که «این افراد نزدیک به گروهی از تندروها هستند که حتی جبهه پایداری را هم قبول ندارند.»این گروه‌های تندرو و جریان‌ها و جمعیت‌های همسو با آنان، در روزهای منتهی به بررسی لایحه کنوانسیون پالرمو در مجمع نیز بسیار فعال بوده‌اند. آنان نه تنها توانسته‌اند در قم تجمع اعتراضی برگزار کنند، یا حتی در مسجد لولاگر تهران به تحصن بنشینند، بلکه برخی گزارش‌ها حاکی است آنان توانسته‌اند در برخی شهرها همچون بابل نیز جمع اندکی را به عنوان معترض گرد هم بیاورند.
این نشست‌های غیرفراگیر و ناتوان در جمعیت‌سازی، با بسامددهی از سوی برخی رسانه‌ها برجسته‌سازی شد، رسانه‌هایی که به رغم تأمین مالی از منابع عمومی، رویکردهای جناحی را به منافع ملی ترجیح می‌دهند. از جمله این رسانه‌ها که عملکرد آن همچون برجام، در مسأله FATF نیز کاملاً مبتنی بر جانبداری جناحی بود، صدا و سیما است. بارزترین فضاسازی این رسانه، در گفت‌وگوی ویژه خبری، آن هم درست یک شب پیش از نشست مجمع تشخیص مصلحت نظام بود که در آن از دو مخالف تمام عیار FATF دعوت کرد تا این لوایح را به بحث بگذارند. این امر، نه تنها ناقض رویکرد بی‌طرفی رسانه‌ای آن هم از سوی رسانه‌ای است که ملی قلمداد می‌شود، بلکه نشان دهنده سویه دیگری از ماجرای FATF است، سویه‌ای که مطابق آن، برخی با قطبی‌سازی جامعه و ایجاد دوگانه کاذب ایستادگی-وادادگی مقابل خارجی‌ها، سعی دارند منویات جناحی خود را پیش ببرند. البته این دوگانه وحدت سوز، نه امروز، بلکه از سال 92 ایجاد و تکرار شد که در این روزها، با شدت و بسامد بیشتری منتشر می‌شود.