.svg)
منشأ مشکلات داخلی از کجاست؟
پارسینه: مسئولین ما ناقص و مقصرند. در جلساتشان شعار «اقتصاد مقاومتی» سر می دهند اما به عمل که می‌رسد، چشمشان را به روی قاچاق می‌بندند؛ از یک طرف دام‌هایمان را صادر کرده و از طرف دیگر، گوشت ناسالم و بی‌کیفیتی که معلوم نیست از چیست را وارد می‌کنند.
انقلاب اسلامی ایران، تحول عظیمی در مملکت ایران به وجود آورد. اگر ایران بعد انقلاب در این چهل سال را با ایران قبل از انقلاب از زمان ماد‌ها که قدیمی‌ترین حکومت ایران است، مقایسه کنیم، تحولات عظیمی در دوره‌ی معاصر مشاهده می‌کنیم. علت این امر آن است که ایران کشوری مستعمره بوده و ملت ایران اختیاری از خود در هیچ مسئله‌ای نداشته و در حال درجا زدن بوده‌اند؛ در ایران پس از انقلاب، مهم‌ترین دستاورد «استقلال» بوده است. دستاوردی که بواسطه‌ی آن ملت برای خودش فکر کند و دیگر نیازی به نسخه‌ی بیگانگان و پذیرش آن نداشته باشد.
امروز دولت‌ها و ملت‌ها گرفتار وابستگی و استعمار شدید توسط بیگانگان هستند. برای مثال می‌توان به افغانستان اشاره کرد که یک روز گرفتار شوروی بود و امروز هم گرفتار آمریکا؛ ملت ما، اما توانست استقلال خود را بدست آورد.
ایران قبل از انقلاب، دهی مخروبه از جانب آمریکا بود، اما امروزه ایران، از نظر صنعت، ساخت و ساز، راه‌ها و امکاناتی که در اختیار مردم می‌گذارد، قابل مقایسه با آن دوره نیست. قبل از انقلاب، ایران نه گازرسانی مناسب داشت و نه حتی تلفنی بود. ایران در ارتباطات بسیار پیشرفت کرده است.
از لحاظ نظامی هم ما ارتشی صد در صد وابسته به آمریکا بودیم؛ امروز ارتش و سپاه ما بسیار قدرتمند هستند و توان مقابل با دیگر ارتش‌های قدرتمند را دارا می‌باشند.
دیروز ما از نظر بهداشت، دریوزگی هند و پاکستان را داشتیم و بیمارانمان را اجاره می‌دادیم؛ امروزه کشور در بهداشت، خصوصا سلول‌های بنیادی، حرفی برای گفتن دارد.
متاسفانه برخی از مسئولین‌ما در کنار این پیشرفت‌های قابل ملاحظه، در حال در جا زدن هستند.
تحریم هنگامی می‌تواند اثر شکننده بگذارد، که راه‌ها بطور کلی بسته باشند. درحالیکه همانطور که آقایان در جریانند، راه‌ها کاملا بسته نیستند؛ یک وقتی آدم مستقیم می‌رود و با هزینه‌های کمتر، اما اگر همان راه را دور بزند، هزینه‌هایش بیشتر می‌شود.
تحریم بدان معنا نیست که ما تصور کنیم همه‌ی در‌ها به روی مابسته شده اند.
مشکلات داخلی ما از آن جهت بیشتر از مشکلات خارجی ماست که برخی از مسئولین به فکر خودشان هستند تا مصلحت کشور.
کشور چهار فصل، نیاز به واردات ندارد؛ ملتی که تا دیروز دستش جلوی بیگانگان دراز بود، امروز به خودکفایی رسیده است.
برخی از مسئولین ما ناقص و مقصرند. در جلساتشان شعار «اقتصاد مقاومتی» سر می‌دهند، اما به عمل که می‌رسد، قاچاق را شاهد هستیم؛ از یک طرف دام‌هایمان را صادر کرده و از طرف دیگر، گوشت وارد می‌کنند. دلیل این مساله چیست؟ مگر گاو‌ها می‌پرند و می‌روند که آقایان آن را نمی‌بینند؟
کشور پس از انقلاب، در همه‌ی ابعاد بسیار پیشرفت کرده است، اما ضرر برخی از مسئولین ناشی و مغرض از ضرر بیگانگان برای کشور بیشتر است.
امروز دولت‌ها و ملت‌ها گرفتار وابستگی و استعمار شدید توسط بیگانگان هستند. برای مثال می‌توان به افغانستان اشاره کرد که یک روز گرفتار شوروی بود و امروز هم گرفتار آمریکا؛ ملت ما، اما توانست استقلال خود را بدست آورد.
ایران قبل از انقلاب، دهی مخروبه از جانب آمریکا بود، اما امروزه ایران، از نظر صنعت، ساخت و ساز، راه‌ها و امکاناتی که در اختیار مردم می‌گذارد، قابل مقایسه با آن دوره نیست. قبل از انقلاب، ایران نه گازرسانی مناسب داشت و نه حتی تلفنی بود. ایران در ارتباطات بسیار پیشرفت کرده است.
از لحاظ نظامی هم ما ارتشی صد در صد وابسته به آمریکا بودیم؛ امروز ارتش و سپاه ما بسیار قدرتمند هستند و توان مقابل با دیگر ارتش‌های قدرتمند را دارا می‌باشند.
دیروز ما از نظر بهداشت، دریوزگی هند و پاکستان را داشتیم و بیمارانمان را اجاره می‌دادیم؛ امروزه کشور در بهداشت، خصوصا سلول‌های بنیادی، حرفی برای گفتن دارد.
متاسفانه برخی از مسئولین‌ما در کنار این پیشرفت‌های قابل ملاحظه، در حال در جا زدن هستند.
تحریم هنگامی می‌تواند اثر شکننده بگذارد، که راه‌ها بطور کلی بسته باشند. درحالیکه همانطور که آقایان در جریانند، راه‌ها کاملا بسته نیستند؛ یک وقتی آدم مستقیم می‌رود و با هزینه‌های کمتر، اما اگر همان راه را دور بزند، هزینه‌هایش بیشتر می‌شود.
تحریم بدان معنا نیست که ما تصور کنیم همه‌ی در‌ها به روی مابسته شده اند.
مشکلات داخلی ما از آن جهت بیشتر از مشکلات خارجی ماست که برخی از مسئولین به فکر خودشان هستند تا مصلحت کشور.
کشور چهار فصل، نیاز به واردات ندارد؛ ملتی که تا دیروز دستش جلوی بیگانگان دراز بود، امروز به خودکفایی رسیده است.
برخی از مسئولین ما ناقص و مقصرند. در جلساتشان شعار «اقتصاد مقاومتی» سر می‌دهند، اما به عمل که می‌رسد، قاچاق را شاهد هستیم؛ از یک طرف دام‌هایمان را صادر کرده و از طرف دیگر، گوشت وارد می‌کنند. دلیل این مساله چیست؟ مگر گاو‌ها می‌پرند و می‌روند که آقایان آن را نمی‌بینند؟
کشور پس از انقلاب، در همه‌ی ابعاد بسیار پیشرفت کرده است، اما ضرر برخی از مسئولین ناشی و مغرض از ضرر بیگانگان برای کشور بیشتر است.
منبع:
خبرآنلاین
ارسال نظر