.svg)
هنگام اشتباه کردن، چشم‌ها تغییر می‌کنند
پارسینه: پژوهشگران آمریکایی در مطالعه اخیر خود اظهار کرده‌اند، هنگامی که انسان‌ها اشتباه می‌کنند، اندازه مردمک چشم آن‌ها تغییر می‌کند.
پژوهشگران آمریکایی در مطالعه اخیر خود اظهار کرده‌اند، هنگامی که انسان‌ها اشتباه می‌کنند، اندازه مردمک چشم آن‌ها تغییر می‌کند.
پژوهشگران "دانشگاه آریزونا" (University of Arizona) ایالات متحد آمریکا در مطالعه اخیر خود دریافته‌اند تغییر اندازه مردمک چشم افراد در زمان‌هایی که افراد اشتباهی می‌کنند می‌تواند سرنخ‌هایی در مورد آنچه که در مغز آن‌ها رخ می‌دهد، باشد.
پژوهشگران به منظور بررسی دقیق این موضوع، آزمایشی را بر روی ۱۰۸ فرد انجام دادند. هر شرکت کننده به یک سری از صدای ۲۰ کلیک که برخی از آن‌ها در گوش چپ و برخی از آن‌ها در گوش راست او پخش می‌شد، در طول یک ثانیه گوش دادند.
در گام بعدی، پژوهشگران از شرکت کنندگان خواستند تا بگویند که در کدام گوش آن‌ها صدای کلیک‌های بیشتری پخش شده است. هر شرکت کننده این کار را ۷۶۰ بار تکرار کرد.
با توجه به اینکه این صدا‌ها بسیار سریع پخش می‌شدند، شرکت کنندگان در ۲۲ درصد موارد در پاسخ دچار اشتباه می‌شدند. در طول آزمایشات، پژوهشگران چشم‌های شرکت کنندگان را مورد بررسی قرار داده بودند.
آن‌ها دریافتند اندازه مردمک چشم با سطح "نور اپینفرین" مغز مرتبط است. نور اپینفرین یا نور آدرنالین (NE یا NEP) ماده‌ای با چند وظیفه است، می‌تواند هورمون باشد (آزاد شده از غدد فوق کلیوی) و می‌تواند به عنوان پیام‌رسان عصبی در سیستم سمپاتیک عمل کند.
نور اپینفرین در بدن هم به صورت هورمون و هم به صورت انتقال دهنده عصبی دارای کارکرد است. در حالت هورمون، به عنوان هورمون استرس باعث افزایش تپش قلب، انقباض رگ‌ها، انبساط راه‌های هوایی، افزایش قند خون و افزایش جریان خون عضلات و مغز شده و در بروز واکنش جنگ و گریز در سامانه عصبی سمپاتیک مؤثر است.
کاربرد نور اپینفرین در پزشکی درمان افت فشار خون با افزایش توان عضلات صاف عروق است و در احیای قلبی ریوی نیز بکار می‌رود. نور اپینفرین به صورت یک انتقال دهنده سیناپسی در دستگاه عصبی مرکزی کارکرد‌های بسیار دارد و به طور مثال در هسته آمیگدال (بادامه) موجب افزایش تمرکز و هشیاری می‌شود.
پژوشگران این مطالعه گفتند ما طی این مطالعه از "حدقه پیما" (pupillometry) به عنوان یک پروکسی برای اندازه گیری سطوح نور اپینفرین در مغز استفاده کردیم تا دریابیم زمانیکه انسان‌ها مرتکب اشتباهی می‌شوند اندازه مردمک چشم آن‌ها چه تغییری می‌کند.
از "حدقه پیما" (pupillometry) برای اندازه‌گیری اندازه مردمک چشم استفاده می‌کنند.
در حالی که اندازه مردمک چشم برخی از شرکت کنندگان این مطالعه، طی این آزمایش تغییر می‌کرد برخی دیگر هیچ تغییری در اندازه مردمک چشمشان دیده نمی‌شد و همه‌ی این‌ها با میزان اشتباهاتی که یک فرد در طول آزمایش مرتکب می‌شد، مرتبط بود.
"ویلسون" (Wilson) یکی از پژوهشگران این مطالعه گفت: به نظر می‌رسد، فرآیند‌های انگیختگی در ایجاد این اشتباهات می‌تواند ناشی از نور اپینفرین باشد. به بیانی دیگر نور اپینفرین اشتباهاتی را که ما در حال انجام آن هستیم و برخی متغیر‌های رفتاری ما را کنترل می‌کند.
واژه انگیختگی (Arousal) بیان یک وضعیت فیزیولوژیکی و روانی از بیدار شدن، هشیاری یا به محرکی واکنش نشان دادن است. این اتفاق مجموعه‌ای شامل دخالت دستگاه فعال کننده مشبک در ساقه مغز، سامانه عصبی خودگردان و غده درون‌ریز، که منجر به افزایش ضربان قلب و فشار خون و وضعیت هوشیاری حسی، تحرک و آمادگی برای پاسخ می‌شود، است.
دستگاه فعال‌کننده مشبک (Reticular activating system) قسمتی از دستگاه عصبی مرکزی است که ساختمانی پراکنده و شبکه مانند دارد و از رشته‌های ریز با تعداد فراوانی هسته تشکیل شده است.
یافته‌های این مطالعه در مجله "Nature Human Behaviour" منتشر شد.
پژوهشگران "دانشگاه آریزونا" (University of Arizona) ایالات متحد آمریکا در مطالعه اخیر خود دریافته‌اند تغییر اندازه مردمک چشم افراد در زمان‌هایی که افراد اشتباهی می‌کنند می‌تواند سرنخ‌هایی در مورد آنچه که در مغز آن‌ها رخ می‌دهد، باشد.
پژوهشگران به منظور بررسی دقیق این موضوع، آزمایشی را بر روی ۱۰۸ فرد انجام دادند. هر شرکت کننده به یک سری از صدای ۲۰ کلیک که برخی از آن‌ها در گوش چپ و برخی از آن‌ها در گوش راست او پخش می‌شد، در طول یک ثانیه گوش دادند.
در گام بعدی، پژوهشگران از شرکت کنندگان خواستند تا بگویند که در کدام گوش آن‌ها صدای کلیک‌های بیشتری پخش شده است. هر شرکت کننده این کار را ۷۶۰ بار تکرار کرد.
با توجه به اینکه این صدا‌ها بسیار سریع پخش می‌شدند، شرکت کنندگان در ۲۲ درصد موارد در پاسخ دچار اشتباه می‌شدند. در طول آزمایشات، پژوهشگران چشم‌های شرکت کنندگان را مورد بررسی قرار داده بودند.
آن‌ها دریافتند اندازه مردمک چشم با سطح "نور اپینفرین" مغز مرتبط است. نور اپینفرین یا نور آدرنالین (NE یا NEP) ماده‌ای با چند وظیفه است، می‌تواند هورمون باشد (آزاد شده از غدد فوق کلیوی) و می‌تواند به عنوان پیام‌رسان عصبی در سیستم سمپاتیک عمل کند.
نور اپینفرین در بدن هم به صورت هورمون و هم به صورت انتقال دهنده عصبی دارای کارکرد است. در حالت هورمون، به عنوان هورمون استرس باعث افزایش تپش قلب، انقباض رگ‌ها، انبساط راه‌های هوایی، افزایش قند خون و افزایش جریان خون عضلات و مغز شده و در بروز واکنش جنگ و گریز در سامانه عصبی سمپاتیک مؤثر است.
کاربرد نور اپینفرین در پزشکی درمان افت فشار خون با افزایش توان عضلات صاف عروق است و در احیای قلبی ریوی نیز بکار می‌رود. نور اپینفرین به صورت یک انتقال دهنده سیناپسی در دستگاه عصبی مرکزی کارکرد‌های بسیار دارد و به طور مثال در هسته آمیگدال (بادامه) موجب افزایش تمرکز و هشیاری می‌شود.
پژوشگران این مطالعه گفتند ما طی این مطالعه از "حدقه پیما" (pupillometry) به عنوان یک پروکسی برای اندازه گیری سطوح نور اپینفرین در مغز استفاده کردیم تا دریابیم زمانیکه انسان‌ها مرتکب اشتباهی می‌شوند اندازه مردمک چشم آن‌ها چه تغییری می‌کند.
از "حدقه پیما" (pupillometry) برای اندازه‌گیری اندازه مردمک چشم استفاده می‌کنند.
در حالی که اندازه مردمک چشم برخی از شرکت کنندگان این مطالعه، طی این آزمایش تغییر می‌کرد برخی دیگر هیچ تغییری در اندازه مردمک چشمشان دیده نمی‌شد و همه‌ی این‌ها با میزان اشتباهاتی که یک فرد در طول آزمایش مرتکب می‌شد، مرتبط بود.
"ویلسون" (Wilson) یکی از پژوهشگران این مطالعه گفت: به نظر می‌رسد، فرآیند‌های انگیختگی در ایجاد این اشتباهات می‌تواند ناشی از نور اپینفرین باشد. به بیانی دیگر نور اپینفرین اشتباهاتی را که ما در حال انجام آن هستیم و برخی متغیر‌های رفتاری ما را کنترل می‌کند.
واژه انگیختگی (Arousal) بیان یک وضعیت فیزیولوژیکی و روانی از بیدار شدن، هشیاری یا به محرکی واکنش نشان دادن است. این اتفاق مجموعه‌ای شامل دخالت دستگاه فعال کننده مشبک در ساقه مغز، سامانه عصبی خودگردان و غده درون‌ریز، که منجر به افزایش ضربان قلب و فشار خون و وضعیت هوشیاری حسی، تحرک و آمادگی برای پاسخ می‌شود، است.
دستگاه فعال‌کننده مشبک (Reticular activating system) قسمتی از دستگاه عصبی مرکزی است که ساختمانی پراکنده و شبکه مانند دارد و از رشته‌های ریز با تعداد فراوانی هسته تشکیل شده است.
یافته‌های این مطالعه در مجله "Nature Human Behaviour" منتشر شد.
ارسال نظر