.svg)
اطلاعات جدید از نیمه تاریک ماه منتشر شد
پارسینه: لندر و کاوشگر چینی که یک سال قبل به ماه فرستاده شدند اطلاعات جدیدی از قسمت تاریک ماه و زیر سطح آن نشان می‌دهند.
لندر چینی «Change۴»که برای نخستین بار منطقه تاریک ماه را رصد کرده اطلاعات جدیدی درباره سطح سیاره فاش کرده است.
طبق این اطلاعات بخش دورافتاده ماه که از زمین قابل رصد نیست با لایه ای از صخره و خاک پوشیده شده است. این لندر حدود یک سال قبل روی ماه فرود آمد و کاوشگر یوتو-۲ را روی سطح سیاره به کار گرفت تا دهانه «ون کارمن» را در قطب جنوب ماه رصد کند.
این کاوشگر با استفاده از راداری مخصوص به عمق ۱۳۱فوتی سطح ماه نفوذ کرد تا ساختار داخلی ماه را که متشکل از ۳ لایه مجزا است، بررسی کند.
لایه رویی متشکل از سنگ پوشه ماه یا رگولیت است. لایه میانه از موادی دانه دار و با تعداد صخره های بیشتر تشکیل شده و لایه زیرین آن ۱۳۰ فوت و حاوی ترکیباتی از مواد سخت و نرم همراه سنگ هایی است.
محققان اطلاعات جمع آوری شده توسط کاوشگر را همراه اطلاعات مربوط به بخش نزدیک ماه ترکیب کردند تا به دانش بهتری از تاریخچه سطح ماه دسترسی یابند.
لایه رویی سطح ماه طی میلیاردها سال و پس از برخورد مداوم شهاب سنگ ها به آن به وجود آمده است. این یافته ها که در نشریه «ساینس ادونس» منتشر شده نشان می دهد برخی از لایه های سنگ و خاک تا ۱۲متر ضخامت دارند.
بیشتر دانش انسان درباره سنگ و خاک ماه مربوط به مطالعه نمونه هایی است که ناسا و روسیه طی ماموریت هایی از قسمت نزدیک و روشن این سیاره به زمین آورده اند. به عبارت دیگر محققان نمی دانستند دانسته های آنان درباره مناطق دیگر ما نیز صحت دارد یا خیر.
دکتر النا پتینلی استاد ریاضی و فیزک دانشگاه رم ایتالیا و یکی از مولفان این پژوهش می گوید: این مجموعه ذخایر در نتیجه ایجاد دهانه های مختلف هنگام تحول ماه به وجود آمده اند.
محققان با استفاده از اطلاعاتی که کاوشگر کوچک یوتو۲ طی ۲ روز نخست ماه به دست آورده، مواد دانه داری راشناسایی کردند که تا عمق ۲۴ متری سطح وجود داشت. آنها تصاویر با کیفیت کاوشگر را با اسکن های رادار نفوذپذیر زیر سطح آن ترکیب کردند.این اسکن ها تا عمق ۴۰ متری زیر سطح ماه را نشان می دهد و تصویری کامل از ساختار داخلی ماه فراهم کردند.
هرچند رادار نمی تواند فراتر از عمق ۱۳۱ فوت را رصد کند اما دانشمندان تخمین می زنند این ماده دانه دار در عمق بیشتری از زیر سطح ماه وجود داشته باشد.
طبق این اطلاعات بخش دورافتاده ماه که از زمین قابل رصد نیست با لایه ای از صخره و خاک پوشیده شده است. این لندر حدود یک سال قبل روی ماه فرود آمد و کاوشگر یوتو-۲ را روی سطح سیاره به کار گرفت تا دهانه «ون کارمن» را در قطب جنوب ماه رصد کند.
این کاوشگر با استفاده از راداری مخصوص به عمق ۱۳۱فوتی سطح ماه نفوذ کرد تا ساختار داخلی ماه را که متشکل از ۳ لایه مجزا است، بررسی کند.
لایه رویی متشکل از سنگ پوشه ماه یا رگولیت است. لایه میانه از موادی دانه دار و با تعداد صخره های بیشتر تشکیل شده و لایه زیرین آن ۱۳۰ فوت و حاوی ترکیباتی از مواد سخت و نرم همراه سنگ هایی است.
محققان اطلاعات جمع آوری شده توسط کاوشگر را همراه اطلاعات مربوط به بخش نزدیک ماه ترکیب کردند تا به دانش بهتری از تاریخچه سطح ماه دسترسی یابند.
لایه رویی سطح ماه طی میلیاردها سال و پس از برخورد مداوم شهاب سنگ ها به آن به وجود آمده است. این یافته ها که در نشریه «ساینس ادونس» منتشر شده نشان می دهد برخی از لایه های سنگ و خاک تا ۱۲متر ضخامت دارند.
بیشتر دانش انسان درباره سنگ و خاک ماه مربوط به مطالعه نمونه هایی است که ناسا و روسیه طی ماموریت هایی از قسمت نزدیک و روشن این سیاره به زمین آورده اند. به عبارت دیگر محققان نمی دانستند دانسته های آنان درباره مناطق دیگر ما نیز صحت دارد یا خیر.
دکتر النا پتینلی استاد ریاضی و فیزک دانشگاه رم ایتالیا و یکی از مولفان این پژوهش می گوید: این مجموعه ذخایر در نتیجه ایجاد دهانه های مختلف هنگام تحول ماه به وجود آمده اند.
محققان با استفاده از اطلاعاتی که کاوشگر کوچک یوتو۲ طی ۲ روز نخست ماه به دست آورده، مواد دانه داری راشناسایی کردند که تا عمق ۲۴ متری سطح وجود داشت. آنها تصاویر با کیفیت کاوشگر را با اسکن های رادار نفوذپذیر زیر سطح آن ترکیب کردند.این اسکن ها تا عمق ۴۰ متری زیر سطح ماه را نشان می دهد و تصویری کامل از ساختار داخلی ماه فراهم کردند.
هرچند رادار نمی تواند فراتر از عمق ۱۳۱ فوت را رصد کند اما دانشمندان تخمین می زنند این ماده دانه دار در عمق بیشتری از زیر سطح ماه وجود داشته باشد.
منبع:
خبرگزاری مهر
ارسال نظر