«کرونا» و گردش آزاد ناقلان بیماری و سفیران مرگ در خیابان

تحریریه پارسینه - علی علیزاده| سالهاست حضور پر رنگ کودکان کار و زباله گردها در سطح شهرهای کلان از جمله تهران، به غیر از آلودگی های بصری، افزایش آلودگی های زیست محیطی و انتشار بیماری در بین آحاد مردم و گسترش سطح بزه در جامعه را به حداکثر خود رسانده است.

در حالیکه این روزها وضعیت شیوع ویروس کرونا و تبعات منفی اجتماعی، فرهنگی و اقتصادی انکارناپذیرش در جامع، مشکلات جاری و دغدغه های فعلی مردم را به میزان قابل توجهی افزایش داده، گویی عزمی برای کنترل این ویروس، آنهم در حیاتی ترین نقطه ( انسداد مجاری انتقال)، جز دستورالعمل محدودیت تردد و تعطیلی برای شهروندان وجود ندارد!

گرچه بنظر می رسد همزیستی در کنار زباله گردها وکودکان کار که از قضا بسیاری از آنها، تبعه کشورهای همسایه ایران هستند به امری عادی برای مردم کلانشهرها، تبدیل شده و قدرت و توانی برای ساماندهی و حتی اخراج آنها به دلایل زیادی از جمله سد محکم مافیایی که از آنها حمایت می کند، وجود ندارد، اما نباید از حق گذشت که همین افراد در نقل و انتقال ویروس و بسیاری از بیماریها در بین مردم موثر هستند.

اگر تا دیروز بزرگترین نگرانی مردم از حضور زباله گردها و تفکیک کنندگان گونی به دست زباله در سطح شهر به کثیف کردن و پخش زباله در سطح شهر، آلودگی های زیست محیطی، بزه کاری و خطر آفرینی ، خلق صحنه های ناپسند از جمله شوخی و رفتار ناپسندجنسی، کتکاری و یا حتی قضای حاجت در انظار عمومی محدود می شد، امروز بزرگترین دغدغه مردم انتقال بیماری و ویروس خطرناک و مرگبار در میان مردم و شهروندان، توسط این قشر مهار ناپذیر است که بارها وعده داده شده درباره سرنوشت آنها تصمیم گیری جدی خواهد شد .

در هفته ابتدایی شیوع کرونا در تهران، ز هرا صدراعظم نوری در پاسخ به پرسش خبرنگار مهر که در اقدامات مدیریت شهری برای پیشگیری از ویروس کرونا آیا به موضوعاتی از جمله کودکان کار و زباله گرد نیز توجه شده است، گفت: در جلساتی که با دستگاه‌های اجرایی و شهرداری تهران داشتیم موارد متعددی را مدیران گزارش دادند.

وی ادامه داد: در این حوزه گزارشاتی داده شد و تاکید ما به عنوان کمیسیون سلامت این بود که در حوزه پسماند خشک و تر و به طور کلی جمع آوری، امحا و دفن رعایت مسائل بهداشتی انجام شود.

رئیس کمیسیون سلامت و خدمات شهری شورای شهر تهران مدعی شده: امکانات کافی از جمله دستکش، ماسک، لباس در اختیار این افراد قرار گرفته و مکان‌های اسکان کارگری باید مرتباً ضدعفونی شود، اما تا کنون به شکل عملی یا اقدامی در راستای تحقق این شعار نماینده شورا انجام نشده و یا اینقدر وضعیت ساماندهی این قشر محدود بوده که به چشم نمی آید.

صدراعظم نوری در حالی سخن از اقدامات خوب و پیشگیرانه ای در حوزه پسماند زده که هم اکنون زباله گردها در تهران، با آزادی هر چه تمام تر تردد و جولان می دهند و بدون دستکش، ماسک و رعایت سایر موارد ابتدایی بهداشتی، دقیقا به آلودگی هایی دامن می زنند که وخامت و تبعات عملکردشان از درجه هشدار هم گذشته است.

در تهران بیش از ۳۵۰۰ محل اسکان و مددسرا برای کارتن‌خواب‌ها و بی‌خانمان‌ها وجود دارد که در صورت ابتلای یک فرد، می‌تواند به سرعت باعث شیوع بیماری شود. طبق آمار، ۲۰ تا ۲۵ درصد جمعیت ایران نیز حاشیه‌نشین هستند؛ جمعیتی با امکانات آموزشی و درمانی نازل و توان جسمی نامناسب به دلیل کمبودهای تغذیه‌ای.

حال تصور کنید بسیاری از این زباله گردها و تفکیک کنندگان زباله، در میان کوهی از آلودگی های عفونی، بیمارستانی و عادی روزگار سپری می کنند و بی آنکه خود خطری احساس کنند، در میان همدیگر زندگی بدون نگرانی دارند، زاد و ولد می کنند، از محل اسکان و مددسراها به دلیل محدودیت فضا و موارد قانونی بهره ای نمی برند و هر روز هم به تعداد آنها با مهاجرت غیر قانونی از مرزها از جمله افغانستان و پاکستان، اضافه هم می شود.

بی شک درباره ابعاد نگران کننده حضور و زندگی این قشر در سطح جامعه و در مجاورت مردم و خطرات بالقوه آنها برای شهروندان، بارها اطلاع رسانی و هشدار داده شده، با اینحال بنظر می رسد روشنگری، افشاگری و بازگویی چندباره ابعاد خطر افرین و تهدید کننده تردد آزادانه این افراد در سطح جامعه، حتی با حضور سران مافیای قدرتمند تفکیک زباله و در سایه شعارهای دلنواز و همیشگی مقامات مسئول در سازمانها و ارگانهای مختلف، در کمترین حالت می تواند مردم را نسبت به خطری که به شدت و بالقوه تهدیدشان می کند، آگاه تر کرده و نسبت به حقوق اولیه شهروندی و زندگی سلامت آگاه تر کند.

اینکه تا کنون همین افراد به چه میزان در انتقال ویروس کرونا و شیوع سایر بیماریهای عفونی و ویروسی در سطح جامعه، نقش داشته اند، متأسفانه آماری در دست نیست چون اساساً مرجعی برای سنجش و کنترل شرایط سلامت جسمی زباله گردها وجود ندارد، اما بی شک به ذهن بسپارید که این افراد بیشتر از تصور عادی مردم، تهدید کننده سلامتند و در هر نقطه از کلانشهرها، از شمال تا جنوب، شرق تا غرب و در کوچه و پس کوچه ها حضور جدی دارند.