.svg)
عوارض و خطرات خوابیدن با لنز
پارسینه: ممکن است خیلی از ما به خاطر خستگی، فراموشی یا احساس نیاز این کار را کرده باشیم، اما آیا واقعا خوابیدن با لنز بد است؟ در این مقاله به بررسی عوارض و خطرات خوابیدن با لنز می‌پردازیم.
واقعا می‌توان گفت: نه. ممکن است خیلی از شما این کار را انجام داده باشید و مشکلی ایجاد نشده باشد، اما نباید آن را به یک عادت همیشگی تبدیل کنید. خطر‌های زیادی ممکن است بر اثر این کار شما را تهدید کند که از آن بی خبرید و برای بهبود آن‌ها باید مراقبت‌هایی را در بلندمدت در پیش بگیرید.
آیا خوابیدن با لنز‌های شبانه اشکال دارد؟
طبق مطالب وبسایت "همه چیز در مورد بینایی" سازمان FDA (سازمان بین المللی غذا و دارو) برای اولین بار در سال ۱۹۸۱ لنز‌های مخصوص شب را ساخت و ثابت شد که این لنز‌ها قادرند تا دو هفته بدون خارج کردن داخل چشم بمانند. بعدتر لنز‌هایی با قابلیت سی روزه ساخته شد. با گذشت زمان محققان دریافتند که شیوع زخم‌ها و اسیب‌های چشمی در بین افرادی که با لنز می‌خوابند بیشتر است؛ بنابراین سازمان FDA عدد سی را به ۷ روز کاهش داد.
خطرات آن چیست؟
خیلی از متخصصان مراقبت‌های چشمی عقیده دارند که لنز شبانه بسیار خطرناک است؛ متخصصانی از جمله اوزرُو. او می‌گوید: حتی اگر برند لنز شما مورد تایید FDA باشد، باز هم به بیماران هشدار خطر‌های احتمالی را می‌دهم. او در ادامه گفت: زخم قرنیه مرکزی قادر به پیشرفت در طول ۲۴ ساعت است و نتایج جبران ناپذیری بر بینایی فرد می‌گذارد.
نوعی ترکیب سمی وجود دارد که باعث تنگ شدن قرنیه در تاریکی، غبار و منطقه کم اکسیژن می‌گردد. این ترکیب زمانی افزایش پیدا می‌کند که ما روی جسم سفت و سختی می‌خوابیم. لنز نیز یک جسم خارجی داخل چشم است، در صورت فشار به این میکروترکیب‌های سمی می‌چسبد؛ بنابراین جراحت‌های چشم افزایش پیدا می‌کند.
در ماه می‌سال ۲۰۱۹ کلینیک چشم ویتا عکس‌های گرافیگی را در فیسبوک پست کرد تا خطر این زخم‌ها را به مردم نشان دهد. پزشکان نیز چگونگی انتشار سریع این باکتری‌ها را بر روی قرنیه توضیح دادند و خطرات آن برای سلامت چشم را نیز بیان کردند. باکتری‌ها در طول چند روز به سرعت انتشار پیدا می‌کنند و باعث خوردگی قرنیه می‌شوند و یک بافت سفید، مرده و لزج را به جا می‌گذارند. بدون مراقبت‌های پزشکی مشکلات جبران ناپذیری از جمله از دست دادن بینایی برای فرد وجود دارد.
زخم‌ها تنها خطر موجود نیستند. فونداسیون بین المللی خواب هشدار می‌دهد که کمبود اکسیژن قرنیه شما را در ۲۴ ساعت کوچک می‌کند، به طوری که خطرات زیان آور آن ممکن است باعث شود که دیگر نتوانید از لنز استفاده کنید. این فونداسیون همچنین چگونگی خوابیدن که باعث قرمزی چشم، بزرگ شدن پلک و دیگر جراحت‌ها می‌شود را شرح می‌دهد.
اوزرُو اضافه می‌کند که افرادی که از این لنز‌ها استفاده می‌کنند باید به یاد داشته باشند که لنز یک دستگاه پزشکی است و به مراقبت‌های خاصی نیاز دارد. او می‌گوید: من همچنین به این افراد یادآوری می‌کنم که همیشه همراه خود عینک داشته باشند تا در صورت لزوم از آن استفاده کنند.
خوابیدن با لنز به طور منظم (مخصوصا لنز‌هایی که مخصوص شب نیستند) یکی از بزرگ‌ترین اشتباهاتی است که لنزگزاران مرتکب می‌شود و باعث آسیب چشم می‌شوند.
کدام لنز برای من بهتر است؟
لنز‌های تماسی تقریبا یک انتخاب عالی برای همه افرادی است که نیاز به تصحیح بینایی دارند و نمی‌خواهند که عینک به چشم بزنند و یا عمل جراحی را انجام دهد. در ادامه اصول پایه‌ای را ذکر می‌کنیم که شما باید قبل از رفتن به چشم پزشکی و سفارش لنز‌های تماسی تان، در مورد آن‌ها بدانید. اولین موردی که هنگام انتخاب لنز‌های تماسی باید در نظر بگیرید این است که کدام لنز بیش‌ترین نیاز شما را برطرف می‌کند.
لنز‌های نرم - مانند، پلاستیک حاوی آب و ژلاتین هستند. این لنز‌ها بسیار نازک و انعطاف‌پذیر بوده و با سطح جلویی چشم مطابقت دارند. لنز‌های پرایم که در اوایل دهه ۱۹۷۰ معرفی شدند، در لنز‌های تماسی مورد استفاده قرار گرفتند و طرفداران زیادی پیدا کردند، به این دلیل که معمولا خیلی راحت هستند و به راحتی می‌توانستند آن‌ها را مورد استفاده قرار داد. این لنز‌های نرم تنها جایگزین لنز‌های تماسی بود که از پلاستیک PMMA ساخته شده بودند. لنز‌های PMMA معمولا هفته‌ها طول می‌کشد تا با آن‌ها سازگار شوید و بسیاری از افراد نمی‌توانند در نهایت از آن‌ها استفاده کنند.
لنز‌های سیلیکونی یک نوع پیشرفته از لنز‌های تماسی نرم هستند که حتی اکسیژن رسانی بیشتری برای قرنیه فراهم می‌کنند. لنز‌های تماسی سیلیکونی که در سال ۲۰۰۲ معرفی شدند، اکنون محبوب‌ترین لنز‌های شناخته‌شده در ایالات‌متحده هستند. امروزه لنز‌های پیشرفته‌تر و بهتری به بازار آمده است که می‌توانید آن‌ها را مورد استفاده قرار دهید.
زمان مناسب برای تعویض لنز‌های تماسی:
حتی اگر شما جزو افرادی باشید که مراقبت‌های بهداشتی لنز‌های تماسی تان را به خوبی انجام می‌دهید، اما باز هم نیاز است که پس از گذشت مدتی لنز‌های تماسی خود را عوض کنید. استفاده زیاد از لنز، باعث جرمگیری و رسوب گیری آن‌ها شده و در نتیجه ریسک ابتلا به عفونت چشمی با لنز‌های تماسی در شما افزایش می‌یابد.
بسته به اینکه چه نوع لنزی استفاده می‌کنید، می‌توانید برای مدتی خاص از لنز‌های تماسی تان استفاده کنید:
اگر از لنز‌های تماسی روزانه استفاده می‌کنید تنها مجاز هستید که یک روز از این نوع لنز استفاده کنید.
در صورتی که از لنز‌های تماسی قابل مصرف استفاده می‌کنید تنها مجاز هستید که یک تا دو هفته از این نوع لنز استفاده کنید.
در صورتی که از لنز‌های تماسی تعویضی مکرر استفاده می‌کنید تنها مجاز هستید که یک ماه یا یک فصل از این نوع لنز استفاده کنید.
در صورتی که از لنز‌های تماسی سنتی استفاده می‌کنید تنها مجاز هستید که شش ماه از این نوع لنز استفاده کنید.
در صورتی که از لنز‌های تماسی نفوذپذیر گازی استفاده می‌کنید تنها مجاز هستید که یک سال یا کمی بیشتر از این نوع لنز استفاده کنید.
آیا خوابیدن با لنز‌های شبانه اشکال دارد؟
طبق مطالب وبسایت "همه چیز در مورد بینایی" سازمان FDA (سازمان بین المللی غذا و دارو) برای اولین بار در سال ۱۹۸۱ لنز‌های مخصوص شب را ساخت و ثابت شد که این لنز‌ها قادرند تا دو هفته بدون خارج کردن داخل چشم بمانند. بعدتر لنز‌هایی با قابلیت سی روزه ساخته شد. با گذشت زمان محققان دریافتند که شیوع زخم‌ها و اسیب‌های چشمی در بین افرادی که با لنز می‌خوابند بیشتر است؛ بنابراین سازمان FDA عدد سی را به ۷ روز کاهش داد.
خطرات آن چیست؟
خیلی از متخصصان مراقبت‌های چشمی عقیده دارند که لنز شبانه بسیار خطرناک است؛ متخصصانی از جمله اوزرُو. او می‌گوید: حتی اگر برند لنز شما مورد تایید FDA باشد، باز هم به بیماران هشدار خطر‌های احتمالی را می‌دهم. او در ادامه گفت: زخم قرنیه مرکزی قادر به پیشرفت در طول ۲۴ ساعت است و نتایج جبران ناپذیری بر بینایی فرد می‌گذارد.
نوعی ترکیب سمی وجود دارد که باعث تنگ شدن قرنیه در تاریکی، غبار و منطقه کم اکسیژن می‌گردد. این ترکیب زمانی افزایش پیدا می‌کند که ما روی جسم سفت و سختی می‌خوابیم. لنز نیز یک جسم خارجی داخل چشم است، در صورت فشار به این میکروترکیب‌های سمی می‌چسبد؛ بنابراین جراحت‌های چشم افزایش پیدا می‌کند.
در ماه می‌سال ۲۰۱۹ کلینیک چشم ویتا عکس‌های گرافیگی را در فیسبوک پست کرد تا خطر این زخم‌ها را به مردم نشان دهد. پزشکان نیز چگونگی انتشار سریع این باکتری‌ها را بر روی قرنیه توضیح دادند و خطرات آن برای سلامت چشم را نیز بیان کردند. باکتری‌ها در طول چند روز به سرعت انتشار پیدا می‌کنند و باعث خوردگی قرنیه می‌شوند و یک بافت سفید، مرده و لزج را به جا می‌گذارند. بدون مراقبت‌های پزشکی مشکلات جبران ناپذیری از جمله از دست دادن بینایی برای فرد وجود دارد.
زخم‌ها تنها خطر موجود نیستند. فونداسیون بین المللی خواب هشدار می‌دهد که کمبود اکسیژن قرنیه شما را در ۲۴ ساعت کوچک می‌کند، به طوری که خطرات زیان آور آن ممکن است باعث شود که دیگر نتوانید از لنز استفاده کنید. این فونداسیون همچنین چگونگی خوابیدن که باعث قرمزی چشم، بزرگ شدن پلک و دیگر جراحت‌ها می‌شود را شرح می‌دهد.
اوزرُو اضافه می‌کند که افرادی که از این لنز‌ها استفاده می‌کنند باید به یاد داشته باشند که لنز یک دستگاه پزشکی است و به مراقبت‌های خاصی نیاز دارد. او می‌گوید: من همچنین به این افراد یادآوری می‌کنم که همیشه همراه خود عینک داشته باشند تا در صورت لزوم از آن استفاده کنند.
خوابیدن با لنز به طور منظم (مخصوصا لنز‌هایی که مخصوص شب نیستند) یکی از بزرگ‌ترین اشتباهاتی است که لنزگزاران مرتکب می‌شود و باعث آسیب چشم می‌شوند.
کدام لنز برای من بهتر است؟
لنز‌های تماسی تقریبا یک انتخاب عالی برای همه افرادی است که نیاز به تصحیح بینایی دارند و نمی‌خواهند که عینک به چشم بزنند و یا عمل جراحی را انجام دهد. در ادامه اصول پایه‌ای را ذکر می‌کنیم که شما باید قبل از رفتن به چشم پزشکی و سفارش لنز‌های تماسی تان، در مورد آن‌ها بدانید. اولین موردی که هنگام انتخاب لنز‌های تماسی باید در نظر بگیرید این است که کدام لنز بیش‌ترین نیاز شما را برطرف می‌کند.
لنز‌های نرم - مانند، پلاستیک حاوی آب و ژلاتین هستند. این لنز‌ها بسیار نازک و انعطاف‌پذیر بوده و با سطح جلویی چشم مطابقت دارند. لنز‌های پرایم که در اوایل دهه ۱۹۷۰ معرفی شدند، در لنز‌های تماسی مورد استفاده قرار گرفتند و طرفداران زیادی پیدا کردند، به این دلیل که معمولا خیلی راحت هستند و به راحتی می‌توانستند آن‌ها را مورد استفاده قرار داد. این لنز‌های نرم تنها جایگزین لنز‌های تماسی بود که از پلاستیک PMMA ساخته شده بودند. لنز‌های PMMA معمولا هفته‌ها طول می‌کشد تا با آن‌ها سازگار شوید و بسیاری از افراد نمی‌توانند در نهایت از آن‌ها استفاده کنند.
لنز‌های سیلیکونی یک نوع پیشرفته از لنز‌های تماسی نرم هستند که حتی اکسیژن رسانی بیشتری برای قرنیه فراهم می‌کنند. لنز‌های تماسی سیلیکونی که در سال ۲۰۰۲ معرفی شدند، اکنون محبوب‌ترین لنز‌های شناخته‌شده در ایالات‌متحده هستند. امروزه لنز‌های پیشرفته‌تر و بهتری به بازار آمده است که می‌توانید آن‌ها را مورد استفاده قرار دهید.
زمان مناسب برای تعویض لنز‌های تماسی:
حتی اگر شما جزو افرادی باشید که مراقبت‌های بهداشتی لنز‌های تماسی تان را به خوبی انجام می‌دهید، اما باز هم نیاز است که پس از گذشت مدتی لنز‌های تماسی خود را عوض کنید. استفاده زیاد از لنز، باعث جرمگیری و رسوب گیری آن‌ها شده و در نتیجه ریسک ابتلا به عفونت چشمی با لنز‌های تماسی در شما افزایش می‌یابد.
بسته به اینکه چه نوع لنزی استفاده می‌کنید، می‌توانید برای مدتی خاص از لنز‌های تماسی تان استفاده کنید:
اگر از لنز‌های تماسی روزانه استفاده می‌کنید تنها مجاز هستید که یک روز از این نوع لنز استفاده کنید.
در صورتی که از لنز‌های تماسی قابل مصرف استفاده می‌کنید تنها مجاز هستید که یک تا دو هفته از این نوع لنز استفاده کنید.
در صورتی که از لنز‌های تماسی تعویضی مکرر استفاده می‌کنید تنها مجاز هستید که یک ماه یا یک فصل از این نوع لنز استفاده کنید.
در صورتی که از لنز‌های تماسی سنتی استفاده می‌کنید تنها مجاز هستید که شش ماه از این نوع لنز استفاده کنید.
در صورتی که از لنز‌های تماسی نفوذپذیر گازی استفاده می‌کنید تنها مجاز هستید که یک سال یا کمی بیشتر از این نوع لنز استفاده کنید.
مراقبت‌های لازم از لنز‌های تماسی چشم:
هر روز لنز‌های خود را ضدعفونی کرده و به خوبی تمیز کنید. حتما آن‌ها را درون محلول‌های چندمنظوره بگذارید با این کار هم ضدعفونی و تمیز می‌شوند و هم می‌توانید از آن‌ها نگهداری کنید. اگر چشمانتان به مواد نگهدارنده حساس هستند بهتر است از محلول‌های حاوی آب اکسیژنه استفاده کنید تا مشکلی برایتان پیش نیاید.
منبع:بهداشت نیوز
ارسال نظر