.svg)
شمس‌الدین حسینی: نامزد ریاست مجلس می‌شوم/رقیب قالیباف نیستم
پارسینه: وزیر اقتصاد دولت احمدی‌نژاد می‌گوید: تعیین هیئت رئیسه و ریاست کمیسیون‌ها تقسیم غنایم نیست و این رویکرد، رویکرد غلطی است و مسئولیت‌های مجلس را نباید وجه المصالحه قرار داد.
مجلس یازدهم هنوز از راه نرسیده و کارش را آغاز نکرده حرف و حدیث‌های زیادی درباره آن به گوش می‌رسد از رایزنی‌ها و لابی‌ها برای تعین هیات رئیسه گرفته تا صف رقبای اصولگرا برای نشستن بر روی کرسی ریاست. درست مانند ائتلافشان در دقیقه ۹۰ این روز‌ها هر طیف ساز خود را می‌زند از قالیباف گرفته تا میرسلیم و آقاتهرانی هرکدام برای قرار گرفتن در راس هرم قوه مقننه قد علم کرده‌اند، اما در این میدان وزرای دولت احمدی‌نژاد هم بیکار ننشسته‌اند و فعالیت خود را دارند.
شمس‌الدین حسینی وزیر اقتصاد و اموردارایی در دولت نهم و دهم حالا در ردای نماینده مردم تنکابن و رامسر راهی مجلس یازدهم شده است و یکی از منتخبانی است که از چند و، چون این رایزنی‌ها سخن می‌گوید. او به خبرآنلاین می‌گوید خودش حتما در میدان رقابت برای کرسی ریاست مجلس حاضر خواهد شد.
وقتی صحبت از تفاهم میان گروه‌های سیاسی شد معتقد بود که کرسی‌های هیات رئیسه مجلس و کمیسیون‌ها تقسیم غنایم نیست بلکه باید فرد مورد نظر شرایط قبول آن را داشته باشد.
آنچه در ادامه می‌خوانید مشروح مصاحبه خبرگزاری خبرآنلاین با شمس الدین حسینی است؛
****
آقای حسینی! هنوز چند هفته‌ای تا آغاز مجلس یازدهم باقی مانده است، اما در همین ایام صحبت‌هایی درباره جلسات مجازی به گوش می‌رسد چقدر در این جلسات شرکت می‌کنید؟
خبر جلسات مجازی را که نمی‌توان منتشر کرد.
البته آن طور که تعدادی از منتخبان مجلس یازدهم می‌گفتند علاوه بر اینکه در این جلسات درباره مباحث کلان صحبت شده است رایزنی‌هایی هم برای تعیین رئیس مجلس صورت گرفته است؟
من خیلی از این جلسات خبر ندارم.
حضوری در جلسات مجازی نداشتم
یعنی مشارکت نداشتید؟
ما جلسات زیادی داشتیم، اما در جلسات مجازی به آن صورت حضور نداشتیم.
حتما کاندیدای ریاست مجلس می‌شوم
*نظر شما درباره آرایش سیاسی مجلس یازدهم چیست؟ به نظر شما چند فراکسیون سیاسی ممکن است در مجلس آینده شکل بگیرد؟ اکثریت و اقلیت به چه شکلی است و ...
تا مجلس تشکیل نشده زود است که این نوع قضاوت‌ها را انجام دهیم، باید صبر کنیم تا مجلس فعالیت خود را شروع کند و بعد در مورد این مسائل صحبت کنیم.
*طیف شما که تحت عنوان کارگزارن دولت قبل، در مجلس حضور دارید، آیا قرار است وارد رقابت ریاست هیئت رئیسه هم شوید وبرای ریاست کاندید شوید؟
بله حتما. من یا یکی از دوستان قرار است کاندید ریاست مجلس باشیم.
*منظورتان آقای فریدون عباسی است؟
ایشان هم اعلام کرده است، ولی ما یک جلساتی داریم که درواقع فراتر از دولت نهم و دهم است. تعداد قابل توجهی از دوستان در این جلسات حضور پیدا می‌کنند و یکی از مباحثمان هم در آنجا تعیین مشارکت و تعیین ارکان مجلس است. حتما من و یکی از دوستان هم با تفاهم و رایزنی‌هایی که می‌کنیم می‌خواهیم کاندید ریاست مجلس شویم.
با قالیباف، میرسلیم و آقاتهرانی رقیب نیستم
*آقای حسینی! در چند روز اخیر خیلی از نماینده‌ها از رایزنی‌ها برای کرسی ریاست مجلس سخن می‌گویند که حول محور ریاست قالیباف یا میرسلیم می‌چرخد به نظر شما این رایزنی‌ها چقدر می‌تواند برای رقیب شما رای جذب کند؟
من با هیچکدام از این‌ها رقیب نیستم. الان دوستان زیادی برای افراد زیادی دارند رایزنی می‌کنند و طبیعی است که در اثر این رایزنی‌ها رای جذب کنند. البته همه بحث درباره ریاست نیست بلکه درباره جایگاه ریاست کمیسیون‌ها هم هست.
مجلس یازدهم، رئیس از پیش تعیین شده ندارد.
چون یکی از مسائلی که وجود دارد و من به آن معتقدم این است که مجلس به یک سخنگو و یک هماهنگ کننده نیاز دارد، رئیس مجلس کسی نیست و تنها نقش اداره کننده جلسات را بر عهده دارد. رئیس مجلس و دیگر نمایندگان از یک سطح مساوی برخوردار هستند یعنی هیچکس رئیس نمایندگان نیست و همه نمایندگان از یک سطح برخوردارند.
برای همین راه برای رایزنی و رقابت باز است و در شرایط فعلی هیچکسی رئیس مجلس نیست و مجلس، رئیس از پیش تعیین شده ندارد. من به همراه تعدادی از دوستان داریم گفتگو‌هایی در خصوص اینکه چگونه مجلس بهتر قوام و سازمان پیدا کند و اداره مجلس در خدمت مردم باشد، می‌کنیم. همانطور که قبلا گفتم مجلس به عنوان یک نهاد تضعیف شده است، ولی رئیس مجلس به عنوان یک فرد تقویت شده است، این‌ها باید اصلاح شود، این‌ها مواردی است که باید به آن یپردازیم و در جلسات مطرح شود.
تعیین هیات رئیسه تقسیم غنایم نیست
*آقای حسینی چه قدر این احتمال وجود دارد که یک تفاهمی بین طیف‌های مختلف نمایندگان مجلس صورت بگیرد و آن ۱۲ کرسی تقسیم شود؟
تعیین هیئت رئیسه و کمیسیون‌ها تقسیم غنایم نیست و این رویکرد، رویکرد غلطی است. گفت و گویی که بین دوستان ما صورت میگیرد این است که هر جایگاهی چه کارکردی داشته باشد و چه اقتضائاتی وجود دارد و چه کسی می‌تواند در آن جایگاه بهتر خدمت کند؛ لذا این جنس تفاهم‌ها و این جنس رایزنی‌ها پیش از تشکیل مجلس و پیش از حضور در صحن بیشتر در حد ایده است و من به شخصه معتقد هستم تفاهم به مفهوم تقسیم کرسی ها، مغایر با فلسفه خدمت است.
نیازمند تکثر، هدایت و کنترل قدرت در مجلس هستیم
چیزی که ما در مجلس نیاز داریم تکثر قدرت، هدایت قدرت و کنترل قدرت است، اینکه مجلس به جایگاه خودش در راس امور بازگردد، آن چیزی که ما امروز در مجلس به آن نیاز داریم این است که مبادا رئیس مجلس از نمایندگان قدرت بیشتری داشته باشد و این‌ها بایستی اصلاح شود. من خودم به عنوان یک منتخب در مجلس به دنبال این هستم که مجلس را به ریل درست برگردانم، جایگاه نماینده را همانطور که در قانون اساسی هم هست احیا شود، همه نمایندگان با هم برابرند و با مشارکت نمایندگان این اتفاق میفتد.
به طور مثال الان اعتراض کلی که در مجلس وجود دارد این است که چرا سال گذشته قانون بودجه به شورای هماهنگی اقتصادی رفته و آنجا اصلاح شده است و چرا در مجلس اصلاح نشده است، یا چرا اصلاح قیمت‌های حامل انرژی به جای اینکه به مجلس بیاید به شورایی با تعداد افراد معدود رفته است و آنجا تصمیم گیری شده است و آن مشکلات برای کشور به وجود آمده و هیچ کسی هم مسؤلیت آن را نپذیرفته است. به نظر من مسولیت اصلی مجلس این‌ها است و هر اقدامی پیش از تشکیل صحن و مجلس یازدهم و یا حتی ارکان‌های دیگر، بحث‌هایی است که انحراف ایجاد می‌کند، چون این‌ها در صحن و در گفتگو با نمایندگان محترم حل و فصل می‌شود.
مسئولیت‌های مجلس را نباید وجه المصالحه قرار داد
*شما فرمودید که اصلا موافق با تفاهم قبل از شروع مجلس نیستید. آیا اساسا در این رابطه با شما رایزنی شده است که بیایید و تفاهم کنیم و شما بروید و نقطه نظرتان را بگویید؟
من نگفتم که قبل از شروع مجلس تفاهم خوب نیست، گفتم تفاهم با این نیت که ما مثلا مسؤلیت‌های مجلس را وجه المصالحه قرار دهیم و به صورت تقسیم غنایم به آن نگاه کنیم، این را گفتم درست نیست. وگرنه اینکه گروه‌های مختلف سیاسی بنشینند و به جایی اینکه بر افراد تفاهم کنند بر اصول تفاهم کنند خیلی مهم است. سوال امروز من این است که مشکل اصلی کشور چیست؟ اگر مشکل اصلی کشور اقتصاد است پس مطالبه مردم این است که مجلس که تشکیل می‌شود، نقش تخصص اقتصاد در مدیریت آن برجسته باشد، اما اگر ما دوباره به جای اینکه به تخصص گرایی برگردیم با یارگیری ورویه‌هایی از این طریق کارمان را دنبال کنیم، قطعا مجلس به نتیجه لازم نمی‌رسد و ما نمایندگان باید پاسخگوی مردم باشیم که چرا به رغم اینکه مثلا مساله و موضوع اصلی مردم معیشت و اقتصاد بوده است، به تجربه اقتصادی در مدیریت مجلس توجه نکرده ایم.
نمی‌شود که هر گروه سیاسی بگوید من ۲ کرسی را می‌گیرم
*چیزی که من شنیده ام و البته بعضی از نمایندگان می‌گفتند دقیقا این بود که قرار است آن ۱۲ کرسی هیات رئیسه و ریاست کمیسیون‌ها را به اصطلاح بین طیف نواصولگرایی و پایداری و اصولگرای سنتی تقسیم بندی شود.
خیر. من چنین چیزی را نشنیده ام و اصلا با چنین چیزی هم موافق نیستم که مثلا هر گروه سیاسی بیاید و بگوید من ۲ کرسی می‌گیرم، مستقل از اینکه شرایط احراز آن چه چیزی باشد. من معتقد فردی که مسوولیت کرسی را به عهده میگیرد باید شرایط آن کرسی داشته باشد؛ مثلا اگر یک ادیب فرزانه را به عنوان رئیس کمیسیون بهداشت و درمان انتخاب کنید و یک پزشک حاذق را به عنوان کمیسیون اقتصاد یا برنامه و بودجه بگذارید، منطق آن مخدوش است و پذیرفته نیست.
پس آن چیزی که به نظر من مهم است وحدت در اصول، تفاهم بر شرایط و اقتضائات است و در واقع آن شرایط پذیرش و انجام یک مسؤلیت است که باید مهم شمرده شود تا اینکه مجلس را یک شرکت سهامی تلقی کنیم و بگوییم هر گروه سیاسی چه سهمی دارند. اگر این اتفاق بیفتد بدانید که کارکرد مجلس یازدهم بهتر از مجلس دهم نخواهد بود. مجلس یازدهم باید مجلسی باشد که بر اصول وحدت کند و بر قانون اساسی و در حل مشکلات و مسائل مردم پافشاری کند و به تخصص گرایی روی آورد. این نگاه که مجلس یک شرکت سهامی است و هرگروه سیاسی باید در آن سهمی داشته باشد در مجموع به تحقق آن شعار‌هایی که منتخبین به مردم داده اند منجر نمی‌شود.
ارسال نظر