آنچه درباره شخصیت و سابقه «مصطفی الکاظمی» نمیدانید
پارسینه: از ویژگیهای الکاظمی مطالعه فراوان در حوزههای گوناگون ادبیات و سیاست و علوم اجتماعی و حقوق است و همچنین بسیار به دیدن فیلم علاقه دارد.
به گزارش «پاریسنه» به نقل از میدل ایست نیوز، پایگاه خبری «الفرات نیوز» اطلاعات تازهای را درباره سوابق و زندگی شخصی «مصطفی الکاظمی»، نخست وزیر عراق، منتشر کرد.
براساس این گزارش، الکاظمی که خود و خانواده اش تحت تعقیب دستگاههای امنیتی رژیم بعث بودند در سال ۱۹۸۵ از طریق اربیل و منطقه کردستان عراق به اروپا فرار کرد.
این گزارش افزوده که وی ۱۸ ساله بود که بسیاری گروههای اسلامگرا کوشیدند او را به سمت خود جذب کنند، اما وی با وجود نیازهای مالی که ناشی از تعقیب خانواده اش بود، با سرسختی پیشنهادهای آنان را رد کرد.
او در نهایت در لندن ساکن شد و در آنجا با پروفسور محمد مکیه، معمار برجسته عراقی و سپس پسرش کنعان مکیه، استاد اندیشه سیاسی در دانشگاههای ایالات متحده، همکاری نزدیکی را آغاز کرد که از جمله تأسیس مؤسسه خاطره عراق است که در ثبت و آرشیو جنایات رژیم بعث فعالیت میکند.
الکاظمی از سال ۲۰۰۶ نیز روابط بسیار دوستانهای با «نیچروان بارزانی» رئیس فعلی اقلیم کردستان عراق برقرار کرد.
مکیه او را فردی «خلاق، باهمت، بافرهنگ، وطن پرست، صادق، و برخلاف آرامشی که از ظاهرش میبارد جسور» توصیف کرده است.
کسانی که با الکاظمی کار کردهاند او را فردی آرام میخوانند که در مسائل شخصی و کاری با تأمل تصمیم میگیرد و قبل از هر تصمیمی همه ابعاد مسئله را با دقت بررسی میکند.
به گفته این افراد، این ویژگی باعث شده که از آنچه درون احزاب و تشکیلات اسلامگرا میگذرد مطلع باشد و خیلی زود از آنها فاصله بگیرد و دنبال شیوه فعالیت مدنی غیر دینی برود و هیچ گاه به هیچ حزبی نپیوندد.
او فعالیت مطبوعاتی را با نوشتن مقالاتی در نشریه «مؤتمر» که «احمد چلبی» آن را منتشر میکرد آغاز کرد و مقالات بسیاری از وی در بررسی تحولات عراق در نشریات مشهوری، چون «الشرق الاوسط» و «الحیات» و نشریات انگلیسی زبان امریکا و بریتانیا منتشر شد.
اما شاخصترین دوره فعالیت مطبوعاتی وی سردبیری بخش عراق پایگاه تحلیلی «المانیتور» بوده است.
از دیگر ویژگیهای الکاظمی مطالعه فراوان در حوزههای گوناگون ادبیات و سیاست و علوم اجتماعی و حقوق است و همچنین بسیار به دیدن فیلم علاقه دارد.
همچنین گفته میشود که وی فردی با روابط عمومی بالا و صمیمی با دوستانش و کمغذاست و در روز یک وعده بیشتر غذا نمیخورد. ضمن اینکه چای را بر نوشیدنیهای گازدار ترجیح میدهد.
براساس این گزارش، الکاظمی که خود و خانواده اش تحت تعقیب دستگاههای امنیتی رژیم بعث بودند در سال ۱۹۸۵ از طریق اربیل و منطقه کردستان عراق به اروپا فرار کرد.
این گزارش افزوده که وی ۱۸ ساله بود که بسیاری گروههای اسلامگرا کوشیدند او را به سمت خود جذب کنند، اما وی با وجود نیازهای مالی که ناشی از تعقیب خانواده اش بود، با سرسختی پیشنهادهای آنان را رد کرد.
او در نهایت در لندن ساکن شد و در آنجا با پروفسور محمد مکیه، معمار برجسته عراقی و سپس پسرش کنعان مکیه، استاد اندیشه سیاسی در دانشگاههای ایالات متحده، همکاری نزدیکی را آغاز کرد که از جمله تأسیس مؤسسه خاطره عراق است که در ثبت و آرشیو جنایات رژیم بعث فعالیت میکند.
الکاظمی از سال ۲۰۰۶ نیز روابط بسیار دوستانهای با «نیچروان بارزانی» رئیس فعلی اقلیم کردستان عراق برقرار کرد.
مکیه او را فردی «خلاق، باهمت، بافرهنگ، وطن پرست، صادق، و برخلاف آرامشی که از ظاهرش میبارد جسور» توصیف کرده است.
کسانی که با الکاظمی کار کردهاند او را فردی آرام میخوانند که در مسائل شخصی و کاری با تأمل تصمیم میگیرد و قبل از هر تصمیمی همه ابعاد مسئله را با دقت بررسی میکند.
به گفته این افراد، این ویژگی باعث شده که از آنچه درون احزاب و تشکیلات اسلامگرا میگذرد مطلع باشد و خیلی زود از آنها فاصله بگیرد و دنبال شیوه فعالیت مدنی غیر دینی برود و هیچ گاه به هیچ حزبی نپیوندد.
او فعالیت مطبوعاتی را با نوشتن مقالاتی در نشریه «مؤتمر» که «احمد چلبی» آن را منتشر میکرد آغاز کرد و مقالات بسیاری از وی در بررسی تحولات عراق در نشریات مشهوری، چون «الشرق الاوسط» و «الحیات» و نشریات انگلیسی زبان امریکا و بریتانیا منتشر شد.
اما شاخصترین دوره فعالیت مطبوعاتی وی سردبیری بخش عراق پایگاه تحلیلی «المانیتور» بوده است.
از دیگر ویژگیهای الکاظمی مطالعه فراوان در حوزههای گوناگون ادبیات و سیاست و علوم اجتماعی و حقوق است و همچنین بسیار به دیدن فیلم علاقه دارد.
همچنین گفته میشود که وی فردی با روابط عمومی بالا و صمیمی با دوستانش و کمغذاست و در روز یک وعده بیشتر غذا نمیخورد. ضمن اینکه چای را بر نوشیدنیهای گازدار ترجیح میدهد.
منبع:
پارسینه
این خصوصیات این اقا را که شما بر شمردید شاید حتی برای یک خانم در کانادا برای انتخاب او به عنوان دوست پسری و یا شوهری کافی نباشد چه به رسد رئیس جمهوری.
عجب معیار های عجیبی برای مدیریت کشور توسط شخصی را دارید باورم نمی شود
عجیب تر از ان باید تمام مسئولان رده بالای خاورمیانه یا در انگلیس درس خانده باشند یا در امریکا یا در فرانسه.
در تاریخ صد ساله خاورمیانه که بعد از فروپاشی امپراتوری تورک عثمانی انگلیس و فرانسه به خاورمیانه مسلط شدند دقیقن همه چیز تا به حال طبق خواسته انها پیشرفته است
ان شاءالله عراق
در جبهه و محور مقاومت و انقلاب اسلامی
همچنان استوار خواهند ماند
خاصه که عراق چهار امتیاز مهم دارد
١) شیعی بودن اکثر ملتشان
٢) علما و فقهای هم سو با ولی فقیه
٣) حشد الشعبی
۴)همسایگی با ایران