آیا میر حسین مستقل است؟

اگر چه مهندس موسوی در دهه دوم و سوم انقلاب، حضور پر رنگی در عرصه های سیاسی نداشت و حتی از موضعگیری و اظهار نظر در حد مصاحبه نیز آنهم در شرائط ویژه، پرهیز نمود اما سابقه فعالیت های چشمگیر او در دهه اول انقلاب، شناسنامه نسبتا" جامعی از انگاره های سیاسی او به نمایش می گذارد.

این بررسی تاریخی نشان می دهد که میر حسین در نیمه دوم دهه اول انقلاب و بعد از ظهور طیف بندی های سیاسی، مشابه بسیاری از شخصیتهای دیگر، از چپگرایان به شمار می رفت اما بازخوانی مواضع و سخنان او در آن زمان، حکایت از تعادل و متانت سیاسی و مردمداری مثال زدنی اش دارد. در اندیشه ورزی های سیاسی میرحسین، هرگز رگه های مواضع رسمی جریان چپ آن دوران مشاهده نمی شود اما عشق به مردم و تلاش برای رفع مشکلات مستضعفان به وفور در نگاههای اجرایی و سیاسی او قابل ملاحظه است. همان اصل ریشه دار و اصیلی که اکنون گفتمان غالب همه گروههای سیاسی شده است و متاسفانه راستگرایان تندرو، تا مدتها با آن به مقابله برخاسته و حاضر نبودند «جمهوریت» را در کنار «اسلامیت» بپذیرند!

اینک اما همانگونه که در بیانیه انتخاباتی میر حسین، خردورزانه بدان اشارت رفته است؛ «اين زمان، زماني ديگر است». و میر حسین ۸۸ نه با آن جماعت چپگرای آن روز و اصلاح طلب امروز هم سنخ است و نه با راستگرایان دیروز و اصولگرایان امروز سر ستیز دارد بلکه او را گفتمانی ویژه است که از دل آن عشق به مردم می تراود نه آن بازیهای قدرت طلبانه که امروزه سودای کثیری از سیاست ورزان شده است.

این برداشت، بر اساس رویکردی است که جناب مهندس موسوی و طرفداران ایشان طی روزهای گذشته ترسیم کرده اند. لذا اصرار بعضی از اصلاح طلبان برای آنکه میرحسین را یکی از کاندیداهای اصلاح طلب معرفی کنند و حتی وانمود کردن توافق بین او و خاتمی و همچنین تهدید و فشار برای کناره گیری او ، از آن بازیهایی است که اخلاق را می سوزاند و به خانه انصاف آتش می افکند.

گروهها باید اجازه دهند؛ گفتمان ویژه میر حسین و الگوی زیست مسلمانی او به وضوح تشریح شود و سایر جناح های سیاسی و کاندیداهای مستقل نیز حرفها و اندیشه های خود را مطرح کنند تا مردم بعد از مطالعه ، تدقیق و تحقیق ، آزادانه تصمیم بگیرند. به اعتقاد من اگر چنین فضایی وجود داشته باشد و میر حسین نیز اخلاقمدارانه بر عهد خود مبنی بر مستقل بودن باقی بماند، بی شک جماعت فراوانی از اصولگرایان و اصلاح طلبان و همچنین اندیشمندان و آزادمردانی که فارغ از سیاست بازی های متداول فقط و فقط به نجات و تعالی کشور می اندیشند به او خواهند پیوست و در آن صورت باید از هم اکنون میرحسین را رییس جمهور بالقوه ایران دانست.

منبع: وبلاگ ابراهیم صفری