توصیف چهرهی جاهلیت در هنگام بعثت پیامبر (ص) از زبان امیرالمؤمنین علی علیه السلام در نهج البلاغه
خدا پیامبر اسلام را هنگامی مبعوث فرمود كه
از زمان بعثت پیامبران پیشین مدتها گذشته، و ملتها در خواب عمیقی فرو خفته بودند.
فتنه و فساد، جهان را فراگرفته و اعمال زشت رواج یافته بود.
آتش جنگ همه جا زبانه میكشید و دنیا، بینور و پر از مكر و فریب گشته بود.
برگهای درخت زندگی به زردی گراییده و از میوهی آن خبری نبوده، آب حیات فرو خشكیده و نشانههای هدایت، كهنه و ویران شده بود.
پرچمهای هلاكت و گمراهی، آشكار، و دنیا با قیافهی زشتی به مردم مینگریست، و با چهرهای عبوس و غمآلود با اهل دنیا روبرو میگشت.
میوهی درخت دنیا در جاهلیت، فتنه، و خوراكش مردار بود، در درونش وحشت و اضطراب ، و بر بیرون شمشیرهای ستم حكومت داشت.
خطبه 89
ارسال نظر