.svg)
چرا ۱+۵ سيگنال هاي متفاوت به تهران مي فرستند؟
پارسینه: تا همين چند هفته قبل، صحبت ها حول اين مي‌چرخيد كه آمريكا مقداري از زمختي تحريم ها كم كند يا اينكه از دوستان اروپايي اش بخواهد دست به چنين كاري بزنند. صحبت از بسته سخاوتمندانه و روش « زيادتر در مقابل زيادتر » بود ولي ...
پارسینه_حامد خبيري: حالا ديگر چند هفته اي هست كه بحث ها درباره شروع مجدد مذاكرات 1+5 با ايران داغ تر از هميشه به نظر مي رسد. در تهران و واشنگتن دو سوال كليدي در مورد مذاكرات مطرح است: آمريكايي ها مي خواهند ببينند كه آيا تهران واقعا خودش را براي يك مصالحه بر سر برنامه هسته اي آماده كرده يانه؟ ايراني ها هم به دنبال پيدا كردن جواب اين پرسش هستند كه آيا بسته اي كه آمريكايي ها قصد دارند داخل اتاق مذاكره 1+5 روي ميز بگذارند، آنقدر جذاب يا به عبارتي به اندازه اي «سخاوتمندانه» هست كه تهران را مايل به توافق كند؟
هنوز زمان و مكان مذاكره نهايي نشده و اين هم نه به خاطر رغبت كم ايران به مذاكره با نزديك شدن به زمان انتخابات است و نه به خاطر تمايل اندك اروپا يا حتي آمريكا به شروع مجدد مذاكرات بر مي گردد، بلكه به خاطر اين است كه تيم سياست خارجي جديد اوباما هنوز چيده نشده و جان كري وزير خاررجه جديد، هنوز افسار سياست خارجي را در دست نگرفته است. بعلاوه در تهران اين نگاه نه چندان بي راه هم وجود دارد كه امريكايي ها دوست دارند مذاكرات را به نقطه اوج چالش هاي انتخاباتي در تهران پيوند بزنند.
سيگنال هايي كه از تهران به غرب ارسال مي شود، چندان براي آمريكايي ها نا مفهوم نيست و آنها كمابيش مي‌دانند كه تهران در چه نقطه اي آماده توافق است و از كدام خط نمي‌تواند جلوتر برود. تجربه بغداد كه تهران با غرب به توافق نرسيد در يك طرف و آزمون استانبول كه تهران تا مرز به خارج فرستادن اورانيوم هي غني شده جلو رفت، حدود و ثغور مرزهاي انعطاف پذيري و انعطاف ناپذيري تهران را براي طرف هاي مذاكره كننده مشخص كرده است. در مقابل، سيگنال هايي كه اين روز ها از پايتخت هاي غربي ارسال مي شود، در تهران كمي مبهم به نظر مي‌رسد.
تا همين چند هفته قبل، صحبت ها حول اين مي‌چرخيد كه آمريكا مقداري از زمختي تحريم ها كم كند يا اينكه از دوستان اروپايي اش بخواهد دست به چنين كاري بزنند. صحبت از بسته سخاوتمندانه و روش « زيادتر در مقابل زيادتر » بود ولي حالا ديپلمات هاي ايرني هرچقدر كه سر و ته مطبوعات آمريكايي را زير و رو مي‌كنند،بيشتر از آن چيزهايي كه در بغداد به تهران ارايه شد، پيدا نمي كنند. اين سيگنال هاي متفاوت به خاطر چيست؟
تا همين چند هفته قبل، صحبت ها حول اين مي‌چرخيد كه آمريكا مقداري از زمختي تحريم ها كم كند يا اينكه از دوستان اروپايي اش بخواهد دست به چنين كاري بزنند. صحبت از بسته سخاوتمندانه و روش « زيادتر در مقابل زيادتر » بود ولي حالا ديپلمات هاي ايرني هرچقدر كه سر و ته مطبوعات آمريكايي را زير و رو مي‌كنند،بيشتر از آن چيزهايي كه در بغداد به تهران ارايه شد، پيدا نمي كنند. اين سيگنال هاي متفاوت به خاطر چيست؟
بخشي مهمي از مساله به سختي هايي برمي‌گردد كه تيم اوباما و همراهانش در كاخ سفيد با لابي ستبر اسراييلي در واشنگتن دارند. كمپين نامه نگاري هاي موازي روز هاي اخير كه از يك طرف خواستار مصالحه بود و از طرف ديگر به دنبال برخورد چكشي با تهران، بازتاب همين مشكل است.
اين همان مساله اي است كه فلاينت و هيلاري لورت آمريكايي در سفر چند روز قبلشان به تهران بيان كرده اند، سفري كه نه در تهران كسي سر و صداي زيادي به خاطرش به پا كرد و نه در واشنگتن توجه ها جلب آن شده است.
آنها روز يكشنبه در وب سايت خودشان با نام « ريس فور ايران» نوشتند: «ما به تازگي از يك سفر ديگر به جمهوري اسلامي برگشتيم و با وضوح بيشتري مشاهده كرديم كه مانع اصلي ديپلماسي هسته اي با ايران، در واشنگتن نهفته است نه تهران. قبل از سفرمان، ما در چندين مصاحبه مفصل در سايت «بك گارد بريفينگ» درباره سفر آينده خودمان به تهران صحبت كرده بوديم...
اين همان مساله اي است كه فلاينت و هيلاري لورت آمريكايي در سفر چند روز قبلشان به تهران بيان كرده اند، سفري كه نه در تهران كسي سر و صداي زيادي به خاطرش به پا كرد و نه در واشنگتن توجه ها جلب آن شده است.
آنها روز يكشنبه در وب سايت خودشان با نام « ريس فور ايران» نوشتند: «ما به تازگي از يك سفر ديگر به جمهوري اسلامي برگشتيم و با وضوح بيشتري مشاهده كرديم كه مانع اصلي ديپلماسي هسته اي با ايران، در واشنگتن نهفته است نه تهران. قبل از سفرمان، ما در چندين مصاحبه مفصل در سايت «بك گارد بريفينگ» درباره سفر آينده خودمان به تهران صحبت كرده بوديم...
در نهايت كار، مشكل هسته اي ايران خيلي ساده است: اگر ايالات متحده آماده شده باشد حق غني سازي ايران را طبق پادمان، در سرزمين خودش قبول كند، مي توان در كوتاه مدت شاهد يك توافق بود.»
فلاين لورت مي‌گويد: «اسراييلي ها به طور مداوم نگران اين هستند... كه دولت اوباما به طور جدي قصد دارد(با ايران) توافق كند. (نگرانيشان) هم به خاطر اين است كه مي‌دانند تنها توافقي كه در اين روند مي توان به دست آورد كه براي طرفين با معني باشد، توافقي است كه حق غني سازي ايرن را قبول كند.... اين همان چيزي است كه اسراييلي ها تلاش مي كنند متوقفش كنند.» اين را فراموش نكنيم كه خانم و اقاي لورت، هر دو در شوراي امنيت كاخ سفيد و وزارت خارجه امريكا مسئوليت داشته اند و بعيد است كه حالا هم به دولت در اين باره مشاوره ندهند.
فلاين لورت مي‌گويد: «اسراييلي ها به طور مداوم نگران اين هستند... كه دولت اوباما به طور جدي قصد دارد(با ايران) توافق كند. (نگرانيشان) هم به خاطر اين است كه مي‌دانند تنها توافقي كه در اين روند مي توان به دست آورد كه براي طرفين با معني باشد، توافقي است كه حق غني سازي ايرن را قبول كند.... اين همان چيزي است كه اسراييلي ها تلاش مي كنند متوقفش كنند.» اين را فراموش نكنيم كه خانم و اقاي لورت، هر دو در شوراي امنيت كاخ سفيد و وزارت خارجه امريكا مسئوليت داشته اند و بعيد است كه حالا هم به دولت در اين باره مشاوره ندهند.
ما بخشي از موضوع «سيگنال هاي متفاوت»، به تاكتيك مذاكراتي امريكايي ها برمي‌گردد. البته هنوز معلوم نيست كه واشنگتن مي‌خواهد يا مي تواند كه مصالحه اي با تهران انجام بدهد يا نه ولي آمريكايي ها سعي دارند اگر هم معامله مي كنند، معامله كردنشان خيلي هم ساده نباشد.
از مجموع پيام هاي غير رسمي كه طي هفته هاي اخير ارسال شده مي‌توان به اين نتيجه رسيد كه آنها به دنبال چيزي شبيه به مذاكرات دو يا چند لايه هستند. ديپلمات هاي آمريكايي نمي‌خواهند بيايند سر ميز مذاكره و خيلي ساده بگويند:« خوب! ما با اين شرط و شروط آماده مصالحه ايم؛ شما چطور؟» آنها به دنبال يك مصالحه ساده نيستند.
سايت ال مانيتور هفته قبل نوشت: «منابعي كه به ملاحظات امريكايي ها آسنا هستند مي‌گويند كه 6 قدرت ممكن است وقتي كه ايراني ها به ميز مذاكره برمي گردند، مايل به معامله شيرين باشند، ولي اين را هم نمي‌خوهند كه اين طور به نظر برسد كه براي (معامله كردن) خيلي مشتاقند.»
از مجموع پيام هاي غير رسمي كه طي هفته هاي اخير ارسال شده مي‌توان به اين نتيجه رسيد كه آنها به دنبال چيزي شبيه به مذاكرات دو يا چند لايه هستند. ديپلمات هاي آمريكايي نمي‌خواهند بيايند سر ميز مذاكره و خيلي ساده بگويند:« خوب! ما با اين شرط و شروط آماده مصالحه ايم؛ شما چطور؟» آنها به دنبال يك مصالحه ساده نيستند.
سايت ال مانيتور هفته قبل نوشت: «منابعي كه به ملاحظات امريكايي ها آسنا هستند مي‌گويند كه 6 قدرت ممكن است وقتي كه ايراني ها به ميز مذاكره برمي گردند، مايل به معامله شيرين باشند، ولي اين را هم نمي‌خوهند كه اين طور به نظر برسد كه براي (معامله كردن) خيلي مشتاقند.»
يك منبع كه طرز فكر دولت امريكا نزديك است، به شرط فاش نشدن نامش گفته: «ممكن است 1+5 در پشت صحنه بر سر سبك كردن برخي تحريم ها توافق كرده باشند ولي نمي خواهند به نظر برسند كه براي توافق كردن خيلي شايق هستند. هر گونه پيشنهادي كه بدهند، فقط يك پيشنهاد اوليه خواهد بود.»
همين موضوع را نيويوك تايمز روز سه شنبه 5 دي ماه هم با لحني متفاوت در سرمقاله اش بيان كرده، سرمقاله اي كه البته بي نام است: «مقام هاي آمريكايي مي‌گويند وقتي كه مذاكرات از سر گرفته شود، قدرت هاي بزرگ نسخه اي تعديل شده از طرحي را كه بر سر آن توافق كرده اند، (به ايران) پيشنهاد خواهند كرد. طرح اوليه شامل سبك كردن برخي تحريم ها بود (ولي آن را در صورتي ارايه خواهند داد) كه ايران گام هايي اضافي براي متوقف كردن برنامه هسته اي اش بردارد. آنها مي گويند كه براي بحث بر سرطرحي گسترده تر آمادگي دارند اما اين در صورتي است كه ايران در مذاكره كردن جدي نشان بدهد.»
همين موضوع را نيويوك تايمز روز سه شنبه 5 دي ماه هم با لحني متفاوت در سرمقاله اش بيان كرده، سرمقاله اي كه البته بي نام است: «مقام هاي آمريكايي مي‌گويند وقتي كه مذاكرات از سر گرفته شود، قدرت هاي بزرگ نسخه اي تعديل شده از طرحي را كه بر سر آن توافق كرده اند، (به ايران) پيشنهاد خواهند كرد. طرح اوليه شامل سبك كردن برخي تحريم ها بود (ولي آن را در صورتي ارايه خواهند داد) كه ايران گام هايي اضافي براي متوقف كردن برنامه هسته اي اش بردارد. آنها مي گويند كه براي بحث بر سرطرحي گسترده تر آمادگي دارند اما اين در صورتي است كه ايران در مذاكره كردن جدي نشان بدهد.»
ارسال نظر