کشف سند جدید درباره همجنسگرایی فریدون فرخزاد

فریدون فرخزاد نامه‌های عاشقانه را بین سال‌های ۱۹۶۵ تا ۱۹۶۷ از مونیخ در آلمان غربی برای پسرعمه همسر اولش آنیا بوچکفسکی فرستاده است. مارک ایوانوف پسرعمه آنیا در ورشوی لهستان زندگی می‌کرده است.

نامه‌ها را یک هنرمند بلژیکی- لهستانی به نام استفان روتن در سطل زباله جلوی منزل مسکونی‌اش در ورشو در سال ۲۰۱۹ پیدا کرد.

روتن به بی‌بی‌سی گفت که وقتی مارِک «در سن ۷۲ سالگی در اثر سرطان» درگذشت، وسایلش را دور ریختند.

روتن که آلمانی هم بلد است، اسم فرخزاد را در گوگل جستجو می‌کند و متوجه می‌شود که به سندی تاریخی دست پیدا کرده است.

نامه اول فریدون فرخزاد خطاب به باربارا - عمه آنیا و مادر مارِک - است. فرخزاد خودش را معرفی می‌کند و سراغ مارِک «پسر ۱۸ تا ۲۰ ساله» باربارا را می‌گیرد و می‌خواهد تا مارک برایش نامه بنویسد.

در اولین نامه‌ها فرخزاد صحبت همجنسگرایی را پیش می‌کشد و می‌گوید در حال خواندن کتابی از جمیز بالدوین، نویسنده سیاه‌پوست و همجنسگرای آمریکایی‌ست.

فریدون فرخزاد در نامه‌هایش دائم از زندگی در آلمان غربی گلایه می‌کند و اکثر آلمانی‌ها را به «نازی» بودن متهم می‌کند.

او می‌گوید عاشق لهستان است و می‌خواهد شعرهایش به زبان آلمانی را در آلمان شرقی برای مخاطبانش بخواند. آن سال‌ها آلمان شرقی و لهستان هر دو کشور‌هایی با نظام کمونیستی بودند.

در نامه‌ها فرخزاد بار‌ها به مارک وعده سفر به ورشو را می‌دهد، اما مشخص است که تا زمان نامه‌نگاری، یعنی تا سال ۱۹۶۷، موفق به دیدار هم نمی‌شوند.

فریدون فرخزاد در نهایت به لهستان می‌رود. بی‌بی‌سی به اسنادی دست پیدا کرده که نشان می‌دهد فرخزاد سال ۱۹۷۲ در یک فستیوال آواز در شهر سوپوت در شمال لهستان شرکت می‌کند.

مشخص نیست که فرخزاد در این سفر مارک را می‌بیند یا نه. اما مارک نامه‌ها را تا پایان عمر تمیز در پلاستیکی نگه می‌دارد.