مدعیان انتخابات آزاد، به دنبال چه هستند؟

طرح مفهوم انتخابات آزاد چندی است که در محافل سیاسیون و مجموعه‌های رسانه‌ای مطرح شده است و تاکید برخی رجال سیاسی بر آزاد بودن انتخابات بازتاب‌های گسترده‌ای را در پی داشته است. از مهم‌ترین و جالب‌ترین این اظهارات، جهت‌گیری‌های مشابه رئیس مجمع تشخیص نظام و همچنین رئیس دولت است که هردو با ادبیاتی مشابه به مقوله انتخابات پرداخته و از انتخابات آزاد سخن می‌گویند.

چندی پیش،آیت الله هاشمی رفسنجانی با تاکید بر انتخابات آزاد اظهار داشته بود: «برگزاری انتخابات آزاد، شفاف و منطبق بر قانون اساسی می‌تواند بخش بزرگی از مشکلات کشور را حل کند.» ایشان همچنین افزوده بود که برگزاری انتخابات آزاد علاوه بر افزایش اعتماد مردم و دوستداران نظام، دشمنان خارجی کشور را در بسیاری از زمینه‌ها خلع سلاح و مأیوس می‌کند.«

بدیهی است که بخش دوم سخنان آقای هاشمی صحیح و قابل تأمل است چراکه وقتی انتخابات آزاد باشد، اصل جمهوریت نظام تحقق یافته و این همان چیزی است که غرب و دشمنان جمهوری اسلامی در صدد عدم تحقق آن هستند؛ یعنی می‌خواهند که در این زمینه کشور ما را عاری از اعتماد عمومی و جنبش‌های مردمی جلوه دهند.

اما نکته مهم این است که مگر انتخابات های گوناگون که در بخش مهمی از آنها آقای هاشمی خود «منتخب» بوده اند، آزاد نبوده است که چنین حرفی زده می‌شود؟! انتخابات آزاد «خوب» است اما این بدان معنا نیست که ما در نظام جمهوری اسلامی در حال تلاش هستیم تا به این «خوب» برسیم و گویی از نظر برخی آقایان هنوز بدان دست نیافته‌ایم؛ بلکه تمام انتخابات‌های سالیان عمر جمهوری اسلامی آزاد و مستقل بوده است.

یعنی بر خلاف آنچه آقای هاشمی می‌گوید، انتخابات در تمام این سالیان آزاد بوده است و حال که ایشان از آزادی سخن به میان می‌آورد باید دید که چه منظور و مقصودی داشته‌اند؛ آن‌هم در شرایطی که خود ایشان مجری چندین دوره انتخابات در کشور بوده و انتخابات‌های فراوانی را از نزدیک مشاهده کرده است.

اما از سوی دیگر، محمود احمدی نژاد با طرح همین مفهوم ـ یعنی انتخابات آزاد ـ اظهارات مشابهی را بیان کرده است. او در گفتگوی اخیر تلویزیونی خود گفته بود: «مردم باید با نشاط، رئیس‌جمهوری را با رأی بالا انتخاب کنند چرا که این مسئله دنیا را دگرگون می‌کند و دنیا را به هم می‌زند؛ همه باید به این مسئله توجه داشته باشند که قدرت و رأی مردم تعیین کننده است.
انتخابات باید آزاد باشد و هیچکس نباید حتی در ذهنش این باشد که در انتخابات اثر بگذارد یا دخالت بیجا کند و ملت هم اجازه چنین کاری را به کسی نمی‌دهد و ما هم در همین رابطه در خدمت ملت هستیم.»

آقای رئیس جمهور، با طرح انتخابات آزاد عملاً گفتمان آقای هاشمی را در پیش گرفته است و حتی در محتوا نیز بر محاسن مشابهی تاکید می‌کنند. هم رئیس دولت و هم رئیس مجمع تشخیص بر حضور و اعتماد مردم و همچنین يأس دشمنان تاکید می‌کنند که ماحصل انتخابات آزاد است اما هیچ‌کدام اشاره‌ای نمی‌کنند که مگر انتخابات‌ها تا به الآن ناآزاد بوده است که الان بخواهیم آزادش را برگزار کنیم؟

رئیس جمهوری نیز مثل هاشمی رفسنجانی چندین دوره مجری انتخابات بوده است و به ويژه انتخابات 88 که نظام هزینه‌های زیادی را برای اثبات آزاد بودن آن دادند را برگزار کرده است؛ حال ایشان می‌آید و بعد از آن همه کشمکش سال 1388 امروز و در سال 1391 (چند ماه پیش از انتخابات 92) این‌گونه درباره انتخابات آزاد سخن می‌گوید! شاید همگرا شدن احمدی نژاد و طرح مسأله انتخابات آزاد نه به خاطر سلامت حضور مردم بلکه به خاطر بررسی صلاحیت‌هایی است که پیش از انتخابات به وقوع می‌پیوندد.

رهبر انقلاب چندی قبل، بحث انتخابات آزاد را به روشنی مطرح نمودند و با تاکید بر آن فرمودند: «اين را از حالا همه بدانند: آن كسانى كه ممكن است از سر دلسوزى، راجع به انتخابات يك توصيه‌هاى عمومى بكنند كه آقا انتخابات اينجورى باشد، آنجورى نباشد، حواسشان باشد به اين مقصود دشمن كمك نكنند؛ مردم را از انتخابات مأيوس نكنند، هى نگويند انتخابات بايد آزاد باشد. خب، معلوم است كه انتخابات بايد آزاد باشد.

ما از اول انقلاب تا حالا سى و چند تا انتخابات داشته‌ايم؛ كدامش آزاد نبوده است؟ در كدام كشور ديگر، انتخابات از آنچه كه در ايران ميگذرد، آزادتر است؟ كجا صلاحيتها ملاحظه نميشود، كه اينجا روى اين مسائل هى تكيه بكنند، هى تكيه بكنند، هى بگويند، هى تكرار كنند و يواش يواش اين ذهنيت را به خيال خودشان در مردم به وجود بياورند كه خب، اين انتخابات فايده‌اى ندارد؟ اين يكى از خواسته‌هاى دشمن است.

آن كسانى كه در داخل، اين حرفها را ميزنند، ممكن است غفلت كنند. من ميگويم غفلت نكنيد، حواستان باشد، كار شما جدول مورد نظر دشمن را پر نكند؛ مقصود او را تكميل و تتميم نكند. اين يكى از راه‌هاى از شور و هيجان انداختنِ انتخابات است. يك مسئله‌ى ديگر اين است كه به مردم گفته شود، تلقين شود كه انتخابات سلامت لازم را ندارد.

البته بنده هم تأكيد ميكنم كه انتخابات بايد سالم برگزار شود؛ منتها اين، راه دارد. در جمهورى اسلامى، در قوانين ما، راه‌هاى قانونىِ بسيار خوبى براى حفظ سلامت انتخابات پيش‌بينى شده است. البته كسانى بخواهند از طرق غير قانونى عمل كنند، خب به ضرر كشور ميكنند؛ كمااينكه در سال 88 از راه‌هاى غير قانونى وارد شدند، كشور را دچار هزينه كردند، براى مردم اسباب زحمت درست كردند، براى خودشان هم اسباب بدبختى و سرشكستگى در زمين و در ملأ اعلى شدند. راه‌هاى قانونىِ خوبى وجود دارد.

بله، بنده هم اصرار دارم كه انتخابات بايد با سلامت كامل، با رعايت امانتِ كامل انجام بگيرد. مسئولين دولتى و مسئولين غير دولتى كه در كار انتخابات دست‌اندركارند و مسئول هستند، همه بايد طبق قانون، با دقت كامل، با رعايت كمال تقوا و پاكدستى عمل كنند تا انتخابات سالمى پيش بيايد؛ و مطمئناً هم چنين خواهد شد.»

حال باید منتظر بود و مشاهده کرد که آیا همگرایی احمدی نژاد و هاشمی در طرح بحث انتخابات آزاد به خود انتخابات هم خواهد کشید و پروژه مشترکی را برای تحقق این انتخابات کلید خواهند زد یا خیر.