«سفر خارج» بار دیگر حسرت می شود!
پارسینه: اگر تا چندی قبل می شد با هزینه ای زیر یک میلیون تومان به سفرهای چند روزه در مالزی و ترکیه و امارات و ... رفت، امروز با افزایش بی سابقه قیمت ها ، سفر به خارج ، بار دیگر در حال تبدیل شدن به رویا برای طبقه متوسط است.به عنوان مثال، یک تور 7 روزه به استانبول، در ایام نوروز92، حدود 2 میلیون تومان هزینه دارد.بازدید یک هفته ای از کوآلالامپور، از 2.5 تا 3.8 میلیون تومان آب می خورد و تور یک هفته ای هند، از 2.5 تا 3.5 میلیون تومان.
استانبول
اداره ملی گردشگری چین گزارش داده است که تعداد مسافران چینی به خارج از کشور از 16 میلیون و 600 هزار نفر در سال 2002 به 70 میلیون و 250 هزار نفر در سال 2011 میلادی افرایش یافته است که بیش از چهار برابر رشد داشته است ؛ این رشد همچنان ادامه دارد.
در ایران نیز طی 15 سال گذشته ، تا حد قابل توجهی سفرهای خارجی افزایش یافته بود ؛ هر چند نه در جذب توریست و نه در اعزام گردشگر ، هرگز استانداردهای مطلوب و مورد انتظار محقق نشد.
با این حال ، در سال های مورد اشاره ، شرایط به گونه ای رقم خورده بود که سفر خارج رفتن - که زمانی رویای محال طبقه متوسط بود و تفاخر منحصر بفرد ثروتمندان - عمومیت نسبی یافت و طبقه متوسط ، اگر هنوز نمی توانست سفرهای دور دنیا و تور اروپا و آمریکا را تجربه کند ، ولی دستکم می توانست با اندکی پس انداز و صرفه جویی ، هر چند سال یک بار هم که شده ، سفری به کشورهای نه چندان گران آسیایی داشته باشد: از ترکیه و ارمنستان و گرجستان گرفته تا هند و مالزی و تایلند.
تور ترکیه
این سفرها ، هم از جهت آشنایی مردم ایران با جهان پیرامون ارزشمند بودند و هم تجدید قوایی می شد برای آنها. با این حال ، در یک سال اخیر ، اوضاع ارزی کشور ، وضعیت جدیدی را پیش روی مردم گذاشت و از الزامات حیاتی مانند دارو و غذا گرفته تا نیازهای متعارفی مانند پوشاک و تفریح و سفر را تحت الشعاع قرار داد.
اگر تا چندی قبل می شد با هزینه ای زیر یک میلیون تومان به سفرهای چند روزه در مالزی و ترکیه و امارات و ... رفت ، امروز با افزایش بی سابقه قیمت ارز و بلیت پروازهای خارجی و تورها ، سفر به خارج ، بار دیگر در حال تبدیل شدن به رویا برای طبقه متوسط است.
به عنوان مثال ، یک تور 7 روزه به استانبول ، در ایام نوروز92 ، حدود 2 میلیون تومان هزینه دارد. بازدید یک هفته ای از کوآلالامپور ، از 2.5 تا 3.8 میلیون تومان آب می خورد و تور یک هفته ای هند ، از 2.5 تا 3.5 میلیون تومان.
تور یک هفته ای پوکت نیز از 3 تا 7.2 میلیون تومان قیمت خورده است و "بالی" در اندونزی ، از 4.5 تا 6.5 میلیون تومان.
چهار روز رفتن به دوبی هم ، 2 تا 3 میلیون تومان خرج دارد.
تور پوکت
سرزمین های دور دست نیز طبیعتاً ارقام بالایی را می طلبند. به عنوان مثال ، تور 12 روزه کوبا ، 14 میلیون و آفریقای جنوبی 18.5 میلیون تومان قیمت خورده است و هزینه تورهای اروپایی نیز بسته به مقصدها و تعداد ایام ، بعضاً سر به بالای 20 میلیون تومان برای هر نفر می زند.
این قیمت ها ، البته برای هر نفر در یک اتاق دو تخته است، قیمت اتاق های یک نفره ، بالاتر است و نسبت به هزینه های فوق ، 30 الی 90 درصد گران تر است، به عنوان مثال ، هزینه یک نفر در اتاق دو نفره هتلی 5 ستاره، در تور 7 روزه استانبول 2میلیون و 300 هزار تومان است ولی اگر کسی بخواهد اتاق تک نفره در همان هتل و ایام بگیرد باید 4 میلیون و 300 هزار تومان بپردازد. هزینه کودکان نیز بسته به سن و نیاز یا عدم نیازشان به تخت نیز اندکی پایین تر است.
نکته قابل توجه این که قیمت های فوق ، فقط هزینه بلیت و هتل هستند که بسته به نوع و درجه هتل و خدمات آن ، بالا و پایین می شوند. بخش عمده ای از هزینه های سفر ، پس از رسیدن به مقصد ایجاد می شود: هزینه خورد و خوراک ، حمل و نقل ، گشت های روزانه گروهی ، خرید و ... .
با این اوصاف ، اگر اعضای یک خانواده 4 نفری بخواهند یک هفته به مالزی بروند ، حدود 10 الی 15 میلیون تومان ، باید فقط برای بلیت و هتل بپردازند و طبیعتاً چند میلیونی هم هزینه های دیگر خواهند داشت. بدیهی است که پرداخت چنین هزینه ای برای عمده افراد طبقه متوسط ، ناممکن است و باید حسرت یک سفر معمولی خارجی را بخورند.
تور خارجی
شدت نوسانات ارز ، آژانس های مسافرتی را ناگزیر کرده است که هزینه برخی تورها را به صورت ترکیبی از ریال و دلار یا یورو از مسافران بگیرند یا هنگام عقد قرارداد ، قید می کنند که در صورت افزایش مجدد نرخ ارز ، مابه التفاوت را از مسافران دریافت دریافت خواهند کرد.
شاید در وهله اول ، چنین به نظر برسد که آژانس های گردشگری ، برندگان این وضعیت هستند اما واقع مطلب این است که در وضعیت کنونی ، نه آژانس ها برنده اند و نه مسافران.
مسافران از آن جهت برنده نیستند که باید هزینه های چند برابری را تحمل کنند و یا اساساً قید سفر را بزنند. آژانس ها هم از یک سو ، با افزایش قیمت ها ، از تعداد مشتریانشان به طور فاحشی کاسته می شود و از سوی دیگر ، ناگزیرند مدام "بی ثباتی اقتصادی داخلی" را با "ثبات اقتصادی طرف های خارجی" شان مدیریت کنند و متحمل ریسک شوند، به ویژه آن که بسیاری از آژانس ها ، صندلی های هواپیما و اتاق های هتل ها را چارتر کرده اند و با افزایش قیمت ارز و کاهش تعداد مسافر ، متحمل خسارت هستند.
از سوی دیگر ، به دلایل متعددی سیاسی ، ورود گردشگر به کشور نیز - که با توجه به برابری ریال و دلار به نفع توریست های خارجی است - بسیار محدود است و آژانس ها از این منظر نیز ، وضعیت مناسبی ندارند.
با توجه به شرایط پیش آمده ، انتظار می رود که امسال ، از حجم مسافران ایرانی به سمت مقاصد خارجی کاسته و به طور قابل ملاحظه ای بر حجم مسافران داخلی افزوده شود. این وضعیت ، آمادگی مضاعف مسوولان گردشگری داخلی را برای مدیریت سفرهای نوروزی و پاسخگویی به نیازهای جدید را می طلبد.
به امید روزی که ایرانیان ، به حدی از توانمندی برسند که بتوانند مانند بسیاری از ملل دیگر ، به نقاط مختلف جهان سفر و "سیر فی الارض" کنند.
مردم ايران تو حسرت همه چيز هستن...خودرو خوب-تورم كم-خانه خوب-تفريح خوب و ...