يادمان باشد که بدهکار هواداران هستيم

سيدجلال حسيني در خصوص اتفاقات پيش‌ آمده در پرسپوليس اظهار داشت: خوشبختانه بر خلاف نيم‌فصل اول در نيم‌فصل دوم پرسپوليس دگرگوني خاصي پيدا کرد و در 16 بازي فقط يک باخت داشتيم که آن هم به نظرم به هيچ عنوان حق ما نبود.

وي افزود: اما همه بايد بدانيم با توجه به اينکه چاره‌اي جز موفقيت در جام حذفي نداريم الان بايد پرسپوليس آرامش داشته باشد و با جار و جنجال هيچ چيزي درست نمي‌شود. خدا را شکر آنقدر بازيکنان پرسپوليس با تجربه هستند که اين موضوع را درک مي‌کنند.

وي در پاسخ به سوالي که چرا علي‌رغم حرف هاي شما بازهم مشکلاتي به وجود آمده گفت: در هر تيمي و خانواده‌اي امکان دارد اختلاف نظرهايي پيش آيد و اين اتفاق هم در پرسپوليس طبيعي است. اما ما بلديم که خودمان چطوري اين مسائل را حل کنيم. من نيازي به دلسوزي برخي‌ها که شايد بخواهند با حرفهايشان پرسپوليس ضربه بخورد نداريم.

وي افزود: ما در 16 بازي گذشته اين موضوع را ثابت کرديم و مطمئن باشيد در 6 بازي آينده نيز اين کار را خواهيم کرد. ما نبايد فراموش کنيم بدهکار هواداران هستيم و چاره‌اي جز موفقيت در جام حذفي نداريم تا دل آنها را به دست آوريم.

حسيني خاطرنشان کرد: شايد يکي دو بازي گذشته کمي باعث شده تا بچه‌هايي که ميل به برد ندارند باعث شوند که مسائلي به وجود آيد، اما من اين را اعلام مي‌کنم همه بازيکنان و کادر فني از تمام مسائل و مشکلات عبور خواهند کرد و با يک يکدلي و تلاش همگاني سعي خواهيم کرد تا پرسپوليس روز شانزدهم در سال 92 خنده را به لبهاي هواداران بياورد. قطعا آقا يحيي و همه بازيکنان از حساسيت‌ها باخبرند و با يکدلي سعي مي‌کنيم تا برخي‌ها که از نتيجه نگرفتن پرسپوليس لذت مي‌برند به هدف خود نرسند.

مدافع پرسپوليس در پاسخ سوالي که با توجه به ضربات سنگيني که با سر مي زني مشکلي برايت در بازي‌ها ايجاد نمي‌کند گفت: اين خصلت مدافعان است و به اين موضوع عادت دارم. اما باور کنيد بعضي اوقات سردرد و يا سرگيجه هم پيدا مي‌کنم. اما مسئله اي نيست و مطمئن باشيد من به پرسپوليس آمدم و تا لحظه آخر با جان و دلم براي اين تيم بازي مي کنم چون براي من پوشيدن پيراهن قرمز و خدمت به اين تيم جايگاه ويژه اي دارد. من در هر تيمي که بوده‌ام سعي کرده‌ام در آرامش بهترين کمک را به تيمم انجام دهم. حالا عملکردم را به خود مردم واگذار مي‌کنم.

وي در پايان يادآور شد: از هواداران مي‌خواهم که ناراحت نباشند. چون انشاءالله ما شانزدهم فروردين 1392 براي برد به گيلان مي‌رويم و بعيد مي‌دانم مانعي براي ما وجود داشته باشد، فقط بايد سخت تلاش کنيم يکدل باشيم و با هم‌قسم شدن به خواسته خود برسيم. مسئله‌اي که در نيم‌فصل دوم اتفاق افتاد.