حرکت متفاوت مشایی: انتشار یادداشت در بزرگداشت آیت‌الله صدر

به گزارش پایگاه خبری-تحلیلی پارسینه ، اسفندیار رحیم‌مشایی (مشاور رئیس‌جمهور) که از چهره‌های جنجالی عرصه‌ی سیاست کشور است، در حرکتی متفاوت یادداشتی را به مناسبت سالگرد شهادت آیت‌الله سید محمدباقر صدر منتشر کرده است. او در یادداشت خود، بر ویژگی این عالم دینی مبنی بر «دوری از تحجر» تأکید کرده است.

متن یادداشت مشایی بدین شرح است:

بسم الله الرحمن الرحیم

الّلهم عجّل لولیک الفرج و العافیة والنصر واجعلنا من انصاره و اعوانه و المستشهدین بین یدیه و الفائزین بلقائه الشریف

آسمان معرفت را ستارگان بزرگ و کوچکی است که آسمانیان را زینت و زمینیان را چراغ راهند. در این بین، هر کس تابش معرفتش بیشتر باشد ، بزرگ تر است و کسی بیشتر می تابد که بار بیشتری از معرفت داشته باشد زیرا « از کوزه همان برون تراود که در اوست». معرفت ، پیکر خشک و بی روح تصاویری نیست که از ذهن گوینده به ذهن جویندگان منتقل می شود، بلکه همچون آبی گوارا و تابشی چشم نواز است که از قلبی روشن و ضمیری طربناک و با طراوت به جان تاریک و عطشان مردمان راه می یابد و روشنایی می بخشد و سیرابشان می کند.

شهید سعید آیت الله سید محمدباقر صدر، ستاره درخشانی است که با مجاهدتی ستودنی از موانع فهم و سدهای معرفت گذشت و به افق های دوردست نظر انداخت. شاهین عقل را در آسمان دانش و معرفت به پرواز درآورد تا به خورشید حقیقت برسد و جهانی را روشن کند. او در حصار تعصب و تحجر محصور نشد و با نگاهی عمیق به جهان و یافته های اندیشمندان، به تفاسیر بدیع از مضامین دین دست یافت و افق های جدیدی به روی جویندگان روشنایی گشود.

شهید سعید راه برون رفت از تنگنا و تحجر را به دینداران نشان داد و قابلیت تکامل فهم و اندیشه دینی را به اثبات رساند تا کسی نپندارد که دین، جوابگوی نیازهای کنونی بشر نیست. او نشان داد که برای رسیدن به معرفت باید از گذرگاه عشق و حریت گذشت، عشق به خوبی ها و حریت در اندیشیدن. این شهید سعید گرفتارشدن در حصار تعصب و افتادن در دام تحجر را سبب به انزوا رفتن دین می دید و عبور از مرزهای گذشته و راه یافتن به عرصه حال را شرط حیات معرفت و طراوت دانش می دانست که ماندن در گذشته، ممات است و پژمردگی.

او نه فقط با مجاهدت شجاعانه خویش در عرصه علم و معرفت، به معرفت زمان خویش دست یافت بلکه انگشت اشارت، رو به آینده گرفت و آموخت که رشد و تعالی و بقا و جاودانگی، در نگاه به آینده رقم می خورد و برای نزدیک شدن به تمدن درخشان موعود باید چشم به آینده دوخت و فهم از دین را در تحلیل آینده به کار بست که هر کس به آینده می نگرد ، بزرگ می اندیشد و کسی که در گذشته می ماند، اندیشه را حقیر می کند و دین را با قلمرو فراگیرش نمی شناسد؛ قلمروی که همه زمان ها و همه انسان ها را فرا می گیرد و از هیچ رطب و یابسی فروگذار نمی کند .

یادش را گرامی می داریم و ادامه راه روشن او را برای همه جویندگان دانش دین آرزومندیم.

اسفندیار رحیم مشایی