دستور بایدن برای تقویت مواضع آمریکا در خاورمیانه

یک معضل بزرگ که دهه هاست گریبانگر مردم خاورمیانه شده ، نفوذ ابرقدرتها در منطقه و ایجاد جنگ و تنش برای رسیدن به منافعشان هست ، این منافع یا اقتصادی هست یا سیاسی ( نفت و فروش اسلحه ) . در جواب کسانی که اعتقاد به جنگ و بستن تنگه هرمز دارند ، می گوییم ، ایده های شما ، مثل حمله به سفارت عربستان و در پی آن ایجاد تنش و جنگ در منطقه بود . ما اگر برگردیم از ۹۲ را مرور کنیم ، ما دو امتیاز بزرگ در دست داشتیم که اولی برجام بود و دومی جنگ با داعش به فرماندهی ایران ، ما دست بالا را در منطقه داشتیم ، ولی متاسفانه نتوانستیم از این امتیازها برای رسیدن به هدفمان استفاده کنیم و یا شاید علاقه ای نداشتیم و یا بلد نبودیم . همیشه هدفهای سیاسی با تنش و جنگ رو درو و تشر پیش نمی رود و نیاز هست که در عرصه سیاسی تغییر تاکتیک بدهیم. یعنی پیش بردن هدفهای سیاسی در قالب هدفهای اقتصادی و اجتماعی . اگر ما بعد از اینکه تحریمها را برداشتیم ، حصار و انزوای ۴۶ ساله را برداشته بودیم و اصلاحات را کم کم و گام به گام شروع کرده بودیم ، بعد از پایان جنگ با داعش ، با احداث خط راه آهن صلح که خوزستان را به بیروت وصل می کرد ، می توانستیم در پوشش ارتباطات و تعاملات فرهنگی و اجتماعی و اقتصادی به اهداف سیاسی مان برسیم ، البته این ایده جدیدی نیست ، راهکاری هست که همه کشورها برای پیشرفت و منافع ملی اشان از آن استفاده می کنند ، همان راهکاری که هاشمی رفسنجانی برای رسیدن به یک منطقه آرام و بدون تنش بعد از جنگ با عراق پیش برد . ولی ما چکار کردیم ، با بعضی رفتارها و عدم ارتباط و تعامل باعث حذف برجام شدیم ، قاسم سلیمانی که به مثابه زبانه ترازو باعث ایجاد تعادل در منطقه بود ، ترور شد ، حتی زمانی که می خواست با کمک دکتر ظریف اختلاف با عربستان را تمام کند ، عده ای ابوموسی خواندندش و گفتگوی ظریف با لیلاز را پخش کردند که تو وطن پرست نیستی ، خلاصه ای کاری کردند ، که امروز فرماندهان نظامی ما در سوریه و لبنان شهید می شوند و هنوز از بستن تنگه دست برنمی دارند . مسئولان ما باید هوشیار باشند ، ما در شرایط جنگ نیستیم و نباید باشیم ،
مطمئناً اگر جنگی شود ، مطمئناً بازنده اصلی ماییم : چرا
۱، نسلی که تربیت کرده ایم ، نسل وطن پرستی نیستند که مثل نسل دهه بیست و سی و چهل و پنجاه با ای ایران بنان بزرگ شده باشند ، بدون اینکه بدانند جنگ چیست ، اسلحه دست گرفتند و ۸ سال جنگیدند . بی دروایستی نسلی هستند که نقطه نقطه تعیین می کنند که به اینجا حمله کنید !
۲؛ مطمئناًدر جنگ با اسرائیل همانطور که در جنگ با عراق تنها مانده ایم ، دنیا علیه ما وارد جنگ می شود ، حتی اگر سالها بعد بگویند که مقصر صدام بود .
۳؛ شرایط داخلی کشور ، راهکارهای اشتباه مملکت داری ، از عدم اصلاحات ، تا مشکلات اقتصادی ، نارضایتی عمومی ، تندروها سهم خواه ، مهاجران افغان ، عواملی هستند ، باید در جنگ با دنیا تجدید نظر کنیم .
۴؛ ما برای همین نیمچه وضعیت اقتصادی ، از پارس جنوبی ، خوزستان ، هرمزگان ، نیروگاههای برق و آبی ، وزارت دفاع ، سختی کشیدیم ، از سانچی تا معدن طبس ، نتیجه کار شبانه روزی هست ، نگذاریم زحمات و تلاشمان و از همه مهم تر سرزمینمان یک شبه به باد رود .
۵؛ امروز بر خلاف سالیان پیش مردم و سرزمین نیاز به آرامش دارند ، اگر قرار باشد کاری انجام شود ، مطمئناً دولت و مجلس ، شورای امنیت ملی و فرماندهان تظامی و وزارت امور خارجه ، در راس کار هستند و بهتر می دانند ، که چه خوب هست و چه بود ، نیازی به جبهه گیری بعضی ها و دخالت بعضی ها نیست ، شاید اشتباهات شماها ، شرایط را بدتر کند .
۶؛ مردم دولتی را برای تغییر شرایط و اوضاع و احوال کشور انتخاب کردند ، شاید اگر جنگ با عراق شروع نمی شد ، امروز شرایط کشور و مردم اینطور نبود و اگر از زمان دولت سید محمدخاتمی که با ایده اصلاحات روی کار آمد ، عده ای کشور را سهم الارث پدریشان نمی دانستند و مثل امروز که می گویند ظریف برود ، با تسامح و احترام به تفکر مخالف و منافع ملی با کمک همدیگر کشور را پیشرفت داده بودند ، مشکلات و خواسته های مردم حل می شد ، امروز به دلیل تحریم و مشکلات اقتصادی ، مسائل و معضلات اجتماعی مجبور نبودیم ، با مردم درگیر شویم و شاید تنش و اختلافی در کشور نبود و ما هم مثل کشورهای همسایه ( ترکیه ، ترکمنستان ، عربستان ...) در آرامش زندگی می کردیم . یک دلیل که امروز خاورمیانه آوردگاه ابرقدرتها شده ، راهکارهای اشتباه در مملکت داری و ارتباط و تعامل بین المللی هست .