چرا هنگام دعا دست‌ها را به آسمان می‌بریم؟

به گزارش پارسینه، در اینجا به دلایل و روایات مختلف درباره بالا بردن دست‌ها هنگام دعا پرداخته‌ایم.

دلایل بالا بردن دست‌ها هنگام دعا

1. نشان دادن خضوع و فروتنی در برابر خداوند یکی از دلایل اصلی بالا بردن دست‌ها در دعا، نشان دادن فروتنی و خضوع در برابر پروردگار است. این عمل به نوعی اعلام نیاز و درخواست از خداوند است. وقتی انسان دست‌های خود را به سوی آسمان بلند می‌کند، به این معناست که از پروردگار خود خواسته‌هایی دارد و در مقابل عظمت او تسلیم است.

2. درخواست رزق از آسمان در قرآن آمده است که رزق و روزی انسان‌ها از آسمان نازل می‌شود (سوره ذاریات، آیه 22: "و رزق شما در آسمان است"). به همین دلیل، بلند کردن دست‌ها به سوی آسمان به معنای درخواست رزق از منبع اصلی آن است.

3. آداب دعا و عبادت بلند کردن دست‌ها هنگام دعا به عنوان یک آداب شناخته شده در عبادات است و در فرهنگ اسلامی نیز تأکید زیادی بر آن شده است. این عمل نه تنها نشانه‌ای از احترام به خداوند است، بلکه به نوعی عمل عبادتی نیز محسوب می‌شود.

4. اجابت دعا پیامبر اسلام (صلى‌الله‌علیه‌وآله) فرموده‌اند که خداوند از این که بنده‌اش دست‌های خود را به سوی او بلند کند و سپس آنها را خالی بازگرداند، شرم می‌کند. این بیان نشان‌دهنده این است که خداوند دعاهای بندگان خود را اجابت خواهد کرد.

دیدگاه‌های ائمه معصومین درباره بلند کردن دست‌ها

• حضرت علی (علیه‌السلام): حضرت علی (ع) در پاسخ به این سوال که چرا دست‌ها باید به سوی آسمان بلند شوند، فرمودند: "به دلیل آیه «و فی السما رزقکم و ما توعدون» (رزق شما در آسمان است)."

• پیامبر اسلام (صلى‌الله‌علیه‌وآله): پیامبر اسلام در حدیثی فرموده‌اند: "خداوند بسیار شرمنده و بخشنده است. او از این که بنده‌اش دست‌های خود را به سوی او بلند کند و آنها را خالی بازگرداند، شرم می‌کند."

• امام صادق (علیه‌السلام): امام صادق (ع) در پاسخ به این سوال که چرا دست‌ها هنگام دعا باید به آسمان برده شود، فرمودند: "خداوند به بندگانش دستور داده است که دست‌های خود را به سوی آسمان بلند کنند، زیرا آسمان محل نزول رزق است."

• امام حسین (علیه‌السلام): امام حسین (ع) درباره بلند کردن دست‌ها در دعا فرموده‌اند: "رسول خدا هنگام دعا دست‌های خود را بالا می‌برد مانند مسکینی که از خدا غذا طلب می‌کند."

آیا همیشه باید دست‌ها را بلند کرد؟

بلند کردن دست‌ها در دعا زمانی صحیح است که شخص بداند خداوند تنها در آسمان نیست و در همه جا حضور دارد. اگر کسی فکر کند که خدا فقط در آسمان است و دست‌های خود را به سوی آسمان بلند کند، ممکن است دچار اشتباه شود. امام صادق (ع) در روایتی فرموده‌اند که بلند کردن دست‌ها یا نگاه به آسمان نباید به گونه‌ای باشد که انسان از حالت اعتدال خارج شود.

بلند کردن دست‌ها هنگام دعا در اسلام به دلایل مختلفی از جمله نشان دادن خضوع، طلب رزق از آسمان و احترام به خداوند انجام می‌شود. این عمل در بسیاری از روایات اسلامی به عنوان یک آداب دعا مطرح شده است و پیامبر اسلام (صلى‌الله‌علیه‌وآله) و ائمه معصومین به آن تأکید کرده‌اند. همچنین باید توجه داشت که این عمل باید با درک صحیح از حضور خداوند در همه جا انجام شود و نباید به‌طور اشتباه تصور شود که خدا فقط در آسمان است.