ماتزاری چند فدارسیون را بلعید

در خبرها آمده که قرارداد سرمربی جدید استقلال 400 میلیارد تومان است البته این عدد را به طور رسمی اعلام کردند و خدا می داند عدد حقیقی چقدر است.

این عدد در اقتصاد بیمار و مشکل دار امروز ما یعنی تقریبا بودجه چهار فدراسیون که می توانند زیرساخت های خود را بسازند. اما مسئولین ما دوست ندارند که با فوتبال دوستان درگیر شوند به خصوص که این طناب سرخابی باشد.

این دو تیم پرطرفدار مانند ابزاری شدند تا سیاسیون برای آرام کردن مردم از آن بهره ببرند ولی غافل از این هستند که ورزش های دیگر هم حق حیات دارند و این فوتبال هیچ تاجی به سر ما نزده که هیچ آبروی ما را بارها در سطح جهانی برده است.

عدد سنگین قرارداد آقای سرمربی چیزی حدود 4 و نیم میلیون دلار امروز است عددی عجیب و غریب که حتما سرنوشتی مانند ویلموتس خواهد داشت. با نگاهی عمیق می توان فهمید مشکل این فوتبال و دو تیم کادر فنی نیست بلکه سیستم مدیریتی و ساختاری است. کدام یک از این دو تیم در طی این سال ها صاحب ورزشگاه و ساختمان باشگاهی شدند؟ کدام یک فوتبال پایه خود را تقویت کردند تا به فکر آینده ملی باشند.

مسئولین ما خوب می دانند که المپیک به مراتب از نظر ورزشی رتبه بالاتری دارد و کسب مقام در این رویداد می تواند اعتبار و شان ورزش یک کشور را بالا ببرد. مگر هند با آن جمعیت و سیاست خارجی موفق خود نمی تواند فوتبال و مربیان خارجی را راه اندازد و در همان رشته کریکت خود چرا از بازیکنان و مربیان گران قیمت انگلیسی استفاده نمی کند؟ در همه کشورها پول و هزینه کردن در ورزش حساب و کتاب دارد و اینگونه مانند ایران دلال ها همه کار فوتبال و ورزش نیستند. به نظرم برای بقای ورزش کشورمان بهتر است هرچه زودتر فکری به حال این عددهای دست و پا دار کنیم وگرنه دیر نیست که همین فوتبال ریشه سایر ورزش ها را بخشکاند.