«مدارس طبیعت» پوششی برای نفوذ تودهای ها
پارسینه: نفوذ در محیط زیست چند سالی است که بسیار مطرح شده است و در این میان نام افرادی حتی در رده معاونت محیط زیست کشور دیده می شود.
محیط زیست از جمله حوزههایی است که درصد نفوذ به آن به دلیل پوششی که برای جاسوسان و عاملان نفوذ وجود دارد، بالا رفته است. این موضوع را در اخبار و رویدادهایی که درباره نفوذ از حوزه محیط زیست میشنویم میتوان به خوبی دریافت. البته جریان اصلاحات و برخی از دولتمردان که در این عرصه فعال بوده اند این موضوع را تکذیب میکنند و در مقابل آن به طور قابل تاملی میایستند، اما این مسئلهای نیست که بتوان از کنار آن به راحتی گذر کرد.
مدارس طبیعت بستر نفوذ توده ایها
اخیرا «عیسی کلانتری»، رئیس سازمان حفاظت محیط زیست درباره افتتاح برخی از مدارس خاص طبیعت و هشدار مراجع گفت: «مراجع به ما گفتند مدارس طبیعت غیرشرعی است و ایدئولوژیاش غیردینی. وزارت اطلاعات هم اعلام کرده بنیانگذاران این مدارس تودهای بودهاند و ادامه فعالیت مدارس غیرقانونی است.»
وی در پاسخ به چرایی مخالفت مراجع با ادامه کار مدارس طبیعت تصریح کرد: «گفته میشود که در مدارس طبیعت ایدئولوژیهای غیردینی تبلیغ میشود. برای مثال سگ به جای خواهر و گربه به جای برادر تلقی میشود. افزون بر اینها دو ماه پیش وزارت اطلاعات نامهای به سازمان حفاظت محیط زیست ارسال کرد که بر مبنای آن دو نفر از بنیانگذاران مدارس طبیعت که نسبت به صدور مجوز این مدارس اقدام میکردند، جزو حزب توده بودهاند و صلاحیت کار در این حوزه را ندارند.»
سخنان رئیس سازمان محیط زیست کشور درحالی است که تا پیش از این نفوذ آنهم در پوشش فعال محیط زیست توسط جریان نزدیک به دولت و جریان اصلاحات تکذیب میشد، اما حالا کار به جایی رسیده است که برخی اقدام به تاسیس مدارس خاص برای آموزش افراد به سبک زندگی نفوذی خود میکنند.
محیط زیست پوششی برای نفوذ و جاسوسی از مراکز نظامی و امنیتی
نفوذ در محیط زیست چند سالی است که بسیار مطرح شده در این میان نام افرادی حتی در رده معاونت محیط زیست کشور دیده میشود. «کاوه مدنی» یکی از مواردی بود که به طور کاملا مرموزی پس از مطرح شدن نام وی و حضور در مراجع قضائی و امنیتی برای توضیح در این باره از ایران فرار کرد.
بعد از بازداشت شماری از متهمان به جاسوسی از مراکز نظامی (در پوشش فعالیتهای محیط زیستی) در اواسط زمستان ۹۶، کاوه مدنی لاریجانی معاون عیسی کلانتری در سازمان حفاظت از محیط زیست نیز برای مدتی کوتاه بازداشت شد.
عباس جعفریدولتآبادی، دادستان تهران، در ۲۱ بهمن ۹۶، در توضیح این بازداشتها گفت:
"متهمان پرونده با هدایت افسران اطلاعاتی سیا و موساد مأموریتهای سه گانهای را شامل موضوعات زیست محیطی، نفوذ در جامعه علمی ایران و جمع آوری اطلاعات از اماکن حساس و حیاتی کشور از جمله پایگاههای موشکی کشور، دنبال میکرده اند» و «برخی متهمان به انجام سفرهای متعدد به سرزمینهای اشغالی از جمله به منظور شرکت در کنفرانس منارید که با حضور افسر اطلاعاتی موساد در رژیم صهیونیستی برگزار شده، اقرار و اذعان کردهاند".
طبق توضیحات جعفری دولتآبادی، اعضای این شبکه در برخی از مناطق استراتژیک کشور تعدادی دوربین در ظاهر برای رصد امور زیست محیطی نصب کرده بودند که در واقع پوششی برای رصد فعالیتهای موشکی کشور بوده و تصاویر و اطلاعات ثبت شده را برای بیگانگان ارسال میکردهاند.
عامل نفوذی که در حوزه محیط زیست فعال بود/ فشار آمریکا برای آزادی نفوذیهای محیط زیست
برخی از رسانهها مطرح کردند که دولت آمریکا از زمان بازداشت جاسوسان مراکز نظامی در پوشش فعالیت محیط زیستی، فشار برای آزادی آنان را آغاز کرده است. اما از این شبکه پرتعداد که هم اکنون پروندهشان در حال رسیدگی است، یک نفر بسیار مورد توجه ایالات متحده بوده و پیامها و پیگیریهای ویژهای برای آزادی او صورت گرفته است: «مراد موشه طاهباز.»
مراد (موشه) طاهباز، عضو یهودی موسسه میراث پارسیان (اصلیترین متهم انجام فعالیتهای جاسوسی در مناطق نظامی) است؛ فرزند قاسم طاهباز از سناتورهای دوران پهلوی. او و کاووس سید امامی (دیگر متهم به جاسوسی که پس از آگاهی از به دام افتادن شبکه، در زندان خودکشی کرد) دو ستون اصلی شبکه جاسوسی وابسته به امریکا و اسرائیل بودند.
طاهباز طی مدت فعالیت خود در داخل کشور، متاسفانه با نفوذ در سازمان حفاظت از محیط زیست، توانسته بود با این پوشش به مناطق حساس و فوق سری کشور دسترسی پیدا کند. جمعآوری اطلاعات درباره نقشههای تأسیسات دریایی و نظامی در حوزه خلیجفارس از جمله زمینههای جدی فعالیت طاهباز بوده و از این طریق اطلاعات ذی قیمتی را برای کارفرمایان آمریکایی و اسرائیلیاش جمع آوری کرده بود. وی بخشی از اطلاعات جمع آوری شده درباره مختصات توانمندی دفاعی کشور در خلیج فارس و همچنین برخی سایتهای موشکی در مناطق حفاظتشده را به بیرون از کشور منتقل کرده است؛ بنابراین حوزه محیط زیست به بستری برای نفوذ تبدیل شده است که نمیتوان از آن صرف نظر کرد. موضوع اینجاست که برخی از جریانات خاص سیاسی اینطور توجیه میکنند که مگر فعال محیط زیست میتواند جاسوس باشد. مسئلهای که به یک سهل اندیشی و ساده نگری درباره جاسوسی باز میگردد. درواقع جاسوس با پوششهای مختلف از جمله عکاس، خبرنگار، فعال محیط زیست، معلم زبان و شغلها و منصبهایی که وجهه دار هستند ظاهر شده و تحت همین پوششها به عملیات جاسوسی مبادرت میورزد که بایستی با هوشیاری و دقت نظر در این موارد جلوی نفوذ در این عرصهها را گرفت.
مدارس طبیعت بستر نفوذ توده ایها
اخیرا «عیسی کلانتری»، رئیس سازمان حفاظت محیط زیست درباره افتتاح برخی از مدارس خاص طبیعت و هشدار مراجع گفت: «مراجع به ما گفتند مدارس طبیعت غیرشرعی است و ایدئولوژیاش غیردینی. وزارت اطلاعات هم اعلام کرده بنیانگذاران این مدارس تودهای بودهاند و ادامه فعالیت مدارس غیرقانونی است.»
وی در پاسخ به چرایی مخالفت مراجع با ادامه کار مدارس طبیعت تصریح کرد: «گفته میشود که در مدارس طبیعت ایدئولوژیهای غیردینی تبلیغ میشود. برای مثال سگ به جای خواهر و گربه به جای برادر تلقی میشود. افزون بر اینها دو ماه پیش وزارت اطلاعات نامهای به سازمان حفاظت محیط زیست ارسال کرد که بر مبنای آن دو نفر از بنیانگذاران مدارس طبیعت که نسبت به صدور مجوز این مدارس اقدام میکردند، جزو حزب توده بودهاند و صلاحیت کار در این حوزه را ندارند.»
سخنان رئیس سازمان محیط زیست کشور درحالی است که تا پیش از این نفوذ آنهم در پوشش فعال محیط زیست توسط جریان نزدیک به دولت و جریان اصلاحات تکذیب میشد، اما حالا کار به جایی رسیده است که برخی اقدام به تاسیس مدارس خاص برای آموزش افراد به سبک زندگی نفوذی خود میکنند.
محیط زیست پوششی برای نفوذ و جاسوسی از مراکز نظامی و امنیتی
نفوذ در محیط زیست چند سالی است که بسیار مطرح شده در این میان نام افرادی حتی در رده معاونت محیط زیست کشور دیده میشود. «کاوه مدنی» یکی از مواردی بود که به طور کاملا مرموزی پس از مطرح شدن نام وی و حضور در مراجع قضائی و امنیتی برای توضیح در این باره از ایران فرار کرد.
بعد از بازداشت شماری از متهمان به جاسوسی از مراکز نظامی (در پوشش فعالیتهای محیط زیستی) در اواسط زمستان ۹۶، کاوه مدنی لاریجانی معاون عیسی کلانتری در سازمان حفاظت از محیط زیست نیز برای مدتی کوتاه بازداشت شد.
عباس جعفریدولتآبادی، دادستان تهران، در ۲۱ بهمن ۹۶، در توضیح این بازداشتها گفت:
"متهمان پرونده با هدایت افسران اطلاعاتی سیا و موساد مأموریتهای سه گانهای را شامل موضوعات زیست محیطی، نفوذ در جامعه علمی ایران و جمع آوری اطلاعات از اماکن حساس و حیاتی کشور از جمله پایگاههای موشکی کشور، دنبال میکرده اند» و «برخی متهمان به انجام سفرهای متعدد به سرزمینهای اشغالی از جمله به منظور شرکت در کنفرانس منارید که با حضور افسر اطلاعاتی موساد در رژیم صهیونیستی برگزار شده، اقرار و اذعان کردهاند".
طبق توضیحات جعفری دولتآبادی، اعضای این شبکه در برخی از مناطق استراتژیک کشور تعدادی دوربین در ظاهر برای رصد امور زیست محیطی نصب کرده بودند که در واقع پوششی برای رصد فعالیتهای موشکی کشور بوده و تصاویر و اطلاعات ثبت شده را برای بیگانگان ارسال میکردهاند.
عامل نفوذی که در حوزه محیط زیست فعال بود/ فشار آمریکا برای آزادی نفوذیهای محیط زیست
برخی از رسانهها مطرح کردند که دولت آمریکا از زمان بازداشت جاسوسان مراکز نظامی در پوشش فعالیت محیط زیستی، فشار برای آزادی آنان را آغاز کرده است. اما از این شبکه پرتعداد که هم اکنون پروندهشان در حال رسیدگی است، یک نفر بسیار مورد توجه ایالات متحده بوده و پیامها و پیگیریهای ویژهای برای آزادی او صورت گرفته است: «مراد موشه طاهباز.»
مراد (موشه) طاهباز، عضو یهودی موسسه میراث پارسیان (اصلیترین متهم انجام فعالیتهای جاسوسی در مناطق نظامی) است؛ فرزند قاسم طاهباز از سناتورهای دوران پهلوی. او و کاووس سید امامی (دیگر متهم به جاسوسی که پس از آگاهی از به دام افتادن شبکه، در زندان خودکشی کرد) دو ستون اصلی شبکه جاسوسی وابسته به امریکا و اسرائیل بودند.
طاهباز طی مدت فعالیت خود در داخل کشور، متاسفانه با نفوذ در سازمان حفاظت از محیط زیست، توانسته بود با این پوشش به مناطق حساس و فوق سری کشور دسترسی پیدا کند. جمعآوری اطلاعات درباره نقشههای تأسیسات دریایی و نظامی در حوزه خلیجفارس از جمله زمینههای جدی فعالیت طاهباز بوده و از این طریق اطلاعات ذی قیمتی را برای کارفرمایان آمریکایی و اسرائیلیاش جمع آوری کرده بود. وی بخشی از اطلاعات جمع آوری شده درباره مختصات توانمندی دفاعی کشور در خلیج فارس و همچنین برخی سایتهای موشکی در مناطق حفاظتشده را به بیرون از کشور منتقل کرده است؛ بنابراین حوزه محیط زیست به بستری برای نفوذ تبدیل شده است که نمیتوان از آن صرف نظر کرد. موضوع اینجاست که برخی از جریانات خاص سیاسی اینطور توجیه میکنند که مگر فعال محیط زیست میتواند جاسوس باشد. مسئلهای که به یک سهل اندیشی و ساده نگری درباره جاسوسی باز میگردد. درواقع جاسوس با پوششهای مختلف از جمله عکاس، خبرنگار، فعال محیط زیست، معلم زبان و شغلها و منصبهایی که وجهه دار هستند ظاهر شده و تحت همین پوششها به عملیات جاسوسی مبادرت میورزد که بایستی با هوشیاری و دقت نظر در این موارد جلوی نفوذ در این عرصهها را گرفت.
ارسال نظر