وقتی بوی پول رنگ شعار را عوض میکند
پارسینه: گویا شوق خدمت به صنعتگران، تاجران و کشاورزان همچنان در وی چنان فعال است که وی بعد از 28 سال ریاست بر پارلمان خصوصی کشور، حتی به قیمت تغییر دادن شعارها همچنان به دنبال کسب این کرسی است!
به گزارش پارسینه؛ کمتر از سه هفته به انتخابات اتاق بازرگانی مانده است و گروههای مختلف، تبلیغات خود را از طریق مصاحبه و ارائه برنامه شروع کردهاند؛ در مورد اولی، همه گروهها ید طولانی دارند اما در مورد دومی، تنها گروه خواستاران تحول بودند که برنامهای مدون ارائه کرده اند.
در فصل مشترک تمام گروهها، پدر خوانده اتاق بازرگانی، علی نقی خاموشی مصاحبهای انجام داده است که اگر این گفتگو را به غیر از سایت نزدیکش انجام می داد، در صحت و سقم آن، تردیدهایی به وجود میآمد.
خاموشی در گفتگو با این سایت گفته است که به دنبال انجام اصلاحات در اتاق است و خود و گروه فعالان توسعه را جزو اصلاحطلبان وضع موجود میداند.
این صحبتها از سوی شخصی بیان میشود که سه دهه ریاست اتاق را بر عهده داشته و پایه وضعیت فعلی پارلمان خصوصی کشور را او نهاده است.
عضو حزب موتلفه در حالی با شعار اصلاحطلبان وارد کارزار انتخاباتی شده است که در اوایل سال 80 از محمد رضا بهزادیان معاون سابق وزیر کشور اصلاح طلبان شکست خورد و این شکست به قدری برای وی گران بود که تمام سعی خود را برای استیضاح رئیس اصلاح طلب اتاق انجام داد.
سرانجام پس از مدتی، بهزادیان از ریاست اتاق کنار گذاشته شد و حتی کارت بازرگانی وی نیز باطل شد تا دیگر در حوالی خیابان مطهری دیده هم نشود. اما اینبار که دولت در دست اصولگرایان نیست و به خاطر فسادهای مالی که هر روز از دوران ریاست آنها بر قوه مجریه نمایان می شود، اکثر فعالان اقتصادی این طیف به همراه سیاسیون آن سکوت اختیار کرده اند، خاموشی با چراغ اصلاحطلبی سعی دارد با استفاده از تمام سرمایههای خود و دوستانش، اقلیتی قوی در اتاق شکل دهد.
به نظر میرسد وی از پیروزی در انتخابات نا امید شده و بر همین اساس اعلام داشته که هر گروهی که در انتخابات پیروز شود، مجبور است با دیگر گروه ها کار کند.
این در حالیست که وی همچنان گوشه چشمی به ریاست اتاق ایران نیز دارد و امیدوار است همانند جریانات تیر 82 در حالی که تمام بر آوردها به ریاست بهزادیان بر اتاق ایران میانجامید، ناگهان در صبح روز انتخابات و با چند تلفن به بهزادیان، وی از کاندیداتوری برای ریاست اتاق انصراف دهد تا خودش در این پست ابقا شد.
گویا شوق خدمت به صنعتگران، تاجران و کشاورزان همچنان در وی چنان فعال است که وی بعد از 28 سال ریاست بر پارلمان خصوصی کشور، حتی به قیمت تغییر دادن شعارها همچنان به دنبال کسب این کرسی است!
قدرت و فساد جدایی ناپذیرند
این مملکت به کجا میره؟