یارانه هدفمند می شود؟
پارسینه: « طی سالهای ۸۵ تا ۹۰ حدود ۲۷ هزار میلیارد تومان از منابع مالی مملکت در قالب طرحهای زودبازده اقتصادی به باد رفت، از سال ۸۹ هم فاز اول هدفمندی یارانهها ایجاد شد تا افزایش قیمت انرژی کار را برای صنعتگران سخت کند.»
پول نیوز-ماجرای هدفمند شدن یارانهها و قصه راهکارهای رونق تولید دوباره صدر اخبار رسانهها آمده است. دولت اعلام کرده در بودجه سال آینده قرار است سهم ۲۰ درصدی تولید از افزایش قیمت حاملهای انرژی پرداخت شود. این سهم بیش از این هم ۲۰ اعلام شده بود اما تا آخرین سال اجرای فاز اول هدفمندی یارانهها تنها دو درصد از این سهم به تولید کنندگان پرداخت شد. یک تحلیلگر صنعتی در این باره معتقد است:« سهم صنعت در حالی از محل هدفمندی یارانهها پرداخت نشد که افزایش قیمتحاملهای انرژی هزینه تولید را بیش از ۳۰ درصد افزایش داد.»
محمدقلی یوسفی در این باره به «پولنیوز»، میگوید: « اوج سیاهبختی صنایع از سال ۸۹ آغاز شد. در نظر داشته باشید که از سالهای ۸۵ تا ۹۰ حدود ۲۷ هزار میلیارد تومان از منابع مالی مملکت در قالب طرحهای زودبازده اقتصادی به باد رفت، از سال ۸۹ هم فاز اول هدفمندی یارانهها ایجاد شد تا افزایش قیمت انرژی کار را برای صنعتگران سخت کند.» او توضیح میدهد: « در تمام این سالها تولید کنندگان هم به سیستم بانکی بدهکار شدند هم پرداخت هزینههای تولید باز ماندند.»
مهدی پازوکی، اقتصاددان و کارشناس اقتصادی هم درباره بحران بهوجودآمده برای این دسته از صنایع میگوید: «اگر بهلحاظ آماری دو سال ابتدایی دولت احمدینژاد را بررسی کنیم، آمارهای خوبی را مشاهده خواهیم کرد. علت اصلی آن آمارهای مطلوب عملکرد دولت اصلاحات است زیرا در اقتصاد هر تصمیمی گرفته شود در سالهای بعد اثر آن تصمیم مشخص میشود؛ البته درآمدهای نفتی فراوان دولت احمدینژاد، وضعیت اقتصادی بهوجودآمده از دوران اصلاحات را تسریع کرد اما دولت احمدینژاد بهجای سرمایهگذاری در صنایعی مانند نفت و نوسازی صنایع دیگر توسط آن مبالغ میلیاردی برنامه واردات را در دستور کار خود قرار داد و زمانی که محمود احمدینژاد اقتصاد ایران را به روحانی تحویل داد، تمام شاخصهای اقتصادی با رشد منفی روبهرو بود.»
از نگاه این تحلیلگر، نرخ سرمایهگذاری در ایران با منفی ۲۳ درصد به دولت روحانی تحویل داده شد. دولت احمدینژاد یک پدیده واپسگرا برای اقتصاد ایران بود که حداقل یک ربع قرن اقتصاد ایران را به عقب بازگرداند.
محمدقلی یوسفی در این باره به «پولنیوز»، میگوید: « اوج سیاهبختی صنایع از سال ۸۹ آغاز شد. در نظر داشته باشید که از سالهای ۸۵ تا ۹۰ حدود ۲۷ هزار میلیارد تومان از منابع مالی مملکت در قالب طرحهای زودبازده اقتصادی به باد رفت، از سال ۸۹ هم فاز اول هدفمندی یارانهها ایجاد شد تا افزایش قیمت انرژی کار را برای صنعتگران سخت کند.» او توضیح میدهد: « در تمام این سالها تولید کنندگان هم به سیستم بانکی بدهکار شدند هم پرداخت هزینههای تولید باز ماندند.»
مهدی پازوکی، اقتصاددان و کارشناس اقتصادی هم درباره بحران بهوجودآمده برای این دسته از صنایع میگوید: «اگر بهلحاظ آماری دو سال ابتدایی دولت احمدینژاد را بررسی کنیم، آمارهای خوبی را مشاهده خواهیم کرد. علت اصلی آن آمارهای مطلوب عملکرد دولت اصلاحات است زیرا در اقتصاد هر تصمیمی گرفته شود در سالهای بعد اثر آن تصمیم مشخص میشود؛ البته درآمدهای نفتی فراوان دولت احمدینژاد، وضعیت اقتصادی بهوجودآمده از دوران اصلاحات را تسریع کرد اما دولت احمدینژاد بهجای سرمایهگذاری در صنایعی مانند نفت و نوسازی صنایع دیگر توسط آن مبالغ میلیاردی برنامه واردات را در دستور کار خود قرار داد و زمانی که محمود احمدینژاد اقتصاد ایران را به روحانی تحویل داد، تمام شاخصهای اقتصادی با رشد منفی روبهرو بود.»
از نگاه این تحلیلگر، نرخ سرمایهگذاری در ایران با منفی ۲۳ درصد به دولت روحانی تحویل داده شد. دولت احمدینژاد یک پدیده واپسگرا برای اقتصاد ایران بود که حداقل یک ربع قرن اقتصاد ایران را به عقب بازگرداند.
ارسال نظر