.svg)
وقتی ضریب جینی به صفر نزدیک می شود اما مردم به نان شب محتاجند!
پارسینه: هنوز از یادها نرفته است که وقتی از عبدالرضا شیح الاسلامی وزیر وقت کار سوال کردند خط فقر...
پارسینه-گروه اقتصادی: هنوز از یادها نرفته است که وقتی از عبدالرضا شیح الاسلامی وزیر وقت کار سوال کردند خط فقر در ایران چقدر است پاسخ داد: «نمی‌دادنم!»
عبدالرضا شیخ‌الاسلامی، وزیر کار دولت دهم سال 89 بود که در پاسخ به این پرسش که فاصله خط فقر با حداقل دستمزد کارگران چقدر است، به راحتی گفت: «نمی‌دانم خط فقر چقدر است، اگر میزان خط فقر را از حداقل دستمزد کم کنیم، فاصله آن بدست خواهد آمد».
بعد از آن بود که در سال 90 ، عادل آذر رئیس مرکز آمار ایران اعلام کرد : «درآمد سالانه هر ایرانی به طور میانگین چهارهزار‌و۴۰۰دلار است.»
با این سخنان، اگرمتوسط نرخ دلار ۱۳۰۰ تومان آن روزها محاسبه شود، بر اساس مستندات مرکز آمار، هر ایرانی در سال پنج‌میلیون‌و ۷۲۰هزار تومان درآمد دارد که درواقع به عبارتی می‌شود برای هر ماه ۴۷۶هزارو ۶۶۶تومان.
از سوی دیگر در همان روزهای اواسط سال 90 کارشناسان اقتصادی بدون توجه به پنهان کاری دولتی‌ها خط فقر را بیش از 980 هزار تومان و نزدیک به یک میلیون تومان محاسبه کرده‌اند.
خوشبینانه‌ترین رقم درآمدی خط فقر را هم اعضای خانه کارگر بین ۶۰۰ تا ۷۰۰ هزار تومان قبل از هدفمندی یارانه‌ها محاسبه کرده بودند تا خط فقر در کشور همچنان یک علامت سوال بزرگ باقی بماند.
تیر ماه سال 91 نیز با وجود بروز بحران ارزی و افزایش رقم تورم به 27.4 درصد، رييس شوراي رقابت ، خانوارهاي شهري با درآمد ماهانه كمتر از ۹۴۶ هزار تومان زير خط فقر دانست تا به این ترتیب بر اساس گفته وی خط فقر در کشور نزدیک به یک میلیون تومان باشد یعنی خانوارهایی که در آمد زیر یک میلیون تومان دارند زیر خط فقرند و میلیونی ها نیز تازه فقیر محسوب می شوند!
در میان این ضد و نقیض ها درباره خط فقر و نرخ تورم اما، حقوق و دستمزد کارگران و کارمندان افزایش چندانی نداشته و در واقع با رشد نرخ تورم رشد نکرده تا هر روز بر تعداد خانوارهایی که به خط فقر نزدیکند افزوده شود.
حالا نیز بانک مرکزی آماری از ضریب جینی که در واقع عامل اصلی تعیین فاصله طبقاتی است منتشر کرده است.آماری که نشان می دهد همه چیز خوب است و فاصله طبقاطی در حال از بین رفتن است و فقیر وجود ندارد چرا ضریب جینی به صفر نزدیک شده است!
بر اساس این گزارش کوتاه و مقدماتی، ضریب جینی سال 90 به 3752/0رسید که در مقایسه با سال قبل اندکی بهبود یافته و به عدد صفر نزدیک‌تر شده است.
این در حالی است که در سال 90 نسبت درآمد 10درصد ثروتمندترین به درآمد 10 درصد فقیرترین خانوارها با 8/0 واحد‌درصد کاهش، از 9/12 برابر به 1/12 برابر رسید. مفهوم این جمله این است که فاصله درآمدی میان ثروتمندان و فقیران 12 برابر شده است.
البته تمامی افراد دهک مربوط به ثروتمندان به یک میزان درآمد ندارند. این گفته در مورد افراد کم‌درآمد واقع در پایین‌ترین دهک جامعه هم صادق است. بنابراین این احتمال وجود دارد که شکاف درآمدی ثروتمندترین افراد جامعه با فقیرترین آنها چندین برابر شود.
بخش دیگری از این گزارش درخصوص مقایسه سهم دهک‌ها از کل درآمد است.
در این بخش آمده است: سهم دو دهک درآمدی اول در مقایسه با سال قبل 4/0 واحد‌درصد افزایش یافت و در مقابل از سهم درآمدی دهک‌های ششم تا نهم کاسته شد. این اتفاق نشان می‌دهد دهک‌هایی که کارمند بوده‌اند و درآمد ثابتی هم داشته‌اند، به واسطه دریافت یارانه نقدی درآمدشان افزایش یافته است اما دهک‌های ششم تا نهم که درآمدشان تحت‌تاثیر فضای کسب‌وکار است با توجه به نامطلوب بودن فضای کسب‌وکار در سال‌های اخیر با کاهش درآمد مواجه شده‌اند.
اما در کنار این موضوع تورم هم به عنوان عاملی در کاهش قدرت خرید دهک‌های کارمند و حقوق‌بگیر هم شده است و همین نکته نشان می‌دهد که اگرچه درآمد حقوق‌بگیران افزوده شده اما به دلیل تورم 5/21درصدی همین سال، این میزان درآمد هم با کاهش قدرت خرید مواجه شده است.
بانک مرکزی در پایان به دلایل کاهش ضریب جینی هم اشاره کرده و اجرای قانون هدفمندی یارانه‌ها و تثبیت قیمت‌ها را در بهبود وضعیت توزیع درآمد در سال 90 به نفع گروه‌های پایین‌درآمدی موثر دانسته است. ضمن اینکه در سال 90 سهم دهک دهم نیز از درآمد افزایش یافته است.
این در حالی است که بسیاری از کارشناسان اقتصادی با دیده شک به این گزارش می‌نگرند و معتقدند که ضریب جینی نه تنها بهبود نیافته بلکه وضعیت بسیاری از دهک‌ها نسبت به قبل بدتر هم شده است.در هر حال نکته اینجاست که همیشه بین آمارهای دولتی و آمارهای منتقدین اقتصادی فاصله از زمین تا آسمان است و شاید مردم بهتر بتوانند ضریب جینی جامعه را تعیین کنند!
مردمی که با زمزمه ای گرانی که در همه جا پیچیده به نطر نمی رسد با دولتی ها همسو باشند.
سلام .چه فایده همش نوشتن و گفتن کو عمل به کسای بگید که گوش شنوا داشته باشند .الان دق دقه کارگر اقتصاد سال 92 ولی آقایون به فکر جشن صد هزار نفریو به فکر رای جمع کردن. کیه به فکر کارگر بیچاره بودن خدا ازشون نگذره.
پس بااین حساب ماها مردیم خودمون خبر نداریم
بامرد اشتباه نشود
ما را زنده زنده دفن می کنند
بیایید درآمدمان را فقط با هزینه های خوراکمان محاسبه کنیم ببینیم جزو افراد گرسنه هستیم یا نه؟ زیر خط فقر پیش کش...............
حکم بنده 724 هزار تومنه که از این مقدار بابت بیمه ، مالیات ، صندوق ذخیر و ... 235 هزار تومن کسر میشه، میمونه 489 هزار که از این مقدار مبلغ 114 هزار بابت وام ازدواجم پرداخت می کنم که الباقی 375 هزار می مونه بابت کرایه خانه 150 هزار ماهانه پرداخت می کنم که می مونه 225 هزار ناشکر نباشم که 135 هزار یارانه ی سه نفر را می گیریم که برای بقای زندگی 360 هزار تومان داریم از این 365 هزار تومان ماهانه مبلقی حدود 65 هزار بابت پوشاک کودک هزینه می کنیم ، ماند 300 اگر روزی من و همسرم نفری 3 قرص نان بخوریم ماهانه 22500 تومن بابت نان هزینه کرده ایم می مونه 277.5 خوب بقیه خوراک ماهانه را به شرح زیر می نویسم و جمع می زنیم.
مرغ 1 عددکوچولو 12 هزار
برنج 5 کیلو معمولی 20 هزار
روغن 2 کوچولو 10 هزار
رب 1 دونه 4 هزار
ماست 2 کیلو 6 هزار
دوغ 3 تا بطری 6 هزار
میوه روزی 50 گرم:( 12 هزار
تخم مرغ روزی 1 دونه 8 هزار
سرلاک بچه 1 دونه 10 هزار
قبوض آب،برق،گاز و تلفن به طور متوسط ماهیانه هر قبض 8 هزار 30 هزار
کرایه تاکسی یا بنزین 30 هزار
سیب زمینی و پیاز 10 هزار
لوازم بهداشتی (صابون، تاید، شامپو و ...) به طور متوسط 30 هزار
پنیر 1 بسته 5 هزار
شکر 1 بسته 3 هزار
چای نیم کیلومتوسط 8 هزار
قند نیم کیلو 1 هزار
خمیر دندان (لازم نکرده با نمک می زنیم)
نمک دو بسته جهت غذا و دندان 1 هزار
حبوبات به مقدار کم 10 هزار
با این حساب شما حدودا 60 هزار تومن معادل 600 هزار ریال در ته حسابت پول داری ای مرد جوان با این پول می تونی مسافرت بری ، لباس بخری ، ماشینتو تعمیر کنی ، خدای نکرده مریض شدی دکتر بری ، پس انداااااااااااااااااااز کنی تازه اگه دلت خرشت قیمه خواست گوشت بخری......!!!!!!!!!!!!
خوش بحالتون من ازکار بیکار شدم وبا یک خانواده چهار نفری فقط فقط با یارانه پرداختی دولت از مر گ حتمی نجات پیدا کردم