رنگ بازی با ازدواج

در این گزارش که در شماره روز چهارشنبه 27 آبان 1394 خورشیدی به قلم غزاله پورخاکی انتشار یافته، می خوانیم: با شنیدن اسم ازدواج سبز، ناگاه به یاد «گل به سر عروس» می افتیم. شعری که به کرات در مراسم عروسی شنیده می شود یا بهتر است بگوییم شنیده می شد.

ازدواج در این دوره و زمانه، شهامت می خواهد. وقتی که درس و دانشگاهش را تمام می کند، رخت نو به تن کرده و دست پدر و مادر خود را می گیرد و به سمت منزل عروس خانم روانه می شود. در آن زمان شاید شوق و شور یدک کشیدن نام «تاهل» را دارد. وقتی که جواب بله را شنید و دست عروس را گرفت و به خانه بخت برد، تازه با مسایل - نامش را مشکلات نمی گذاریم- روبرو می شود. اجاره خانه و بریز و بپاش هایی که شاید پیش از این خود را در ورطه اش، غوطه ور ندیده بود. حالا تازه شروع ماجراست...

**فلاش بکی به پیش از ازدواج

شاید باید فلاش بکی به پیش از تمامی این ماجراها بزنیم. زمانی که هنوز به خانه بخت نرفته است. تمامی این خط و خطوط بارها و بارها نوشته و خوانده شده و در دستور کار دولت و مجلس و مجلسیان و دولتیان قرار گرفته است.

باید رنگ دوباره ای به این واژگان تکراری خسته زد! شاید رنگ سبز، رنگ نویی باشد برای رها شدن از تکرار مکرراتی که هنوز راه حل باید و شایدی برایش پیدا نشده است. این بار، مسئولان امر، رنگ سبز را برای ازدواج انتخاب کرده اند. رنگی از طبیعت برای اصلاح سازی الگوهای اجتماعی و محیط زیستی! کش و قوس های تمام مراحل ازدواج در جاده هزار خم و هزار چم این راه بی پایان گم می شود.

**طرحی نو در معاونت ساماندهی امور جوانان

معاون ساماندهی امور جوانان وزارت ورزش و جوانان، از انجام ازدواج سبز با هدف اصلاح بسیاری از الگوها خبر می دهد. خبری که شاید جذابیتش در انتخاب رنگش باشد و به ادامه مسیر رهنمونمان سازد.

محمدرضا رستمی از نوعی ازدواج جدید رونمایی می کند. ازدواجی که پیشنهاد شده از سمت و سوی وزارت ورزش و جوانان به مناسبت هفته ازدواج به سازمان حفاظت محیط زیست است. طرحی که چیزی جز اهداف اجتماعی و محیط زیستی به همراه ندارد. تا اینجای کار، مسئولان امر، طرحی نو درانداخته اند. اما... تمامی اهداف و مقصود این است که شاخص های محیط زیستی و ازدواج به عنوان دو امر اجتماعی و محیط زیستی با هم ترکیب و الگوی جدیدی با عنوان ازدواج سبز برای جوانان ارائه شود. قرار است که در این الگو، جوانان کمک کردن به محیط زیست را به عنوان ملاک و معیار برای خود قرار دهند.

**رنگ و روی دیگر

ازدواج، این بار رنگ و روی دیگری می گیرد. مانند تمام ازدواج های قبلی که رنگ های جدیدی به خود گرفت. ایستگاهی به نام سبز برایش درنظر گرفته شده است و در آن قرار است که مصرف آب در عروسی ها و سایر مراسم های مرتبط با ازدواج مدیریت شود. مسایلی از جمله استفاده از گل طبیعی و فرهنگ غلطی که به عنوان شادی استفاده می شود، اصلاح شده و از آلودگی های محیط زیستی جلوگیری به عمل آید. آلودگی هایی مثل بوق زدن های مکرر در سطح خیابان و ایجاد ترافیک و ... مدنظر گرفتن اصلا بسیاری از الگوهای اشتباه را کسی اشتباه نمی پندارد. اما آیا طی این فرآیند، تمامی مشکلات بر سر راه ازدواج جوانان را از بین خواهد برد؟

**بدفهمی پیش می آید

اسماعیل غلامی پور، جامعه شناس در این رابطه به خبرنگار اجتماعی روزنامه ابتکار می گوید: به نظرم اصل قضیه ازدواج سبز و فرهنگ سازی برای آن چیز خوبی است (البته این فرهنگ سازی چیز جدیدی نیست) اما جزئیاتی که از آن ارائه شده نشان می دهد که هنوز ناپخته است و البته در مورد آن بدفهمی هم وجود دارد.

وی در ادامه می افزاید: به نظرم ازدواج سبز هم مانند زندگی محیط زیستی و سبز باید متکی بر کاهش میزان مصرف گرایی غیر ضروری باشد که هم به محیط زندگی مان لطمه می زنند و هم به روابطمان. ترویج زندگی هایی محیط زیستی تر مانند کاهش زباله ها، استفاده بیشتر از حمل و نقل عمومی، کمتر کردن مصرف بی رویه و ... می تواند به عنوان فرهنگ عمومی، برای کل نظام اجتماعی خوب باشد. ازدواج نیز از این قاعده جدا نیست.

**جزییات بی ربط

اما تمامی این صحبت ها، نمی تواند در اصل قضیه تغییری ایجاد کند. غلامی پور ادامه می دهد: طی سال های گذشته مراسم ازدواج با مصرف گرایی بی رویه گره خورده است و آن را به فرآیندی پیچیده بدل کرده است. این درست است که ازدواج بنا به دلایل اقتصادی و اجتماعی سخت شده است اما باید به این نکته توجه کنیم که نگرش ها و ارزش های مصرف گرایانه این موانع را بزرگ تر می کنند.

به نظرم اگر ایده ازدواج سبز به معنی تغییر نگرش به فرایند ازدواج و زندگی مشترک باشدکه بیش از آنکه به کالاها توجه دارد به روابط و فهم و درک متقابل توجه دارد، ایده خوبی است و هم به نظام اجتماعی کمک می کند و هم به محیط زیست. اما متاسفانه این ایده با عجله مطرح شده و جزئیات بی ربطی از آن منتشر شده است که باعث شده مخالفان زیادی هم پیدا کند. البته بحث کاهش مصرف گرایی و تجمل گرایی در ازدواج در قالب های ازدواج آسان و... طی سال های گذشته مطرح بوده است اما متاسفانه جامعه به این بحث ها چندان اعتنایی نکرده است.

**رنگ و لعاب های تشریفاتی

رنگ و لعاب ازدواج تغییر می کند. رنگ های جدیدتر و فانتزی تری به آن زده می شود. شاید هم در چند سال آینده، سوالی به سوالات درس علوم اجتماعی دانش آموزان اضافه شود. مضمونی که در چهار گزینه خلاصه می شود. ازدواج به چند رنگ تقسیم می شود؟ 1- سیاه 2- زرد 3- سبز 4- قرمز و پاسخی که جز علامت سوال چیز دیگری دربرنخواهد داشت.

بسته مشکلات جوانان در زمینه اشتغال و ازدواج و اوقات فراغت و غیره و ذالک، در دست مسئولان به سازمان های ذیربط می رود و می آید. بسته هایی که این روزها، آنقدر به نقطه بحرانی رسیده که پیدا کردن راه حل برای آن بسیار مشکل می نماید. آیا تعیین رنگ می تواند یاری دهنده بسیاری از شاخصه های مشکل دار مقوله ازدواج برای هزاران هزار هزار جوانی باشد که به دنبال استقلال، رخت و لباس خود را منزل پدری خود جمع کرده و به سمت خانه ای به نام بخت می روند؟ سبز بودن یا نبودن ازدواج چقدر می تواند مشکل گشا باشد؟

*منبع: روزنامه ابتکار