نیویورک تایمز: خطر ترامپ برای کره زمین

روزنامه آمریکایی در سرمقاله روز سه شنبه خود افزود: هنوز بیشتر از ده هفته از ریاست جمهوری ' دونالد ترامپ' نگذشته است که او فرمان داده است سیاست گذاری مقام سلفش 'باراک اوباما' پیرامون مبارزه با تغییرات جوی که بر لزوم کاسته شدن از سوخت های فسیلی تاکید دارد منسوخ اعلام شود .

تاختن ترامپ به سمت سیاست گذاری هایی که اوباما در مورد تغییرات جوی انجام داده بود از موقعی شروع شد که او در 'دیترویت' اعلام کرد که استانداردهای بهره وری سوخت برای خودروها و کامیونها را منسوخ خواهد کرد .

ترامپ در ادامه همین روند بودجه بسیار تنگ نظرانه دولت را آماده کرد و از جمله حوزه هایی که در این بودجه مشمول کاهش اعتبار بود برنامه های علمی - تحقیقاتی در زمینه تغییرات جوی بود.

قله تصمیم گیریها در این زمینه روز سه شنبه اتفاق افتاد و ترامپ یک فرمان اجرایی صادر کرد و محور استراتژی انرژی پاک اوباما را بکلی منسوخ اعلام کرد. طبق استراتژی انرژی پاک اوباما تمام نیروگاههایی که با سوخت زغال سنگ کار می کنند تعطیل می شود و جلوی ساخت نیروگاههایی جدید از این دست هم گرفته می شود.

اما هیچ جای تعجب ندارد که شخصی چون ترامپ آمده است و دست به چنین تصمیم گیریهای حیرت آوری می زند.

ترامپ اصولا فردی است که معتقد است تغییرات آب و هوایی کره زمین یک شوخی مضحک و کار چینی هاست، با این هدف که صنایع آمریکا را به نابودی بکشاند. ترامپ رئیس جمهوری است که همه اشخاصی که در کابینه و دولت او را احاطه کرده اند، تماما افرادی هستند که کمترین اطلاعی از موضوع گرم شدن کره زمین و عواقب شوم آن ندارند. او شخصیتی است که در بسیاری از موارد تمام موفقیت سیاسیش را مرهون سخاوتمندی های شرکتهای نفت و گاز و زغال سنگ است.

ترامپ شخصی است که همواره گلایه کرده است همه مقررات جاری کشور اشتغال سوز است. او همواره وعده داده است که موجبات اشتغال بیشتری برای کارگران معادن زغال سنگ را فراهم سازد. این صنعت بنحوی جبران ناپذیر رو به انحطاط می رود، زیرا قیمت گاز طبیعی ارزان است و ظرفیت منابع انرژی های پاک مانند باد و خورشید هم از سال ۲۰۰۸ سه برابر شده است .

و اما حقیقتا باید فرمان ترامپ را در زمینه تغییرات جوی فرمانی وحشتناک و دلهره آور دانست.

این فرمان اجماع علمی به دست آمده در این زمینه را کاملا بی اعتبار و منسوخ می شمرد. این اجماع علمی صراحت دارد بر اینکه اگر هر چه سریعتر اقدامی مقتضی برای جلوگیری از گرمتر شدن کره زمین انجام نگیرد، زمین آب دریاها بالا خوهد آمد، خشکسالی های ویرانگر بیشتری اتفاق خواهد افتاد، نسل های بیشتری از گونه های گیاهی و جانوری منقرض خواهد شد و بطور کل اوضاع کره زمین از اینکه هست به مراتب بدتر خواهد شد.

این فرمان هولناک است چون مانند گذشته تمام اتکای انرژیایی کره زمین را بر منابع انرژی های فرسوده و کثیف بنیاد می نهد، در حالیکه پویایی اقتصاد منوط به سرمایه گذاری بر انرژی های جدید و پاک است .

این فرمان خطرناک است چون به همه حمایتهای مردمی از حفاظت محیط زیست پشت می کند، که معتقد است هزینه های شرکتهای آمریکایی بدون نوآوری در انرژی بالا خواهد رفت و سطح قابل رقابت بودن این شرکتها با شرکتهای خارجی تنزل خواهد کرد.

مهمترین اشکال این فرمان در این است که ترامپ با آن نقش رهبری جهانی آمریکا را در موضوعات جوی کاملا نادیده می گیرد.

جای شکرش باقیست که ترامپ دستور نداده است آمریکا پایش را از 'توافق پاریس' بیرون بکشد.

توافق پاریس در دسامبر ۲۰۱۵ (آذر ۹۴) به دست آمد و ۱۹۵کشور برای اولین بار در یک تلاش جمعی موافقت کردند انتشار گازهای گلخانه ای خود را بکاهند. عمده موفقیت این کار مرهون تلاش پیگیر اوباما و 'جان کری' وزیر امور خارجه او بود که موفق شد چینی ها و هندی ها را هم با این دستورکار همسو سازد.

با این حال ترامپ با این فرمان خود توافق پاریس را عملا منسوخ کرده است.

طبق دستور کار اوباما قرار بود آمریکا سطح انتشار گازهای گلخانه ای خود را تا سال ۲۰۱۵ کاهش دهد و آن را به یک چهارم میزان سال ۲۰۱۵ برساند.

حال اگر چنین شیوه نامه ای در دسترس نباشد، آمریکا دیگر نمی تواند مدعی رهبری جهان در زمینه کاهش گازهای گلخانه ای باشد. مسلما این همان چیزی است که چین و هند آن را آرزو می کنند.

این فرمان ترامپ دو خطر بزرگ به همراه دارد .

باعث خواهد شد سایر کشورهای بزرگ هم پایشان را از توافق پاریس بیرون بکشند و یا اینکه به صرافت افتند ابتکار عمل را در مورد منابع انرژی پاک به دست بگیرند، که مسلما این به سود آب و هوای کره زمین، اما به زیان صنعت آمریکا خواهد بود.

آیا راهی هست که این جنون را واژگون کرد؟

بله. فرمان های ترامپ بفوریت به اجرا گذارده نخواهد شد. یک سال و یا بیشتر طول خواهد کشید تا 'آژانس حفاظت از محیط زیست' یک طرح و برنامه ای برای تولید برق از انرژی های پاک تهیه و تنظیم کند.

ایالت های مترقی نظیر کالیفرنیا و نیویورک یقینا دستور کار خود را برای کاستن از انتشار گازهای گلخانه ای دنبال خواهند کرد. موضوع دیگر افکار عمومی است.

پیش از این هم در سال ۱۹۹۴ هنگامی که 'نیوت گینگریچ' و یارانش سعی کردند قوانین در حوزه محیط زیست را تغییر دهند افکار عمومی وارد مبارزه شد و محکم جلوی دستور کار جمهوریخواهان در این زمینه ایستاد.

جمهوریخواهان بعد از هشت سال دروغ گویی و انکار در دوره ریاست جمهوری ' جرج بوش' (پسر)، یک بار دیگر در سال ۲۰۰۸ در همین زمینه تنبیه شدند (در آن سال اوباما به ریاست جمهوری انتخاب شد).

هنوز هم فرصت باقیست و ترامپ می تواند این نادانی خود را به یک سیاست گذاری حقیقی برای مردم بدل کند و مخالفتش را با این دستور کار ضد علمی به نمایش گذارد.