پانداها دروغگوترین حیوانات

به گزارش پارسینه؛ اگرچه پانداهای در راسته گوشتخواران در قلمرو حیوانات قرار دارند، اما پانداهای غول پیکر تا 16 ساعت در روز را در پشت خود صرف خوردن بامبو می کنند. اما برخلاف شوخی‌های زیادی که درباره هوش این خرس‌های سیاه و سفید وجود دارد، دانشمندان دریافته‌اند که دلیل آن این نیست که آن‌ها بیش از حد احمق هستند.

یک تیم بین‌المللی از محققان به سرپرستی دانشگاه غرب چین (CWNU) دریافته‌اند که مولکول‌های کوچک گیاهی از بامبو به بدن پانداهای غول‌پیکر ( Ailuropoda melanoleuca ) نفوذ کرده‌اند تا ژن را تنظیم کنند، و باعث می‌شود که آنها نه تنها به این پوشش گیاهی تکیه کنند بلکه هوس خوردن این گیاه را می کنند.

تجزیه و تحلیل چندین گونه بامبو و نمونه خون هفت پاندا غول پیکر سه ماده بالغ، سه نر بالغ و یک ماده جوان  نشان داد که این حیوانات دارای 57 میکرو RNA گیاهی هستند که به RNA خرس‌ها پیوند می‌خورند تا مستقیماً بر طیف وسیعی از مکانیسم‌های فیزیولوژیکی از جمله مکانیسم‌های مربوط به بو، طعم و حتی دوپامین تأثیر بگذارند. بنابراین کاری که ممکن است کاری خسته کننده به نظر برسد، جویدن 30 پوند از گیاهان چوبی و تلخ در هر روز، برای پانداها حتی می تواند چیزی باشد که سیگنال های پاداش لذت بخشی را در مغز ایجاد کند.

مولکول‌های RNA پاندا (ریبونوکلئیک اسید) مانند انسان (و همه موجودات زنده) بخش بسیار مهمی از کد ژنتیکی بدن را تشکیل می‌دهند. RNA اساساً سلول پیام رسان است که به پروتئین ها در زمان و مکان ساخته می شود پاسخ می دهند همانطور که زیست شناسان به آن می گویند "بلوک های سازنده زندگی".

یکی از روش‌های سرگرم‌کننده در مورد آن این است که اگر DNA کل «کتاب آشپزی» است، که هرگز از «کتابخانه» یک سلول خارج نمی‌شود، پس RNA تنها یک دستور العمل کپی‌شده از آن کتاب است که این دستورالعمل‌ها را به سلول‌های دیگر می‌برد تا پروتئین‌های مورد نیاز را ایجاد کنند.

این تأثیر ژنتیکی گیاه به حیوان ("مسلط متقابل") به نوعی نشان می دهد که چگونه پانداها در برخی مواقع توسط طبیعت "فریب" خوردند و تقریباً به طور منحصر به فردی روی بامبو متمرکز شدند  و چگونه توانسته است به حفظ بقای گونه کمک کند.

دکتر فنگ لی، محقق در CWNU و نویسنده ارشد این مطالعه گفت: «MiRNA موجود در بامبو می‌تواند از طریق رژیم غذایی وارد بدن پانداهای غول‌پیکر شود، توسط روده جذب شود، وارد گردش خون شود، و سپس زمانی که RNA پانداهای غول‌پیکر اطلاعات را منتقل می‌کند، تنظیم کند، بنابراین در تنظیم بیان ژن پانداهای غول‌پیکر نقشی ایفا می‌کند». MiRNA موجود در بامبو همچنین در تنظیم بویایی، چشایی و مسیرهای دوپامین پانداهای غول پیکر نقش دارد که همگی به عادات تغذیه آنها مربوط می شود.

پس از ورود به جریان خون، miRNA های مشتق شده از بامبو، ژن هایی را تنظیم می کنند که به سازگاری با رژیم غذایی کمک می کنند، از جمله اینکه می توانند طعم تلخ را به شدت بچشند که ممکن است به حیوانات کمک کند از گیاهان سمی دوری کنند و سبب بهتر استخراج و جذب مواد مغذی شوند. همچنین به نظر می رسد آنها بر سیستم ایمنی و متابولیسم تأثیر می گذارند و این پستانداران بزرگ را قادر می سازند تا با چنین رژیم غذایی تخصصی کم مواد مغذی زنده بمانند.

جالب اینجاست که برخی از miRNA های مشتق شده از بامبو مسیرهای دوپامین را تنظیم می کنند،. بنابراین اگر خوردن بامبو یک تجربه لذت بخش و رضایت بخش برای یک پاندا است، به احتمال زیاد صرفاً به دنبال این محرک است.

دانشمندان پروفایل‌های miRNA متفاوتی را در نمونه‌های حیوانی پیدا کردند که نشان می‌دهد این مولکول‌های گیاهی در مراحل مختلف زندگی مانند تولید مثل و رشد نیز نقش مهمی ایفا می‌کنند، اما تحقیقات بسیار بیشتری در این زمینه مورد نیاز است.

لی استاد دانشگاه غرب چین گفت: «ما نشان دادیم که miRNA های مشتق شده از گیاه در خون پانداهای غول پیکر وجود دارد. "مطالعه ما ثابت کرد که بامبوهایی که به عنوان غذا برای پانداهای غول پیکر استفاده می شود، بر تغییر عادات تغذیه پانداهای غول پیکر تاثیر می گذارد."

این مطالعه فراتر از کشف این موضوع است که چرا پانداها چنین رژیم غذایی محدود و سختی دارند رژیمی که به نظر می رسد از نظر ظاهری تکامل را به چالش می کشد. این بینش شگفت انگیزی به ما می دهد که چگونه miRNA های گیاهی می توانند برای تعدیل ژن ها به قلمرو حیوانات وارد شوند.