پهپادهایی که سایه‌بان می‌سازند

یک سیستم جدید از محققان دانشگاه اشتوتگارت نشان می‌دهد که چگونه پهپاد‌ها می‌توانند به شکل جدیدی از معماری هوشمند تبدیل شوند. این پهپاد‌ها می‌توانند سایه‌بانی قابل تغییر، اما یکپارچه را تشکیل دهند که پیکربندی آن با حرکت خورشید تغییر کند.

قابلیت‌های منحصر به فرد پهپاد‌ها می‌تواند در بسیاری از کار‌ها از جمله ساخت و ساز استفاده شود. آن‌ها در حال حاضر با تجهیز به دوربین‌ها و حسگر‌ها به ساخت و نگهداری پل‌ها و خطوط لوله کمک می‌کنند.

مزیت وسایل پروازی در جهان ساخت و ساز، این است که آن‌ها بر خلاف یک جرثقیل می‌توانند به هر نقطه‌ای از فضا بروند. این کار آن‌ها را قادر به ساخت ساختار‌های کششی و یکپارچه منحصر به فرد مانند پل‌های کابلی و طنابی مناسب برای پیاده‌روی می‌کند که تنها با الگوریتم‌های پروازی هدایت می‌شوند.

ایده این است که جایگزین کردن تکنیک‌های ساخت و ساز سنتی و سپردن آن‌ها به دست پهپاد‌ها می‌تواند شکل کاملا جدیدی از معماری را به وجود آورد که مناظر شهری را به گونه‌ای که نمی‌توانیم آن را تصور کنیم، تغییر دهند. چیزی که ما را به این پروژه جدید از دانشگاه اشتوتگارت می‌رساند.

پروژه "Macro Materials Physical Dubbed"، یک سیستم اولیه توسعه یافته توسط یک تیم از دانشجویان کارشناسی ارشد دانشگاه اشتوتگارت به عنوان پروژه پایان‌نامه برای نوع جدیدی از معماری قابل تنظیم است که به جهان اطراف واکنش نشان می‌دهد.

این سیستم معماری از قطعات سازه قابل تغییر و تنظیم که قاب‌های سبک‌وزن کربنی هستند، حسگرها، ماژول‌های ارتباطی و مجموعه‌ای از آهن‌ربا‌ها در لبه این قاب‌ها تشکیل شده است که به هم متصل می‌شوند.

این پنل‌های هوشمند با پهپاد‌های خودران مجهز به گیره توسط یک شبکه ارتباطی، ارتباط برقرار می‌کنند و پهپاد‌ها را قادر می‌سازد تا آن‌ها را متناسب با زاویه تابش خورشید به هم متصل کند؛ بنابراین یک الگوریتم می‌تواند پهپاد‌ها را به پاسخگویی به تغییر جهت تابش خورشید و تنظیم مجدد پنل‌ها برای حفظ سایه در طول روز قادر کند.

همچنین یک الگوریتم دیگر می‌تواند افراد جدید را که نزدیک سایه‌بان می‌شوند زیر سایه خود بیاورد یا آن‌ها را حذف کند.

در وضعیت فعلی، سیستم از نظر کاربرد عملی بسیار محدود است. به طور کلی، پهپاد‌های خودران از لحاظ قانونی نمی‌توانند در فضا‌های عمومی به پرواز در بیایند.