شوهران بیاحساس و سخت کوش
پارسینه: برای این شوهران زندگی یعنی کار، کار یعنی زندگی و اینها همه یعنی پول. این شوهران خلاء وجودی خود را فقط با پول و کار پر میکنند. به بهانههای مختلف مثل داشتن اقساط، تعویض منزل یا خودرو، فراهم آوردن رفاه ، تامین آینده زندگی، مسئولیت کاری ، و …، اکثر اوقات خود را از صبح تا آخر شب و حتی تعطیلات، به دنبال کار و اضافهکاری و تجارت و مدیریت و … هستند.
برای این شوهران زندگی یعنی کار، کار یعنی زندگی و اینها همه یعنی پول. این شوهران خلاء وجودی خود را فقط با پول و کار پر میکنند. به بهانههای مختلف مثل داشتن اقساط، تعویض منزل یا خودرو، فراهم آوردن رفاه ، تامین آینده زندگی، مسئولیت کاری ، و …، اکثر اوقات خود را از صبح تا آخر شب و حتی تعطیلات، به دنبال کار و اضافهکاری و تجارت و مدیریت و … هستند.
گاهی بهانههای انساندوستانه و خدمت به خلق را پیش میکشند و گاهی تعهدات کاری را دستاویز قرار میدهند. اینها از منزل ، همسر و فرزندان خود، ابتدا به صورت فیزیکی دور میشوند و کم کم از نظر احساسی و عاطفی و ذهنی فاصله میگیرند. این آقایان به همه مردم خدمت میرسانند و با آنها هستند به غیر از همسر و خانواده.
مردان دیگری را نیز میتوان در این طبقه قرار داد. آنهایی که شاید این همه مشغله نداشته یا از محیط خانواده دور نیستند، ولی از نظر عاطفی ، احساسی و ذهنی فاصله زیادی از جو خانواده پیدا کردهاند. آنها هم احساسی ، همدلی ، همدردی با همسر را نیاموختهاند. حرف زدن برای آنها سختتر از بلند کردن خودرو توسط قویترین مردان است. برای پاسخ یک کلمهای به یک سئوال ، خانمشان باید کلی به به آنها التماس کند، وقتی آنها یک جمله ۳ کلمهای به زبان میآورند، همسر آنها، به شدت ذوق زده شده و آن روز را همه سال جشن میگیرند و سالگرد زبان گشایی آقا را غنیمت میشمارند.
اگر خانمشان با آنها صحبت کند، در حال دیدن تلویزیون هستند، یا در حال تعمیر وسایل منزل میباشند، و حتی زحمت تغییر جهت نگاهشان را به طرف خانمشان، نمیکشند. گوش شنیدن ندارند، و این کار هم برای آنها مثل شکافتن اتم و آزادسازی انرژی هستهای هست. ولی متاسفانه این انرژی آزاد کردن را حق خود نمیدانند
تا این اتم را بشکافند و گوش شنوا برای حرفها و احساسات خانمشان داشته باشند. این مردان مهارتهای گوش دادن، مهارتهای ارتباطی، مهارتهای هم حسی یاد نگرفتهاند یا تمرین نکردهاند و یا انگیزهای برای انجامش ندارند. برای این آقایان، سخن محبتآمیز و عاشقانه، نوازش محبوبانه و نگاه دلبرانه به خانمشان، افسانهای خیالی و بیفایده است. همسر این آقایان با حسرت به زوجهایی که در پارکی نشستهاند و در گوش هم نجوا میکنند مینگرند.
یک تلفن از محل کار به خانم، یک دسته گل، یک نامه عاشقانه، یک نوازش، و یک همدلی و هم حسی به گاه نگرانی و بیماری؛ از آرزوهای هرگز برآورده نشده ، خانم این دسته از آقایان است.
ارسال نظر