خوش‌شانس‌ترین و صبورترین‌های تاریخ فضانوردی کدامند؟

در مرحله بعد در گروه کیهان نوردان در انتظار سفر به فضا، تمرین و آموزش‌های عمومی را ادامه می‌دهد. زمانی که به تخصص او نیاز شد، آموزش و تمرین خاص برای پرواز مورد نظر را آغاز می‌کند که معمولا تنها چند ماه طول می‌کشد.

افراد بسیاری بعد از طی دو سال آموزشی، سال‌ها برای سفر به فضا صبر کردند، بار‌ها به عنوان عضو جایگزین همراه با فضانوردان اصلی سفینه، آموزش دیدند، اما نتوانستند به دلایل مختلف به فضا سفر کنند. البته بعضی هم خوش شانس بودند و تنها پس از چند ماه تمرین، راهی فضا شدند. زمانی که در دوران جنگ سرد بین آمریکا و شوروی، رهبران روسیه از دانشمندان شوروی خواستند در ساختن سفینه چند نفره شتاب کنند تا در رقابت با آمریکایی‌ها عقب نمانند، طراحان سامانه‌های فضایی دست بکار شدند و سفینه وسخد را ساختند که می‌توانست سه نفر را به فضا ببرد.

گرچه در آن زمان ۲۰ خلبان دوره دیده و آماده برای پرواز فضایی وجود داشت، ولی در یک تصمیم‌گیری سیاسی- تبلیغاتی، روس‌ها تصمیم گرفتند در کنار فرمانده نظامی سفینه، از دو غیرنظامی به عنوان سرنشین استفاده کنند و با این تصمیم گیری، همای سعادت بر روی شانه دکتر باریس یگوروف و مهندس کنستانتین فئوکتیستف نشست و آن‌ها در ژوئن ۱۹۶۴ انتخاب شدند تا در اکتبر همان سال یعنی حدود ۴ ماه بعد، به فضا سفر کنند. این دو نفر و ولادیمیر کامارف که از ۱۹۶۰ برای سفر به فضا آموزش می‌دید با سفینه وسخد-۱ در ۱۲ اکتبر سفری ۲۴ ساعته در مدار زمین داشتند و نامشان به عنوان افرادی که کمترین زمان آموزشی را برای سفر به فضا گذرانده‌اند به ثبت رسید.

از سوی دیگر بعضی سال‌ها تمرین کردند، آموزش دیدند و سرانجام از سفر به فضا باز ماندند، اما بعضی‌ها هم آنقدر مقاومت به خرج دادند تا سرانجام به آرزویشان رسیدند. در بین افراد گروه دوم، لئونید کادنیوک رکورد دار است. او ۲۳ اوت ۱۹۷۶ به گروه کیهان نوردان شوروی پیوست، اما تا زمان فروپاشی شوروی نتوانست به فضا سفر کند. پس از آن هم به سرزمین مادری خود ـ. اوکراین ـ. رفت و تابعیت روسیه را قبول نکرد. پس از بستن قرارداد همکاری بین اوکراین و آمریکا در زمینه‌های فضایی، به درخواست طرف اوکراینی، کادنیوک سرانجام پس از ۲۱ سال و سه ماه صبر، در ۱۹ نوامبر۹۷ با شاتل فضایی به مدار زمین سفر کرد. پرواز وی ۱۶ شبانه روز طول کشید.

دانالد لیند فضانورد آمریکایی در این زمینه، با ۱۹ سال و یک ماه صبر جایگاه دوم را دارد. او ۴ آوریل ۱۹۶۶ به جرگه فضانوردان ناسا پیوست. بار‌ها به عنوان فضانورد جایگزین به همراه گروه اصلی آموزش دید و تمرین کرد، اما برای پرواز انتخاب نشد. دوره آموزشی برای سفینه جمینی، به دنبال آن آپولو و اسکای لب را همراه با فضانوردان اصلی طی کرد، اما به آرزویش نرسید. بعد از پایان برنامه آپولو در سال ۱۹۷۲ بسیاری ناسا را ترک کردند، چون تا پرواز سفینه بعدی یعنی شاتل فضایی باید مدت نامعلومی صبر می‌کردند، اما دونالد لیند استقامت به خرج داد و بالاخره در ۲۹ آوریل ۱۹۸۵ با فضاپیمای چلنجر برای ماموریتی بیش از ۱۵ شبانه‌روز، به مدار زمین سفر کرد و نامش به عنوان فضانورد به ثبت رسید.