عواملی که باعث ایجاد درد در بدن می‌شوند

هر دردی که در بدن بروز می‌کند سیگنالی از جانب بدن است که اخطار می‌دهد یک جای کار می‌لنگد. از یک ناراحتی گذرا گرفته تا بیماری‌های خودایمنی مزمن باعث بروز اختلالاتی می‌شوند که درد ایجاد کرده و کیفیت زندگی هر فرد را تحت تأثیر قرار می‌دهند. گاهی یک درد شدیدی در بدن ایجاد می‌شود که به عنوان مثال ناشی از وجود عفونتی در بدن است، اما به‌مرور کاهش پیدا می‌کند و از بین می‌رود. اما در برخی موارد دیگر درد‌ها طولانی و مزمن می‌شوند؛ بنابراین در گام اول باید عامل درد شناسایی شود. در این مطلب عواملی که باعث ایجاد درد در بدن می‌شوند را بررسی می‌کنیم. با ما باشید.

آنفلوانزا

آنفلوانزا یک بیماری حاد ناشی از ویروس‌های آنفلوانزای A یا B است که معمولاً در فصل سرما خود را نشان می‌دهند. آنفلوانزا در سرتاسر جهان وجود دارد و تقریباً نقطه‌ای در جهان یافت نمی‌شود که از اپیدمی‌های شایع فصل سرما در امان باشد. آنفلوانزا به خودی خود چندان پیچیده نیست. اما با این حال برای برخی افراد که دچار بیماری‌های مزمن هستند و یا سیستم ایمنی آسیب‌پذیری دارند می‌تواند خطرناک بوده و حتی مرگبار باشد. امروزه توصیه می‌شود که سالانه واکسن آنفلوانزا تزریق شود. در افرادی که دچار آنفلوانزای ساده می‌شوند بیماری حدود یک هفته و یا بیشتر طول می‌کشد. این بیماری با علائم تنفسی مانند گلودرد، سرفه، افزایش مخاط، تب، سردرد، درد‌های عضلانی و ضعف خود را نشان می‌دهد. التهاب به‌ویژه در ناحیه گلو، سینه و ریه‌ها نیز می‌تواند باعث ایجاد درد در بدن فرد شود.

فیبرومالژی

فیبرومالژی یکی از عوامل رایج درد‌های عضلانی اسکلتی مزمن است. این بیماری ۲ تا ۸ درصد مردم جهان را درگیر کرده است. درد ناشی از فیبرومالژی معمولاً با خستگی، مشکلات حافظه و اختلالات خواب همراه است. علت اصلی این بیماری ناشناخته است. فیبرومالژی بیشتر در بین خانم‌های ۲۰ تا ۵۵ ساله دیده می‌شود. هیچ ناهنجاری شاخصی در فعالیت جسمی افراد مبتلا به این بیماری وجود ندارد به‌جز حساسیت عمومی بافت‌های نرم بدن. نتایج آزمایش‌ها و رادیولوژی‌های این افراد نیز نرمال هستند. درمان این بیماری شامل کاهش و تسکین علائم اصلی آن است. درمان‌های دارویی و غیردارویی متعددی برای بهبود علائم این بیماری استفاده می‌شود و جلسات توان‌بخشی و همراهی متخصصان بهداشت روان نیز برای این افراد لازم است.

سندرم خستگی مزمن

سندرم خستگی مزمن نوعی بیماری است که علت آن همچنان ناشناخته مانده است. این بیماری مزمن بوده و بخش اعظمی از بدن را درگیر و فعالیت بیمار را به طور چشمگیری محدود می‌کند. تشخیص این بیماری معمولاً سخت بوده و دیرهنگام صورت می‌گیرد. افراد مبتلا به بیماری خستگی مزمن با علائمی مانند سردرد، درد‌های عضلانی و درد در مفاصل مختلف بدن مواجه هستند. در این بیماری توانایی شرکت در فعالیت‌های حرفه‌ای، تحصیلی، اجتماعی یا شخصی فرد دچار اختلال اساسی می‌شود که بیش از ۶ ماه به طول می‌انجامد و فرد نوعی خستگی را تجربه می‌کند که با استراحت کافی نیز برطرف نمی‌شود.

لوپوس

لوپوس یک بیماری خودایمنی، مزمن و با علل ناشناخته است. در بیماری‌های خودایمنی سیستم ایمنی بدن به بافت‌های خود حمله می‌کند. لوپوس ممکن است هر اندامی از بدن را درگیر کند و روی سیستم خاصی متمرکز نمی‌شود. متأسفانه به دلیل آسیب‌ها و التهاب‌های ناشی از این بیماری بدن فرد درد زیادی را متحمل می‌شود. احساس خستگی در بیمار، راش‌های پوستی، تب گاه و بیگاه، تورم و قرمزی اطراف مفاصل، تشنج و حساسیت به نور خورشید از دیگر علائم احتمالی این بیماری است. درمان این بیماری سخت و پیچیده است، چون واکنش بدن به دارو‌ها متفاوت و متغیر است.

بیماری لایم

بیماری لایم نوعی بیماری است که توسط کنه منتقل می‌شود. مشخصه این بیماری بروز ضایعات پوستی مانند لکه‌های قرمز روی پوست است. مبتلایان به این بیماری در ناحیه مفاصل بزرگ درد دارند و مشکلات دیگری مانند خستگی، سردرد و حتی ناراحتی عضلاتی مانند گزش حشرات را تجربه می‌کنند.

آرتریت روماتوئید

پلی آرتریت روماتوئید یک بیماری مزمن است که منشأ آن شناخته شده نیست. آنچه مشخص است این بیماری یک بیماری خودایمنی است، اما شرایط متعددی نیز وجود دارند که باعث بروز علائم آن می‌شوند. این بیماری مشخصاً مفاصل را هدف قرار می‌دهد و باعث تخریب و ایجاد بدشکلی در آن‌ها می‌شود. افراد مبتلا به این بیماری علاوه بر درد، مشکلات دیگری مانند خستگی، درد‌های عضلانی، تب، کاهش وزن و افسردگی را نیز تجربه می‌کنند.

بیماری ام اس

مولتیپل اسکلروزیس یا همان ام اس یک بیماری دفع میلین است به این معنی که به غلاف میلین عصب‌ها آسیب می‌رساند. این بیماری یک بیماری خودایمنی و رایج‌ترین بیماری دستگاه عصبی مرکزی است. افراد مبتلا به ام اس با علائمی مانند درد، گزگز شدن و حس‌های غیرعادی دیگر در بدن خود مواجه هستند. از دیگر علائم این بیماری می‌توان به ضعف، گیجی، تاری دید، نابینایی موقت یا دائمی، مشکل در راه رفتن و ایستادن و همچنین اختلالات حافظه اشاره کرد.

از دست دادن آب بدن

دهیدراته شدن یا از دست دادن آب بدن زمانی بروز می‌کند که بدن به واسطه نخوردن یا نیاشامیدن آب خود را از دست می‌دهد. این مشکل همچنین به دلیل استفراغ، اسهال، تب شدید یا مصرف برخی دارو‌های ادرارآور بروز می‌کند. کودکان و سالمندان بیشتر در معرض دهیدراته شدن قرار دارند. حتماً می‌دانید که آب بدن یک عنصر ضروری برای عملکرد خوب آن است. اما کاهش این آب باعث بروز علائم متعددی مانند تشنگی شدید، کاهش ادرار، خشک شدن دهان، ترک خوردن لب‌ها، گیجی و خستگی می‌شود. کم‌آبی بدن باعث بروز درد‌های بدنی می‌شود، چون در وضعیت دهیدراته شدن ترکیبات سمی در بدن ایجاد می‌شود که پایانه‌های عصبی را تحریک می‌کنند.

میوپاتی یا ضعف و گرفتگی عضلانی ناشی از مصرف دارو

یک لیست بلندبالایی از دارو‌هایی که توسط پزشک‌ها تجویز می‌شود به اضافه زیاده‌روی در مصرف مواد مخدر باعث بروز میوپاتی می‌شود. علائم این مشکل متعدد است و از درد‌های جزئی و ضعف عضلانی تا درد‌های شدید و مزمن و ضعف عملکرد دو کلیه متغیر است. مصرف الکل، کوکائین، گلوکوکورتیکوئیدها، استاتین‌ها، داروی کلشی‌سین، دارو‌های ضدروان‌پریشی و دارو‌های ضدویروسی جزو دارو‌هایی هستند که باعث ایجاد میوپاتی می‌شوند. عوارض جانبی همیشه ظاهر نمی‌شود؛ اما در مصرف این دارو‌ها باید کمی محتاط بود.

درد‌های بدنی دیگر

عامل درد‌های بدنی کاملاً متفاوت و متنوع است که نمی‌توان همه را در غالب یک مطلب ارائه کرد. در بالا شایع‌ترین موارد اشاره شد که در سرتاسر جهان جزو مهم‌ترین عوامل ایجاد درد‌های بدنی محسوب می‌شوند. اگر شما در بدنتان دچار دردی شده‌اید که از بین نمی‌روند و زندگی‌تان را تحت تأثیر قرار داده است باید به پزشک متخصص مراجعه کنید. از خوددرمانی بپرهیزید و درمان را به پزشک متخصص بسپارید.