تغییرات وابسته به پیری

سیستم عصبی = کاهش تنظیم اتونومیک و کاهش سلول های عصبی در هسته های قاعده ای و کاهش سرعت انتقال پیام های عصبی دیده می شود . البته این تغییرات در قدرت ادراک تاثیری ندارد . ولی هیپو تانسیون اورتو استاتیک و کاهش سرعت حرکت و افت سرعت یادگیری را ایجاد می کند .

سیستم قلبی و عروقی = کاهش تعداد سلول های میو کارد و کلسیفیکاسیون دریچه های قلبی و کاهش برون ده قلبی دیده می شود .

سیستم تنفسی = در سنین بالا درجاتی از امفیزم دیده می شود . با افزایش سن میزان کلاژن دیواره الوئولی افزایش می یابد . که باعث محدودیت در ظرفیت و حجم ریوی می شود .
سیستم ادرای = کلیه ها هم پیر می شوند و تا حدودی قدرت دفع داروها را از دست می دهند . و قدرت تغلیظ سازی ادرار را نیز از دست می دهند . در تمام افراد مسن درجاتی از فیبروز اینتراستیشیال و اترفی توبولر و دژنرسانس گلومرولی دیده می شوند .

سیستم گوارشی = کاهش حرکات مری وروده بوجود می اید . وترشحات معده کاهش یافته و ریسک سنگ صفراوی و رفلاکس معدی و سرطان های دستگاه گوارش و یبوست زیاد می شود .
سیستم پوست و اسکلتال = با افزایش سن چربی زیر جلدی و کلاژن و الاسیتسیته پوست کاسته می شود بنابراین قدرت التیام پوست کم می شود و تغییراتی دژنراتیو در سطوح مفصلی و حاشیه پری کوندریال مفاصل دیده می شود . بنابراین بایدچین چروک پوست و تاخیر در التیام زخم توجه داشت

سیستم ایمنی =در مطالعات هیستو لوژیک تعداد STEM CELLS در مغز استخوان کاهش می یابد . کاهش ایمنی سلولی و کاهش پاسخ هورمونی داریم پس در افراد مسن افزایش استعداد ابتلا به عفونت داریم

سیستم اندوکرین = تغییرات فیبروتیک در تیروئید و کاهش غلظت T3 دیده می شود و همچنین دژنراسیون سلول بتای پانکراس دیده می شود پس عدم تحمل به گلوکز و هیپو تیروئیدی ساب کلینیکال خواهیم دید .