اما از اینکه این زمانهای استراحت چه هنگامی یا در چه مکانی صورت گیرند تا بیشترین بهرهوری را داشته باشیم، حرفی به میان نیامده است.«امیلی هانتر» و «سیندی وو»، دو محقق از دانشگاه بیلور (تگزاس)، به بررسی آداب و عادات 95 کارمند مختلف در مدت زمانی یک هفته کاری پرداختند. از کارمندان داوطلب خواسته شده بود که به یک پرسشنامه راجع به 959 وقفه زمانی که در کل دوره مشاهدات صورت گرفته، پاسخ دهند.
و اما موضوعی که سبب تغییر باورهای عموم شد: نیاز نیست تا بعد ازظهر صبر کرد تا به استراحت پرداخت.زیرا در آن هنگام از روز، ذخایر انرژیمان به میزانی تحت تأثیر قرار گرفتهاند که بتوانند دوباره ساخته شوند و برای پایان بردن روز کافی باشند. کارمندان با اختصاص دادن چند دقیقه استراحت در اوایل صبح، توانستند به نکات مفیدی دست پیدا کنند: آنها احساس کردند که تمرکز و انگیزهشان را برای باقی ساعات روز تجدید کردهاند.
بهره بردن از وقفههای استراحت برای انجام کاری که از آن لذت میبریم
نکته مهم دیگر: قدم زدن در هوای آزاد، کارآمدترین روش نیست. در حقیقت، تنها کافی است که شما زمانتان را برای کاری که دوست دارید اختصاص دهید.این کار میتواند به اشکال مختلفی در قالب تبادل با همکاران صورت گیرد، مانند سرو یک فنجان قهوه یا تماس تلفنی با آنها. همچنین میتواند به فعالیتهای مرتبط با کار مربوط باشد، مانند چک کردن ایمیلهای کاری یا منظم کردن میز کار.
باوجود اینکه این مطالعه، به استراحت پرداختن و چگونه سرگرم شدن را مشخص کرده، تا به حال نتوانسته طول مدت ایدهآل را تعیین کند. مزایای یک استراحت طولانی غیرقابل انکار است.بیشترین تأثیر را کارمندانی حس کردند که وقفههای کوتاه استراحتشان را به دفعات بیشتری انجام دادند و اکنون، آن تأثیرات کدامند؟
علاوه بر بهرهوری بیشتر و تمرکز مضاعف در حین انجام فعالیتها، باعث میشود از ابتلا به برخی ناراحتیها نیز اجتناب شود مانند سردرد، خستگیهای چشم و کمر درد. البته احتمال فرسودگی شغلی را کاهش میدهد.از سوی دیگر، افرادی که این زمانهای استراحت را لحاظ میکنند، در نهایت رضایت بیشتری از شغل خود دارند بنابراین حتماً زمانی برای استراحتهای کوچکتان در نظر بگیرید.
ارسال نظر