تازه‌ترین گزارش فیسبوکی ظریف از نیویورک

دیروز هم به جلسه و ملاقات و دیدار گذشت. آن قدر در این دوهفته حرف زده‌ام که بعد از چند دقیقه صحبت، سرفه اجازه ادامه نمی‌دهد.

دیروز صبح را با یک جلسه مفصل کاری از ساعت 8 و نیم تا 10 و نیم با همکاران در نمایندگی نیویورک شروع کردم. دوستان نکات مهمی را در مورد نحوه پیگیری کارها مطرح کردند. بنده هم قدری در مورد این که کار جدی تازه شروع شده و تمام دستگاه سیاست خارجی و به ویژه نمایندگی نیویورک باید آماده ورود به یک تلاش دقیق، حساب شده و بسیار دشوار باشند صحبت کردم. قدری هم در مورد ضرورت پیگیری دیدگاه رییس‌جمهور در مورد «جهان علیه خشونت و افراط» و نحوه عملیاتی کردن آن صحبت کردیم. این پیشنهاد که در سخنرانی مطرح شد به انگلیسی می‌شود: World Against Violence and Extremism

که اگر حروف اول کلمات آن را کنار هم بگذاریم کلمه WAVE یعنی موج در می‌آید.

واقعا شروع چنین موجی از ایران صلح‌طلب هم برای دنیا ضروری است هم برای مقابله با پروژه صهیونیستی ایران هراسی و امنیتی کردن ایران.

بعد از جلسه با همکاران، به دعوت قائم مقام دبیرکل آقای الیاسون به سازمان ملل متحد رفتم و برای بار دوم در این سفر ملاقات کاری طولانی با او داشتم و در مورد بحث هسته‌یی، سوریه و امنیت منطقه خلیج فارس با او تبادل نظر کردیم. ایده‌های خوبی مطرح شد که امیدوارم عملی شود. امروز عصر هم برای بار دوم، به دعوت دبیرکل با ایشان دیدار خواهم داشت.

ناهار در شورای روابط خارجی (یک اتاق فکر با نفوذ آمریکایی) با حضور ریچارد هاس، رییس شورا و تعدادی از اعضای برجسته شورا برگزار شد، که بیش‌تر به پرسش و پاسخ گذشت. جلسه خوبی بود و بسیاری از ابهامات به صورت شفاف و بدون رودربایستی پاسخ داده شد. من همیشه اعتقاد داشته ام که در سیاست خارجی تعارف فقط مربوط به حوزه تشریفات است، اما در حوزه موضوعات محتوایی باید شفاف و صریح بود، البته مودب، دقیق و حساب شده.

بعد از ظهر هم دو تن از معاونان دبیرکل ملل متحد و یکی از دستیاران دبیرکل برای ملاقات‌های جداگانه به نمایندگی آمدند و در مورد مسایل منطقه‌یی، سوریه و سایر موضوعات تبادل نظر کردیم.

سرانجام در رزیدانس دیدار مفصلی با همکاران دفتر حفاظت منافع در واشنگتن داشتیم که بندگان خدا به دلیل ترافیک 7 ساعت در راه بودند (مسر واشنگتن نیویورک حداکثر 4 و نیم ساعت است) و تازه ساعت 10 شب مجبور بودند دوباره همان مسیر را با اتومبیل برگردند.

اکثر این افراد دوستان زمان دانشجویی بنده هستند که برخی از آن‌ها 34 سال است با کم‌ترین امکانات و با فداکاری در دفتر خدمت می‌کنند. بیش‌تر آن‌ها دارای مدرک دکتری و فوق لیسانس هستند و چون همه کارت سبز دارند همه‌شان کارهای حسابی در بیرون دفتر را رها کرده و عموما برای یک دوره‌ای که در ابتدا فکر می‌کردند چند ماهی بیش‌تر طول نمی‌کشد برای خدمت و برداشتن باری از انقلاب به دفتر آمدند و گرفتار شدند و 6 ماه‌شان تبدیل به 30 سال شد و پایان عمر کاری.

بحث‌های خوبی درباره نحوه رسیدگی به کارها و مراجعات ایرانیان مقیم و هم‌چنین شرایط ویژه دفتر حفاظت و کارمندان خدوم آن داشتیم که با کم‌ترین امکانات، بهترین خدمات را در سریع‌ترین زمان ممکن به ایرانیان ارائه می دهند.

من ساعت 9 و نیم شب برای یک جلسه کوتاه کاری دیگر به منظور هماهنگی برنامه‌های امروز اعضای هیات همراه، با دوستان خداحافظی کردم. شاید ساعت 10 برای بازگشت به واشنگتن راه افتاده باشند یا حتی دیرتر. امیدوارم که به سلامت به مقصد برسند.

امروز هم صبحانه را در انجمن آسیایی با تعدادی از نخبگان آمریکایی صرف خواهم کرد. سپس در محل دفتر نمایندگی از کاردینال مک گریگ و اسقف چین (که به ترتیب رهبران بسیار پرنفوذ کلیسای کاتولیک و انگلیکن واشنگتن هستند و مهم‌ترین کلیسای واشنگتن یعنی کاتیدرال ملی واشنگتن Washington National Cathedral در اختیار آن‌هاست) ملاقات می‌کنم که از زمان سفارت آن‌ها را می‌شناسم و تلاش زیادی در گفت‌وگو میان ادیان ابراهیمی و گفت‌وگوی تمدن‌ها داشته‌اند.

برای ناهار از سفیران کشورهای مترقی آمریکای لاتین دعوت کرده‌ایم که به نمایندگی خواهند آمد. این کشورها دوستان ایران در سال‌های سخت بوده‌اند و سیاست خارجی موفق نیازمند قدرشناسی و حفظ و تقویت دوستی‌هاست. در جهان به هم پیوسته امروز و به ویژه در سازمان ملل متحد، همه کشورها اهمیت دارند و رابطه با تک تک آن‌ها باید با دقت و جدیت دنبال شود. رابطه خوب میان ایران و آمریکای لاتین کماکان برای ما بسیار مهم است و چون فرصت نشد در میان دیدارهای فشرده هفته قبل، رییسان‌جمهور و یا وزیران را ملاقات کنیم، از این طریق هم اهمیت روابط را نشان خواهیم داد و هم فرصتی برای هماهنگی مواضع و اقدامات در مجمع عمومی فراهم می‌شود.

بعد از ظهر امروز هم دیداری با اعضای شورای آتلانتیک دارم که از واشنگتن برای ملاقات به نمایندگی خواهند آمد و هم‌چنین ملاقاتی با حدود بیست نفر از اساتید دانشگاه پرینستون که آن‌ها هم از راه دور برای دیدار و گفت‌وگو به نمایندگی می‌آیند.

امیدواریم این تلاش‌های ناقابل مورد رضای خدا و شما مردم خوب قرار گیرد و گامی در جهت اعتلای نام و جایگاه ایران و ایرانی و اقتدار و توسعه و رفاه کشور و مردم باشد.

خدانگهدار همه شما و ایران عزیز باد