.svg)
مختاباد: سختگیری‌های بودجه‌ای در راه است
آرمان: قطار فعالیت‌های فرهنگی شهرداری تهران روی ریل نیست و از مسیر خود خارج شده است. این موضوع یکی از انتقاداتی است که اخیرا پیرامون برنامه‌های فرهنگی شهر تهران مطرح شده است. بر همین اساس ادامه کار معاون اجتماعی و فرهنگی شهرداری تهران نیز تحت‌الشعاع تحقیق و تفحص اعضای شورای شهر تهران درباره هزینه‌کرد بودجه 700 میلیاردی‌اش قرار گرفته است.
خبرها حاکی از رفتنی‌شدن محمدهادی ایازی، معاون قالیباف در معاونت اجتماعی، فرهنگی شهرداری تهران و آمدن استاندار مشهد به‌جای اوست و در پی همین تغییر هم قرار است، خوراکیان رئیس سازمان فرهنگی هنری شهرداری تهران صندلی‌اش را به شخص دیگری بدهد. پیش از این جابه‌جایی‌ها اما بحث بر سر هزینه‌کرد بودجه این معاونت شهرداری تهران از سوی اعضای شورای شهر در آخرین روزهای دور سوم و همچنین به عنوان اولین اقدامات اعضای جدید مورد بررسی قرار گرفت. این گفته که بیش از 90 درصد بودجه این معاونت صرف هزینه‌های جاری می‌شود صدای نمایندگان شورای شهر را بلند کرده و باعث شد تا برخی اعضا در حضور ایازی از چنین سیاستی انتقاد کنند. عبدالحسین مختاباد یکی از منتقدین است. او سال‌ها در حوزه موسیقی و هنر فعال بوده و اشراف او بر این حوزه می‌تواند دلیلی برای اصرار او در سامان یافتن این حوزه باشد.
6 میلیارد تومان «عطر سیب» کجا هزینه شد؟
انتقاد از هزینه‌های مصرف شده‌ای که خروجی قابل رویتی نداشته بخشی از انتقادات اعضای شورا به این معاونت است. درحالی که برنامه‌هایی همچون برگزاری جشنواره‌ها و برنامه‌های فرهنگی این معاونت به سازمان فرهنگی هنری شهرداری تهران واگذار می‌شود اما برخی برنامه‌ها همچون «عطر سیب» که ازجمله برنامه‌های عزاداری شهادت امام حسین(ع) است به‌صورت مستقیم از سوی این معاونت انجام می‌شود و به گفته محمدهادی ایازی برای این برنامه 6میلیارد تومان هزینه شده است. هزینه‌ای که عبدالحسین مختاباد می‌گوید اعضا نمی‌دانند کجا هزینه شده است. به گفته او این درشرایطی است که هریک از اعضای شورای شهر تهران مجاز به حق استفاده از برگه‌های کمک به هیات‌های مذهبی به میزان 5 یا 6 میلیون تومان بودند. او به آرمان می‌گوید: یکی از دغدغه‌های اعضای شورای شهر این است که می‌خواهند بدانند 6 میلیارد تومان هزینه‌ای که در ایام عزاداری عاشورای حسینی برای برنامه «عطر سیب» هزینه شد، صرف چه مصارفی شد؟ امام حسین(ع) برای همه ما محترم و کرامت ایشان قابل ستایش است به ویژه من که شیفته خصایص این امام بزرگ هستم و به عنوان یک بچه روستایی شاهد برگزاری مراسم عزاداری بوده‌ام که مردم حتی در روستاهای فقیر با تمام بضاعت خود غذا می‌پزند و همان را به هیات‌های مذهبی هدیه می‌دهند اما چطور می‌شود که شهرداری تهران برای چنین مراسم مردمی و خودجوشی 6 میلیارد تومان هزینه کرده است. چطور ممکن است از جیب مردم خرج کنیم اما ندانیم که کجا خرج شده است؟ همچنین در این زمینه یک سایت منتقد شهرداری تهران هم به برگزاری مراسم بر آستان جانان در شهرداری تهران اشاره می‌کند و با استناد به مصاحبه پژمان، معاون مالی اداری سازمان فرهنگی می‌گوید با وجود اینکه گفته شده تمام اعتبارات برنامه برآستان جانان به مناطق پرداخت شده اما در اکثر مناطق هنوز با پیمانکاران برنامه‌ها تسویه نشده است.
گالری‌ها بهتر است بوتیک لباس شوند
برخی برنامه‌های معاونت فرهنگی هنری شهرداری تهران قرار بود برای بزرگداشت هنرمندان باشد. اقدامی که در اوایل به صورت جسته و گریخته اجرا شد اما به‌تدریج فراموش شد. افجه‌ای از هنرمندان خوشنویسی است که مورد تقدیر شهرداری تهران قرار گرفت اما به‌تدریج پس از اینکه رئیس سازمان فرهنگی و هنری قول داد که ارتباط بیشتری با هنرمندان داشته‌باشد به خانه‌اش بازگشت و حالا برنامه‌های گاه و بیگاه فرهنگسراها حتی او را جذب نمی‌کند. او در گفت‌وگو با آرمان درباره ارتباطش با شهرداری تهران می‌گوید: سال 91 بر اساس دعوت خود شهرداری تهران یک مراسم بزرگداشت برایم برگزار شد و همکاری چندی هم با موزه امام علی(ع) داشتم. قرار بود برنامه بزرگداشت هنرمندان به صورت تولد ماه ادامه پیدا کند اما من بی‌خبرم از اینکه این مراسم چطور و برای چه کسانی برگزار شد. به‌نظر می‌رسید این کار از همان ابتدا کاری تزئینی بود. او از کیفیت برنامه‌ها در فرهنگسراها و خانه‌های فرهنگ انتقاد می‌کند و می‌گوید: معمولا هیچ کار قابل قبول و در حد استاندارد هنری در گالری‌ها نمی‌بینم. کارهایی هم که در ایستگاه‌های مترو یا گالری‌ها و فرهنگسراها می‌بینم بعضا کپی‌کاری است هرچند که فرهنگسراها به حالت نیمه‌تعطیل درآمده‌اند و کار خاصی نمی‌کنند. مثلا فرهنگسراهای خاوران، امیرکبیر یا شفق کمتر فعال هستند. هیچ‌کدام در خور توجه نیستند و به‌نظر می‌رسد اگر گالری‌ها به بوتیک لباس تغییر فعالیت بدهند بیشتر سود خواهند کرد.
سختگیری بیشتری در راه است
اما به گفته عبدالحسین مختاباد و یک عضو کمیسیون اجتماعی فرهنگی شورا، شورای شهر تهران در فصل بودجه‌بندی است و درکنار آن اعضا قرار است درباره هزینه‌کرد بودجه به‌خصوص بخش فرهنگی و مصارف‌اش بررسی دقیق‌تری انجام دهند. او به آرمان می‌گوید: وضعیت اینک در شهرداری تهران به‌گونه‌ای است که گویی هزینه‌ها برای شهرداری تهران آن‌طور که باید ارزشی ندارد و در همه حوزه‌ها بارقم‌هایی برخورد می‌کنیم که میلیاردی است. هم اینک معاونت اجتماعی و فرهنگی شهرداری تهران رقمی معادل 800 تا 900 میلیارد تومان سالانه بودجه دریافت می‌کند که برای شهر تهران رقم کمی نیست اما باید ببینید این رقم چقدر در شهر تهران بازخورد داشته است؟ او ادامه می‌دهد: چیزی که ما در ظاهر می‌بینیم این است که فضای کار فرهنگی در شهر تهران دچار چندگانگی شده است. بودجه‌ای که خرج می‌شود، خروجی قابل قبولی ندارد و نهادهای هزینه‌کننده هم گزارش مشخصی از چگونگی هزینه‌کردشان ارائه نمی‌کنند. درحالی که حوزه موسیقی و تئاتر در کل کشور هر کدام با 7 میلیارد تومان اداره می‌شود و وزارتخانه باید این پول را به همه استان‌ها برساند اما شهرداری تهران با وجود معاونت اجتماعی و سازمان فرهنگی هنری که سالانه 90 میلیارد تومان بودجه دریافت می‌کند، هنوز نتوانسته عملکرد مثبتی از خود نشان دهد تا جایی که رئیس این سازمان عنوان می‌کند 80 میلیارد تومان از بودجه سازمان صرف هزینه‌های جاری می‌شود. او از عدم توجه به هنرمندان و استفاده از آثار هنری در شهر هم انتقاد می‌کند: چقدر دیده‌ایم که هنرمندان برجسته دعوت به کار شده‌اند؟ در کل شهر تهران در معابر اصلی تقریبا هیچ نمادی وجود ندارد که متعلق به استادکاران و هنرمندان شایسته باشد. اگر این کارها انجام نمی‌شود پس چنین بودجه‌ای در کجا هزینه می‌شود؟ به‌نظر می‌رسد بودجه‌های 50 تا 70 میلیاردی برای چنین سیستمی هیچ تعریفی ندارد. در دوره جدید قرار است این موضوع از سوی شورای شهر به‌طور جدی پیگیری شود که منابع و مصارف شهرداری تهران کجاست؟ او درباره برکنار شدن معاون اجتماعی و رئیس سازمان فرهنگی هنری شهرداری تهران می‌گوید: به‌طور طبیعی در عزل و نصب‌های شهردار تهران هیچ دخالتی نمی‌توانیم انجام دهیم اما روی برنامه‌ها و بودجه و مصارف بسیار دقیق‌تر از گذشته عمل خواهیم کرد تا جایی که مثل سابق دیگر قرار نیست آنها برنامه بدهند و رقمی را تعیین کنند و ما هم امضا کنیم و درواقع معیار بودجه هر سال برنامه آن سازمان باشد بلکه از این پس بر اساس هر برنامه‌ای که قرار است اجرا شود بودجه تعیین می‌شود و پیش از اختصاص بودجه معاونت باید درباره برنامه قبلی که اجرا کرده و اینکه بودجه در چه پروسه‌ای هزینه شده است، گزارش ارائه کند تا بودجه برنامه بعدی به تصویب برسد. ما روی فرد هیچ نظری نمی‌دهیم. به گفته او یکی از مشکلات شهرداری تهران عدم تفکیک برنامه‌ها و وظایف معاونت اجتماعی و سازمان‌های فرهنگی و هنری است که بررسی چند ماهه از این معاونت نشان داد که خیلی از وظایف درهم تنیده شده است: هم‌اکنون در شهر تهران 350 تا 360 فرهنگسرا و خانه فرهنگ وجود دارد و معادل آنها برای هر محله هم سرای محله در نظر گرفته‌اند. باید مشخص شود که منشأ این چندگانگی چیست؟ لازم است که ساختار سازمان فرهنگی و هنری تصحیح شود و شهرداری باید آگاه باشد که اعضای شورای شهر از این پس درباره این موضوعات سخت‌گیری‌هایی را اعمال خواهد کرد. کیوان ساکت، هنرمند دیگری در حوزه آهنگسازی است و درباره فعالیت‌های فرهنگی شهرداری تهران هم معتقد است که کار درخور فرهنگی از سوی شهرداری انجام نشده است. او به آرمان می‌گوید: پیش از این کلاس‌هایی در برخی فرهنگسراها داشتم که آنها هم به تدریج لغو شدند و ادامه نیافتند. آخرین همکاری‌ام به گروه ارکستر در جشنواره موسیقی فجر برمی‌گردد که شهرداری تهران به رهبری من اول شد و پس از آن آقای خوراکیان وعده‌هایی برای ادامه همکاری دادند اما هیچ خبری از آنها نشد. وظیفه من به‌عنوان یک هنرمند نبود که پیگیر این وعده‌ها باشم بلکه شهرداری تهران باید از من دعوت کند که تا الان این اتفاق نیفتاده است. حرکت‌های فرهنگی اخیرا کمرنگ شده‌اند، کلاس‌های موسیقی در فرهنگسراها تعطیل شدند. مواردی کمرنگ شدند که کلاس موسیقی یکی از آنهاست.
ارسال نظر