مشهورترین عکس «چهگوارا» چگونه گرفته شد؟
پارسینه: پرتره چگوارا، توسط آلبرتو کوردا در تاریخ پنجم مارس 1960 در شهر هاوانا در کوبا گرفته شده است.
این عکس در مراسم گرمیداشت قربانیان انفجار کوبر گرفته شده و به یکی از نمادهای فرهنگی تاریخ معاصر بدل شد.
چگوارا در زمان گرفته شدن این عکس ۳۱ سال داشت. تاثیر و ماندگاری این عکس چنان است که انستیتو هنر مریلند آن را نماد قرن بیستم معرفی کرد و آن را معروفترین عکس دنیا خواند. از روی این عکس نسخههای بسیاری کپی شده، نقاشی شده، براساسش مجسمه ساخته شده و... حتی به الگوی خالکوبی بدل شده است. تاثیر این پرتره چنان بود که سال ۲۰۰۸ مستند «Chevolution» (انقلاب چه) به کارگردانی تریشا زیف درباره آن ساخته شد و در سال ۲۰۰۹ نیز مایکل کیسی کتاب «زندگی پس از مرگ چه: میراث یک عکس» را درباره آن نوشت. ماجرای گرفته شدن عکس در ۵ مارس ۱۹۶۰ از این قرار است: فیدل کاسترو، رئیس جمهور کوبا دستور داد مراسم یادبودی در گورستان کولون در هاوانا به یاد ۱۰۰ کوبایی که در انفجار مشکوک لوکوبر (در تاریح ۴ مارس ۱۹۶۰) کشته شدند، برپا شود. چگوارا که خود پزشک بود، پس از این انفجار به بسیاری از مجروحان حادثه کمک کرده بود.
او که وزیر صنعت در دولت جدید بود، خیلی کوتاه در مراسم شرکت کرد. کوردا هم که عکاس رسمی کاسترو بود، در مراسم حضور داشت. چگوارا در ساعت ۱۱:۲۰ دقیقه برای مدتی کوتاه در این سخنرانی حاضر شد و کوردا از فاصله هشت تا نه متری موفق شد دو عکس از او بگیرد. عکسی که کوردا گرفت، پرتره چگوارا نبود و در دو سمت او بخشی از برگهای یک درخت نخل و چهره یک نفر ناشناس دیده میشود، اما کوردا میگوید همان لحظه گرفتن عکس نیز مطمئن بوده این عکس حالت پرتره دارد.
چگوارا در زمان گرفته شدن این عکس ۳۱ سال داشت. تاثیر و ماندگاری این عکس چنان است که انستیتو هنر مریلند آن را نماد قرن بیستم معرفی کرد و آن را معروفترین عکس دنیا خواند. از روی این عکس نسخههای بسیاری کپی شده، نقاشی شده، براساسش مجسمه ساخته شده و... حتی به الگوی خالکوبی بدل شده است. تاثیر این پرتره چنان بود که سال ۲۰۰۸ مستند «Chevolution» (انقلاب چه) به کارگردانی تریشا زیف درباره آن ساخته شد و در سال ۲۰۰۹ نیز مایکل کیسی کتاب «زندگی پس از مرگ چه: میراث یک عکس» را درباره آن نوشت. ماجرای گرفته شدن عکس در ۵ مارس ۱۹۶۰ از این قرار است: فیدل کاسترو، رئیس جمهور کوبا دستور داد مراسم یادبودی در گورستان کولون در هاوانا به یاد ۱۰۰ کوبایی که در انفجار مشکوک لوکوبر (در تاریح ۴ مارس ۱۹۶۰) کشته شدند، برپا شود. چگوارا که خود پزشک بود، پس از این انفجار به بسیاری از مجروحان حادثه کمک کرده بود.
او که وزیر صنعت در دولت جدید بود، خیلی کوتاه در مراسم شرکت کرد. کوردا هم که عکاس رسمی کاسترو بود، در مراسم حضور داشت. چگوارا در ساعت ۱۱:۲۰ دقیقه برای مدتی کوتاه در این سخنرانی حاضر شد و کوردا از فاصله هشت تا نه متری موفق شد دو عکس از او بگیرد. عکسی که کوردا گرفت، پرتره چگوارا نبود و در دو سمت او بخشی از برگهای یک درخت نخل و چهره یک نفر ناشناس دیده میشود، اما کوردا میگوید همان لحظه گرفتن عکس نیز مطمئن بوده این عکس حالت پرتره دارد.
کوردا این عکس را با دوربین «Leica M۲» با لنز ۹۰ میلیمتری گرفت و از فیلم کوداک پلاس-ایکس استفاده کرد. او درباره شیوه گرفتن این عکس گفته است: «این عکس حاصل دانش یا تکنیک نیست. این عکس حاصل یک اتفاق است، شانس و اقبال خالص.»
این عکاس در همین مراسم از ژانپل سارتر و سیمون دوبوار که از حامیان چگوارا بودند، نیز عکسهایی گرفت و عکسهایش از سارتر، دوبوار، کاسترو و چگوارا را برای مجله «رولوسیون» فرستاد. اما سردبیر مجله همه عکسها، جز عکس چگوارا را کار کرد. کوردا دور عکس را برید و به پرترهای از چگوارا رسید. او این عکس را ظاهر کرد و در اتاق کارش کنار پرتره پابلو نرودا، شاعر شیلیایی به دیوار نصب کرد و تعدادی از کپیهایش را به دوستانش هدیه داد.
این عکس به شهرت نرسید تا اینکه در سال ۱۹۶۸ خوزه فیگوئهرا که پسرخوانده کوردا و عکاسی ماهر بود، به او پیشنهاد داد نسخههایی از این عکس را منتشر کند. کوردا هیچ گونه سود مالی از این عکس نبرد. این عکاس بعدها گفت اگر جانجاکومو فلترینلی، ناشر کتاب «خاطرات بولیوی» برای هر نسخه فروشرفته کتاب به او تنها یک لیر پرداخت میکرد، او میلیونر میشد. البته کوردا، فلترینلی را بخشید و گفت کار او موجب گسترش این عکس در دنیا شد.
ماخودمون اینهمه اسطوره داریم داریم
بعد گیر دادیم به چگورا وفیدل کاسرو
عجبا چقدر بدبختیم ماها
"انا انزلنه فی لیلة القدر"
ارنستو رافاءل گوارادلاسرنا، ERNESTO RAFAEL GUEVRA DELA SERNA زاده ی 14 ژوءن 1928 که بانام چه گوارا یا ال چه شناخته می شود.
پزشک،چریک،سیاستمدارانقلابی مارکسیست در آرژانتین زاده و در بولیوی دستگیر و کشته شد.
وی در اوایل اکتبر 1967 در بولیوی طی عملیاتی که توسط سازمان سیا طرح ریزی شده بود دستگیر و بدست ارتش بولیوی در نزدیکی 'وایه گرانده' به دستور بارریه نتوس دیکتاتور نظامی کشته شد.
فیدل آلخاندرو کاسترو روث (فیدل کاسترو) در مورد مرگ وی می گوید؛درزندگی از دو خبر خیلی ناراحت شدم، خبر مرگ مادرم و دیگری چه گوارا.
'چه' خود می گوید؛
به دنیا نیامده ام که در سنین پیری بمیرم.
*شبهای قدر آمد و تقدیر و سرنوشت'
سرخوش دلی که بنامش خطی نوشت"
سالی گذشت!مرکب عمرم به کجا رود'
دوزخ مقصدو مکان من گشته یا بهشت"
""خدایا مارو ببخش برای گناهانی که لذتش رفته اما رو سیاهیش هنوزم باقی است""
(خواهرم حجاب تو زینت توست)
این عکس سالها قبل از 1986 هم در سطح جهان مشهور بود شاید منظور 1968 است .
چگوارا داره با تعجب و کمی خشم به ایران ما نگاه می کنه
میگه اونجا چه خبره؟ مگه نه اونجا انقلاب شد که پا برهنه ها به قدرت برسند پس این همه تضاد طبقاتی چه میکنه؟ اوه اوه اون زمینخارا رو ببین با چه سرعتی دارند زمینهای اطراف تهران و شمال و جنوب و شرق و غرب رو میخورن...
صحبت عکس نیست قیافه ی " چه " جذابه.