.svg)
معناي زيارت از منظراستاد جوادی املی
پارسینه: (( خيلي از افراد براي اينكه به حرم مطهّر امام هشتم مشرّف بشوند يا به سرزمين وحي سفر كنند و يا به عتبات عاليات سفر كنند به فكر ره توشه هستند. اين ره توشه انسان را تا مقصد مي‌رساند يعني به مكه يا كربلا يا مشهد.
در حالیکه اين فقط مقصدشان است اما مقصود كيست؟ مقصود چيست؟ با مقصود در مقصد چگونه بايد رفتار كرد؟
اینجاست که دست خيلي‌ها خالي است؛ انسان بايد بداند كه براي رسیدن به آ‌نجا يك مقدار ره توشه مناسب کافی است ولکن آنچه بعد از آن مهم است امام‌شناسي،
معناي زيارت، معناي قُرب، معناي درد دل كردن اينها را هم بايد بداند؛
اگر دیدید که امام شما را ديد، امام با شما حرف زد، رؤيا و حالت خوبي داشتيد آن وقت معلوم مي‌شودکه مقصود را در مقصد ديده ايد.
بعضي از بزرگان و اساتيد ما مرحوم علامه طباطبايي(رضوان الله عليه) از استادشان نقل مي‌كردند:
در كشف و شهود بعضي از بزرگان وجود مبارك سيّدالشهداء(سلام الله عليه) سالي يك بار براي اهل بهشت تجلّي مي‌كند اين يعني چه؟
یعنی اين‌طور نيست كه انسان وقتي بهشت هم رفت بتواند وجود مبارك حسين‌بن‌علي را زيارت كند بلکه سالي يك بار براي اهل بهشت تجلّي مي‌كند،
لذا کسانیكه در اينجا به فكر حسيني شدن هستند و كاملاً شناختند ممكن است
بيشتر خدمت حضرت برسند ولي غالب ره توشه های ما تا به مقصد رسيدن است...))
ارسال نظر