سکوت «سو چی» دربرابر رنج مسلمانان میانمار

یک نشریه آلمانی در گزارشی درباره وضعیت مسلمانان میانمار با اشاره به موضع سازمان ملل مبنی بر اینکه این گروه یکی از رنج‌دیده‌ترین اقلیت‌ها در جهان هستند نوشت که رهبر مخالفان این کشور همچنان درباره وضعیت آنها سکوت اختیار کرده است.

به گزارش فارس، ایالت «راخین» در میانمار آینه‌ای از بحران در این کشور آسیایی است و در این بین وضعیت اقلیت مسلمان این کشور به شدت اسفبار است و به جرات می‌توان از آن‌ها به عنوان یکی از اقلیت‌هایی یاد کرد که مورد بیشترین آزار و اذیت قرار گرفته‌اند.

در میانمار از یک جهت با کشوری مواجه هستید که از مارس 2011 با رئیس‌جمهور جدید دوران تازه‌ای را پس از حکومت نظامی 50 ساله تجربه می‌کند. در این کشور زندانیان سیاسی آزاد شده‌اند و غرب تحریم‌هایش را علیه آن لغو کرده است اما از جهتی دیگر روند اصلاحات در این کشور متوقف شده و موج خشونت‌ها علیه روهینگیاها که اقلیت مسلمان را شامل می‌شوند افزایش یافته است.

بر اساس گزارش نشریه آلمانی «اشپیگل»،‌ در دوران تغییر شرایط سیاسی، اقدامات دولت میانمار آتش اختلافات مذهبی را شعله‌ور کرده است. هویت در میانمار ارتباط نزدیکی با مذهب دارد و بسیاری از بوداییان در این کشور معتقدند که مسلمانان روهینگیا را حاکمان سابق انگلیسی‌ به این کشور آورده‌اند از این رو آن‌ها را خطری برای خود می‌دانند.

اما واقعیت این است که اقلیت مسلمانان از قرن شانزدهم در میانمار زندگی می‌کنند. در دوران حاکمیت انگلیسی‌ها در میانمار هم مسلمانان برای کار به این کشور آمدند و وقتی که این کشور در سال 1948 مستقل شد، مسلمانان نماینده اکثریت در بسیاری از مناطق راخین بودند. اما بودایی‌ها آنها را به همکاری با انگلیسی‌ها متهم کردند. در سال 1982 روهینگیاها تابعیت میانماری را رد کردند و تبعیض علیه آنان تا امروز ادامه دارد.

سازمان ملل متحد روهینگیاها را به عنوان یکی از رنج‌دیده‌ترین اقلیت‌های جهان معرفی کرده است. در این کشور حتی «آنگ سانگ سوچی» هم در برابر ستمی که به این گروه می‌شود ساکت است. به نظر می‌رسد که او نمی‌خواهد در انتخابات رأی‌های خود را کم کند. شرایط به صورتی است که وقتی از سخنگوی سوچی درباره روهینگیاها پرسیده می‌شود وی می‌گوید: «آنها مهاجران بنگالی هستند.» سازمان‌های حقوق‌بشری که روزی از سوچی حمایت می‌کردند، اکنون به مخالفان و منتقدان وی پیوسته‌اند.

در سال 2014 بودایی‌های راخین به دفتر پزشکان بدون مرز حمله کردند و از آن‌ها خواستند تا نیمی از کمک‌های خود را به آن‌ها بدهند. هم‌اکنون شمار کمی از نیروهای سازمان‌های ‌جهانی در کمپ‌های مسلمانان کار می‌کنند.

در میانمار چندین قانون در پارلمان به بحث گذاشته شده است. یکی از آن‌ها این است که زنان باید برای ازدواج با مردان مسلمان درخواستی پر کنند. در برخی از موارد زنان فقط اجازه دارند تا هر 3 سال یک بار یک بچه داشته باشند و کسانی که می‌خواهند دین خود را تغییر دهند نخست باید درخواست ایالتی بدهند. فعالان حقوق بشر از اینکه قوانین اینچنینی در مناطقی که روهینگیاها زندگی می‌کنند تصویب شود، نگران هستند.

اشپیگل با اشاره به زندگی یکی از مسلمانان در این کشور نوشت که وی تنها امیدی که دارد این است که بتواند کمی پول به دست آورد و زندگی خود و مادرش را بهبود بخشد اما اینکه بتواند در فضایی آرام و آزاد زندگی کند، آرزویی است که برای او و دیگر مسلمانان میانمار دور از دسترس به نظر می‌رسد.