تحلیل یک احمدی نژادی از شرایط پسابرجام!

پارسینه: اکبر جباری، از چهره های منتسب به جریان احمدی نژاد و باجناق غلامحسین الهام در یادداشتی در خصوص شرایط پسابرجام نوشت:

همه اورانیومهای ذخیره شده را از کشور خارج کردند. یعنی در صورت حمله موشکی به تآسیسات اتمی ایران، دیگر هیچ آلودگی کشورهای منطقه را تهدید نمیکند. وزش باد از ایران به سمت کشورهای عربی و ترکیه، آلودگی اتمی احتمالی را جدی میکرد. این همان ترسی بود که در طول دو دهه اخیر مانع از حمله به تأسیسات اتمی ما میشد. الان خیالشان جمع است.

غربی ها باید مغز خر خورده باشند که این کار را الان نکنند. شاید حمله موشکی عربستان به سفارت ما در صنعا، مقدمه ای برای این تراژدی باشد. باشد یا نباشد، ما تقریبا همه چیزمان را باخته ایم و هیچ چیز بدست نیاورده ایم. این همان بازی "برد-برد" است که در یکسوی آن "جمهوری اسلامی و در سوی دیگر، دنیای غرب است. آنکه اساسا باخته، "ایران" است.

حجم تحقیری که در طول این دو سال دولت روحانی بر سر "ایران" فرود آمده، قابل قیاس با سی سال گذشته نیست. اینها دائما در رسانه هایشان میگفتند و میگویند: در دوره احمدی نژاد پاسپورت ایرانی بی ارزش شد، به ایرانی در خارج از ایران به چشم تروریست نگاه میکردند و ارزش پول ملی (در دو سال آخر احمدی نژاد) سقوط کرد!

شاید همینطور باشد که میگویند، اما واقعیت این است که وقتی 400 نفر ایرانی را در حج میکشند، یا جرثقیل بر سر حاجی های ما فرود می آورند یا در فرودگاه جده به حاجی های ما تجاوز میکنند و یا سفارت ما را در صنعا با موشک میزنند و همه اینها فقط از جانب یک کشور بر ما وارد شده، معنای "تحقیر" هم خودش را عملا نشان میدهد. اگر تحقیر در دوره احمدی نژاد یک امر "ذهنی" بود که شاید هم واقعیت عینی نداشت و صرفا در ذهن برخی از مخالفان احمدی نژاد نقش بسته بود یا صرفا در ذهن یک خارجی موجود بود و فقط در چشمانشان انعکاسی داشت، اما اکنون در دولت راستگویان، بطور عینی این تحقیر را می بینیم و لمس میکنیم.

اتفاقاتی که اکنون بر ما ایرانیان میگذرد و به همت رسانه های داخلی و خارجی، همه این تحقیرها، عادی و محترمانه فراموش میشود، دردی است که شاید فقط آن کسانی با تمام وجود لمسش کنند که عزیزی را در این وقایع از دست داده باشند. رسانه ها خوب بلد هستند که چگونه وضعیت وخیم را خوشایند و عادی جلوه دهند. همه جا آرام است و ما چقدر خوشبختیم...