گزارش روزنامه دولت از "افول دوقلوهای سیاسی؛ایثارگران، رهپویان"
روزنامه ایران- ارگان دولت- در گزارشی پیرامون جمعیت ایثارگران انقلاب اسلامی و جمعیت رهپویان چنین نوشت:
آنطور كه به نظر ميرسد، دوران افول اصولگرايان تحولخواه فرا رسيده است. ايثارگران و رهپويان گويا بايد مجدداً در ساختار خود بازنگري كنند و اين بار تحولي عظيم در اتخاذ سياستهاي ميداني و تشكيلاتي در پيش گيرند. صحنه سياسي كشور چندي است كه با تغييراتي بنيادي مواجه شده است.
« پس از انتخابات رياست جمهوري نهم در سال 84 كه گروههاي مختلف اصولگرايي عملاً در يك رقابت جدي قرار گرفتند، جمعيت رهپويان و ايثارگران معتقد بودند بايد نسبت به گذشته آسيبشناسي و تحولي در روشها و سياستها ايجاد كنيم. به همين دليل اصولگرايان تحولخواه شكل گرفت.»
اين پاسخ پرويز سروري، قائم مقام جمعيت رهپويان انقلاب اسلامي است، وقتيكه از وي ميپرسيم چرا «اصولگرايان تحولخواه» نام گرفتهايد. احمد نجابت، عضو جمعيت ايثارگران هم در پاسخ به اين سؤال ميگويد: «ما گرفتار دنيا و مسائل مادي شده بوديم و جبهه و جنگ يادمان رفته بود. مسلمان و شيعه واقعي كسي است كه هر روز اصول خود را بررسي كند!»جمعيت ايثارگران انقلاب اسلامي در سال 78 و جمعيت رهپويان انقلاب اسلامي (كه بايد آن را برخاسته از دل ايثارگران دانست) به فاصله 10 سال بعد يعني سال 87 در شرايطي پا به عرصه حيات سياسي كشور نهادند كه معتقد بودند در فضاي سياسي كشور (پس از پايان جنگ و دوران سازندگي و اصلاحات) كه متأثر از دو جناح عمده سياسي موسوم به چپ و راست بود، جمع زيادي از نيروهاي انقلاب و جنگ حضور داشتند كه معتقد به انجام كار تشكيلاتي و سياسي بودند، اما نميخواستند در دستهبندي رايج چپ و راست قرار گيرند.
با توجه به وجود چنين زمينههايي اين دو جمعيت كه خود معتقدند قرابت بسياري با يكديگر دارند و اكثر مواضع و رويكردهايشان در مسائل مختلف يكسان ميباشد شكل گرفتند و شايد بتوان انتخابات رياست جمهوري سال 84 را نخستين حضور جدي اصولگرايان تحولخواه در صحنه سياسي كشور دانست.
جمعيت ايثارگران كه به لحاظ اسمي و تشكيلاتي، قدمت بيشتري از رهپويان دارد، در انتخابات رياست جمهوري دوره هشتم (1380)، از احمد توكلي فارغالتحصيل انگلستان به عنوان كانديداي اصولگراي خود در مقابل محمد خاتمي حمايت كرد. هر چند احمد توكلي به صورت رسمي با ايثارگران رابطه تشكلي ندارد و ظاهراً عضو تشكل و حزب و گروه خاص نيست، اما به لحاظ فكري قرابت خاصي با اين تشكل دارد.
توكلي كه پيش از اين نيز در سال 72 به رقابت با علياكبر هاشمي رفسنجاني پرداخته بود، رتبهاي بهتر از دوم در هر دو رقابت نصيبش نشد و شايد به همين خاطر بود كه در انتخابات رياست جمهوري 84 آنجا كه ملغمهاي از حضور نيروهاي اصولگرا به وجود آمد دوباره اعلام حضور كرد. اما اين بار قبل از آنكه در معرض رأي افكار عمومي قرار گيرد، با صدور بيانيهاي در مرحله اول انصراف خود را به نفع قاليباف، كانديدايي كه آن روزها مورد حمايت ايثارگرانيها بود اعلام كرد. نكته قابل توجه اينكه در آن مقطع عليرضا زاكاني، دبيركل جمعيت رهپويان انقلاب اسلامي رياست ستادهاي انتخاباتي سردار قاليباف را بر عهده داشت.
اما در مرحله دوم انتخابات نهم رياست جمهوري كه گروههاي مختلف اصولگرايي ديگر بالاجبار و برخلاف ميل باطني خود در برابر هاشمي رفسنجاني، پشت محمود احمدينژاد قرار گرفتند، تحولخواهان نيز همين سياست را در پيش گرفته و دنباله رو ديگر همقطاران شدند و شايد آغاز اختلاف اين طيف با دولت را بايد پس از انتخاب مردمي احمدينژاد به عنوان كانديدايي كه مد نظر اصولگرايان نبود، جستوجو كرد.
آنجايي كه به سبب بيتوجهي رئيسجمهور در دخيل كردن آنان در مناصب قوه مجريه، وي و دولتش را به باد انتقاداتي گرفتند كه روي اصلاح طلبان را سفيد كرد.
تحولخواهان و سازوكارهاي انتخاباتي
جمعيت ايثارگران با همراهي رهپويانيها، هميشه نقش محوري در سازوكارهاي انتخاباتي را بازي كردهاند. مكانيزم هايي كه عمدتاً براي وحدت در ميان طيفهاي مختلف اصولگرايي در نظر گرفته شده ولي به نتيجه اي غير از وحدت منجر شده است. از سازوكار 6+5 براي مجلس هشتم گرفته تا كميته وحدت 8+7 مجلس نهم. عليرضا زاكاني، دبيركل رهپويان نيز هميشه پاي ثابت اين سازوكارها بوده است! وحدت و اجماع نيز دو عنصري بودهاند كه اين دو تشكل، همواره بر آنها تأكيد داشتهاند و نجات اصولگرايان و اصولگرايي را تنها در تحقق آنها جستوجو كردهاند. حال اگر با تسامح قبول كنيم كه ساز و كار مدنظر اين دو قلوهاي سياسي در انتخابات مجلس هشتم با موفقيت نسبي روبهرو شد اما بايد به اين حقيقت نيز تأكيد كرد كه رهپويان و ايثارگران شكست خوردگان بزرگ ساز و كار وحدت اصولگرايان در انتخابات مجلس نهم هستند. آن جايي كه حتي اعضاي شاخص اين دو جريان با شكست سنگيني مواجه شدند و حسين فدايي دبيركل ايثارگران، پرويز سروري قائم مقام جمعيت رهپويان و زهره الهيان از ديگر تأثيرگذاران اين جريان از راهيابي به مجلس نهم بازماندند.
اين در حالي است كه آيتالله مهدويكني، پدر معنوي جبهه متحد اصولگرايان نيز به اين نكته اشاره كرده و براي انتخابات آينده ميگويد: «ميگويم ائتلاف داشته باشيد و دعوت به ائتلاف ميكنم! چون اتحاد امر شدني نيست!»
مجلس نهم آغازي بر ناكاميها!
اما نتايج انتخابات مجلس نهم تنها بخشي از ناكاميهاي تحولخواهان است. عدم موفقيت افراد شاخص اين جريان در انحرافي خواندن دولت برآمده از مردم در اثناي انتخابات را نيز بايد شكستي مهم براي جريان تحولخواه قلمداد كرد.
چرا كه دبيران كل اين 2 تشكل سياسي (فدايي و زاكاني) و رسانههاي وابستهشان همچون فارس، مهر، پنجره، جهان نيوز، الف، جوان و ... هر چه بيشتر بر طبل توهمي به نام جريان انحرافي كوبيدند كمتر به نتيجه دلخواه رسيدند.
اوج شكست
در اين ميان اما نمي توان از انتخابات هيأت رئيسه مجلس كه اوج شكستهاي اين دو تشكل در صحنه سياسي بوده به آساني گذشت. موضوع از آنجا شروع شد كه اين دو تشكل با تمام توان سياسي و تشكيلاتي خود در برابر علي لاريجاني قرار گرفته و از رياست غلامعلي حداد عادل بر مجلس نهم حمايت كردند.اما نتيجه چيزي نبود غير از رياست علي لاريجاني، تشكيل فراكسيون رهروان ولايت و در اقليت قرار گرفتن اصولگرايان نزديك به رهپويان و ايثارگران در مجلس شوراي اسلامي! به اين ليست البته بايد از دست دادن پشت سر هم كميسيون هاي مهم مجلس و رياست مركز پژوهش ها را نيز اضافه نمود.
رياست جمهوري يازدهم و چگونگي حضور؟
امروز در شرايطي كه اصولگرايان كثرتگرايي را تجربه ميكنند و در حالي كه بزرگان اين طيف رقابت در درون جريان اصولگرايي را پذيرفتهاند، ايثارگران و رهپويان نيز در حال طراحي استراتژي آينده خود كه بايد متناسب با فضاي جديد سياسي باشد، هستند.
پرويز سروري، قائم مقام جمعيت رهپويان در گفتوگو با با اشاره به طراحي ساز و كار جديد براي انتخابات رياست جمهوري يازدهم ميگويد: «درخصوص سياست و استراتژي جمعيت رهپويان در حال بحث در دفتر سياسي هستيم. ما مدل پيشنهادي خود را طراحي ميكنيم. البته با آسيبشناسي مدلهاي گذشته!»
وي با بيان اينكه فعلاً مبنايي براي حضور مستقل در انتخابات آينده رياست جمهوري نداريم تأكيد ميكند: مجموعه جمعيت به دنبال آن است كه بتواند زمينههاي مناسبي براي ايجاد گفتوگو بين نيروهاي اصولگرا را فراهم كند و به نوعي تشتت و متأسفانه تكثري كه الان در نيروهاي اصولگرا ديده ميشود را كاهش دهد! چرا كه قطعاً از وضعيت موجود اصلاحطلبان، جريان فتنه و جريان انحرافي! استفاده خواهند كرد.سروري كه گويا هنوز بر وجود جريان موهوم انحرافي اعتقاد دارد ميگويد: ما يك اقدام دوخطه را پيگيري ميكنيم. يك خط تلاش براي انتخابات رياست جمهوري و يك خط هم تلاش براي انتخابات شوراهاي شهر. از اين منظر كه اين نگراني وجود دارد كه جريانات اصلاحطلبي و انحرافي! چون احساس ميكنند كه شوراي نگهبان در انتخابات شوراهاي شهر حضور ندارد بر روي آن سرمايه گذاري كنند.
حضور براي جلوگيري از غفلت
وي حضور جمعيت ايثارگران براي جلوگيري از يك غفلت در انتخابات شوراها را جدي ميداند و حتي در صورت عدم حمايت ساير گروههاي اصولگرا حضور مستقل را هم امكانپذير ميداند.
سروري وجود طيفهاي مختلف اصولگرايي را امري طبيعي ميداند و خاطرنشان ميكند: قطعاً جبهه پيروان خط امام و رهبري با ايثارگران و رهپويان اختلافنظرهايي دارند و اين را همه ميدانند، اما وحدت را مهمتر از اين اختلافنظرها ميدانيم.
وي با اشاره به جريان انتخابات هيأت رئيسه مجلس نهم كه در حاشيه آن عملاً اصولگرايان به دو مجموعه تبديل شدند تصريح ميكند: يك تقسيمبندي در اين زمينه بهوجود آمد. ما اميدوار بوديم اين تقسيمبندي و اين شكافي كه در مجلس بهوجود آمد در محيط بيروني درز نكند، اما فعلاً با نوعي تكثرگرايي كه در اصولگرايان ديده ميشود روبهرو هستيم و اين نگراني وجود دارد كه شكافها ادامه پيدا كند.
شكستمان پرداخت هزينه بود!
قائم مقام جمعيت رهپويان با اشاره به نزديكي اين جمعيت به ايثار گران خاطرنشان ميكند؛ اين امور ديگر مشهود است. دليلش هم اشتراكات بيشتري است كه بين ما و ايثارگران نسبت به ديگر گروههاي مختلف اصولگرايان وجود دارد!سروري در خصوص ناكاميهاي اين جمعيت نيز ميگويد: «بالاخره اينها را بگذاريد جزو هزينههاي وحدت. وحدت يك هزينههايي دارد كه فكر ميكنم اين شكست جزو هزينههاي آن است.»
فدايي رأي نياورد كه نياورد!
احمد نجابت، از اعضاي شوراي مركزي جمعيت ايثارگران نيز در خصوص استراتژي حضور در صحنه انتخابات ميگويد: «فعلاً جلساتمان بر مبناي گفتماني است و به مصداق خاص نرسيدهايم. در شرايطي كه استكبار جهاني با اراذل و اوباش منطقهاي دست به يقه شده است، وظيفه ما طبق گفته رهبر معظم انقلاب حفظ وحدت است.»
وي همچون ديگر همفكران خود در رهپويان معتقد است كه بناي حضور مستقل در صحنه انتخابات رياست جمهوري را نداريم و تا دقيقه90 دنبال وحدت هستيم.
نجابت چند شقه شدن اصولگرايان را امري طبيعي ميداند و با بيان اينكه موضوع فوق اشكالي ندارد تأكيد ميكند: اين دوشقه شدن در اصول نيست، تنها در روشهاست!
نجابت نيز به نزديكي ديدگاه ايثارگران و رهپويان اشاره وخاطرنشان ميكند اشتراكات مواضعمان با رهپويان بيش از بقيه گروههاي اصولگراست. وقتي از وي ميپرسيم چرا دبيركل جمعيت ايثارگران در انتخابات مجلس نهم رأي نياورد، با حالتي كه نشان از برافروختگي وي دارد، تصريح ميكند: «خوب رأي نياوردكه نياورد. چه اشكالي دارد، فدايي هزينه وحدت را پرداخت» نجابت در پاسخ به اين سؤال كه اسم فدايي در ليست جبهه متحد بوده و وي هزينه چه چيزي را داده، ميگويد:دليلهايش مفصل است بايد در يك مصاحبه تفصيلي بگويم. تبليغات ما بايد اسلامي باشد و تا رسيدن به اين مهم راهي بس طولاني در پيش داريم!
استاد
تحلیل بسیار عالی بود
به عنوان 2 واحد دانشگاهی در رشته علوم سیاسی قابل تدریس است.
این نگارنده به درستی این دو حزب همراه و رفیق را می شناسد.