کاریکلماتورهای همسر فروغ فرخزاد

پرویز شاپور آدم عجیبی بود. او مدتی همسر فروغ فرخزاد بود. تا سی سالگی قلم به کاغذ نبرد! اما در طول 46 سال دوم عمرش، هم سیاه قلم کار کرد و هم کاریکلماتور فارسی را ابداع کرد.

نمونه کاریکلماتورهای او:

برای اینکه پشه‌ها کاملاً ناامید نشوند، دستم را از پشه‌بند بیرون می‌گذارم.

اگر بخواهم پرنده را محبوس کنم، قفسی به بزرگی آسمان می‌سازم.

دلم به حال ماهی‌ها می‌سوزد چون هیچ کس اشکشان را نمی‌فهمد.

وقتی عکس گل محمدی در آب افتاد، ماهی‌ها صلوات فرستادند.

گربه بیش از دیگران در فکر آزادی پرندهٔ محبوس است.

به یاد ندارم نابینایی به من تنه زده باشد.

قلبم پرجمعیت‌ترین شهر دنیاست.

زندگی بدون آب از گلوی ماهی پایین نمی‌رود.

فواره و قوه جاذبه از سربه سر گذاشتن هم سیر نمی‌شوند.

همه مردم جهان به یک زبان سکوت میکنند.

توضیح: کاریکَلِماتور نامی است که پرویز شاپور در سال ۱۳۴۷ بر نوشته‌های خود که در مجله‌ی خوشه به سردبیری احمد شاملو چاپ می‌شد گذاشت. این واژه حاصل پیوند «کاریکاتور» و حرف «ک» مخفف «کلمه» است. به دید شاملو، نوشته‌های شاپور کاریکاتورهایی است که با کلمه بیان شده‌است.