تحلیل تیم ملی قطر مقابل ارتش سرخ ایران

گزارش - تحریریه پارسینه | امشب بازی برگشت پرسپولیس و لخویا در مرحله یک‌هشتم نهایی لیگ قهرمانان امشب به میزبانی تیم قطری برگزار می‌شود؛ البته نه در ورزشگاه اختصاصی لخویا. ورزشگاه اختصاصی این تیم متمول قطری «عبدالله بن خلیفه» نام دارد که در شهر دوحه واقع شده است اما مدیران این تیم به‌خاطر امکانات تهویه مناسبی که در ورزشگاه جاسم بن‌حمد وجود دارد، تصمیم گرفتند بازی برگشت تیمشان با پرسپولیس را در ورزشگاه اختصاصی تیم السد برگزار کنند. این ورزشگاه برای علاقه‌مندان به فوتبال در ایران آشناست. آخرین بار نوروز ۱۳۹۶ بود که تیم‌ملی ایران موفق شد در همین ورزشگاه با یک گل تیم‌ملی قطر را در مرحله انتخابی جام‌جهانی ۲۰۱۸ روسیه شکست بدهد؛ آن هم با تک گل مهدی طارمی که اتفاقا امشب هم در ترکیب پرسپولیس برابر لخویا بازی می‌کند.

آن روز بازیکنانی مثل کریم بوضیاف، محمد موسی، لوئیز جونیور، علی المعز، علی عفیف و اسماعیل محمد در ترکیب تیم ملی قطر بازی کردند. همه این بازیکن‌ها عضو لخویا هستند و امشب آنها را در ترکیب این تیم خواهیم دید. بازی دو تیم ساعت ۲۳:۳۰ دقیقه شروع می‌شود و تا حدود ۱:۳۰ دقیقه بامداد فردا ادامه دارد؛ یعنی نزدیکی‌های سحر! البته اگر بازی به وقت اضافه و پنالتی بکشد احتمالا باید هموطنان روزه‌دارمان سحری‌شان را با استرس ضربات پنالتی پرسپولیسی‌ها میل کنند! نوش جان.

اسامی بازیکنان لخویا که بالاتر خواندید، فقط ملی‌پوشان این تیم بودند اما این همه دارایی این تیم نیست. لخویا چند بازیکن خارجی خوب هم دارد که نه‌تنها دست‌کمی از ملی‌پوشانش ندارند بلکه از آنها بهتر هم هستند. علی‌رغم برتری واضح پرسپولیس در بازی رفت چیزی که در تیم لخویا به‌راحتی می‌شد دید سطح بالای بازی «نام تائه هی» بازیکن کره‌ای این تیم بود. این بازیکن در پایان بازی رفت به‌عنوان بهترین بازیکن زمین انتخاب شد و البته کسی به این انتخاب اعتراض نداشت؛ یعنی کارشناسان AFC بازیکن کره‌ای را از دروازه‌بان لخویا که خوب بازی کرد و در دقیقه ۸۲ پنالتی مهدی طارمی را گرفت، بهتر دیدند. نام تائه هی اگرچه بازیکن عصبی و تندمزاجی نشان داد (که این می‌تواند به‌دلیل شکست‌های متوالی تیم ملی کره‌جنوبی از تیم ملی ایران باشد) اما بازی فوق‌العاده او، سطحی بالاتر از آسیا داشت. او سابقه بازی در تیم‌های ریدینگ انگلیس و والنسین فرانسه را هم دارد و از سال ۲۰۱۲ به تیم لخویا پیوسته است. نام از سال ۲۰۱۱ در تیم ملی کره‌جنوبی حضور دارد و در ۳۴ بازی که برای این تیم انجام داده، چهار گل زده است.

بعد از این بازیکن کره‌ای می‌رسیم به چیکو فلورس، مدافع اسپانیایی لخویا. چیکو سال‌ها در لالیگا بازی کرده است. در تیم‌هایی مثل کادیز، آلمریا، مایورکا و بارسلونای B. این مدافع خوب بازی در جنوای ایتالیا و سوانسی انگلیس را هم در کارنامه دارد و استایل حرفه‌ای او نشان از تجربه و آمادگی بالایش دارد. حضور این بازیکن در قلب خط دفاع لخویا نقطه اطمینان این تیم است. با اینکه پرسپولیسی‌ها در بازی چند باری موفق شدند خطرات جدی روی دروازه لخویا ایجاد کنند اما اگر چیکو نبود بدون شک نتیجه بدی در انتظار این تیم بود. او گذشته از تسلط در کارهای دفاعی در بازی‌سازی از خط دفاع هم تبحر دارد و مدافع زیر توپ‌زنی نیست.

لخویا در بازی رفت دو غایب شاخص داشت که به نظر می‌رسد هر دو به بازی امشب می‌رسند. اتفاقا هر دوی این بازیکن‌ها در خط حمله لخویا بازی می‌کنند و نقطه قوت این تیم در تمام فصل بود. یوسف العربی، مهاجم مراکشی لخویا در فصل تازه به‌پایان‌رسیده لیگ ستارگان قطر با ۲۴ گل‌زده، آقای گل شد؛ آن هم با حضور در فقط ۱۸ بازی! او از سال ۲۰۱۰ در تیم ملی مراکش حضور دارد و در ۳۷ بازی‌اش برای این تیم ۱۵ گل زده. آخرین گل‌های او برای تیم ملی مراکش در مسابقات مقدماتی جام‌جهانی ۲۰۱۸ وارد دروازه تیم‌های ملی گینه و کیپ‌ورد شده است.

علاقه‌مندان حرفه‌ای‌تر فوتبال البته این بازیکن را از تیم گرانادای اسپانیا به خاطر می‌آورند. العربی چهار فصل در این تیم بازی کرد و در ۱۳۰ بازی ۴۴ گل زد. نفر دوم، علی المعز است که او هم آسیب دیده بود و حالا شرایط بازی‌کردن را دارد. او نه به اندازه العربی اما به اندازه خودش، مهاجم خوب و خطرناکی است و مدافعان پرسپولیس باید برای مهار این دو نفر، تلاش مضاعفی از خودشان نشان بدهند. حضور این بازیکنان در تیم لخویا و قهرمانی‌های متعددشان باعث شده این تیم نوظهور را با غرورش بشناسند؛ غروری که شاید برای داشتنش حق هم داشته باشند.

پرسپولیس و طارمی؛ امیدواری در ناامیدی

پرسپولیس کمی ناامید و عصبی راهی شهر دوحه شده است. ناامید و عصبانی از اینکه نتوانست در بازی رفت نتیجه‌ای را که می‌خواست، بگیرد. شاگردان برانکو ایوانکوویچ در بازی رفت مثل اغلب بازی‌هایشان در دو فصل اخیر فرصت‌های متعددی را روی دروازه حریف ایجاد کردند اما مثل بعضی از بازی‌ها در گلزنی ناکام بودند. اوج این ناکامی را در دقیقه ۸۲ دیدیم وقتی که مهدی طارمی پنالتی‌ای را که خودش به دست آورده بود، از دست داد. به‌هرحال تساوی صفر-صفر نتیجه‌ای بود که بیشتر لخویا را راضی کرد اما نکته مثبتش برای پرسپولیس این بود که در زمین خودی گل نخورد.

گل خوردن در زمین خودی در مسابقات حذفی رفت و برگشت بدترین اتفاق ممکن است زیرا برای جبران یک گل‌خورده باید در زمین حریف گل زد. در مسابقاتی مثل این اگر قرار باشد بازی در زمین خودی به تساوی کشیده شود، طبیعتا تساوی صفر- صفر بهترین نتیجه است چون با تساوی با گل در زمین حریف می‌شود به مرحله بعد صعود کرد و نیازی نیست حتما بازی را در زمین حریف ببری اما ریسک بازی این چنین بسیار بالاست چون به‌هرحال باید حتما یک گل زد. این شرایطی که برای پرسپولیس وجود دارد شبیه همان شرایطی است که در بازی شب گذشته استقلال وجود داشت.

در این بازی امید اول پرسپولیس همان کسی است که در بازی رفت پرسپولیسی‌ها را ناامید کرد: مهدی طارمی؛ مهاجم شماره ۹ پرسپولیس قبلا هم خیلی از این کارها کرده. او در یک بازی با گل‌نزدن‌هایش هواداران پرسپولیس را تا سرحد مرگ می‌برد اما در بازی بعدی مثل آب خوردن گل می‌زند و هت‌تریک می‌کند. دوست صمیمی طارمی یعنی محسن مسلمان هم شرایط ویژه‌ای برای این بازی دارد. مچ دست او شکسته است و اگر خطری او را تهدید نکند با آتل در مقابل لخویا بازی خواهد کرد. در غیر ‌این صورت وحید امیری جای او را در هافبک می‌گیرد و علی علیپور به خط حمله می‌رود.