.svg)
چمران: اروپایی‌ها در حال وقت کشی هستند
پارسینه: فعال اصولگرا و نائب رئیس جبهه مردمی نیرو‌های انقلاب اسلامی به تشریح ناگفته‌های خود از همت جوانان ایرانی پس از ملی شدن صنعت نفت و بدعهدی آمریکایی‌ها سخن گفت.
روز تولدش با روز فرار شاه متقارن شده است، گویی از همان ابتدا قرار بود زندگیش با سیاست گره بخورد؛ شاید اگر خودش هم نمی‌خواست، تقدیر برای او اینگونه رقم خورده بود که مشق سیاست را در خانه ببیند و در بیرون از خانه آن را اجرایی کند. سیاستمداری درس آموخته دارالفنون و یک تهرانی اصیل که از هشت سالگی و پیش از جریان ملی شدن صنعت نفت، بدعهدی‌های غربی‌ها را به چشم خود دید.
دوازده ساله بود که کودتای بیست و هشتم مردادماه اتفاق افتاد و شاید بدعهدی آمریکایی از همان ابتدا برای او به اثبات رسید؛ مسئله‌ای که همچنان هم بر همان اعتقاد است و برجام را تکرار داستان تلخ اعتماد به آمریکایی‌ها می‌داند؛ موضوعی که بار‌ها در فرمایشات دلسوزانه رهبر معظم انقلاب نیز مکررا تاکید شده است و ایشان از همان ابتدا بر خوش بین نبودن خود به مذاکره با غربی‌ها تاکید داشتند.
«کانال مالی اروپایی‌ها شوخی تلخی است که معنا ندارد»؛ این ترجیع بند کلام رهبری در سخنرانی نوروزی امسال ایشان در حرم مطهر رضوی بود که شاید حجت را برای همگان و به ویژه دلبستگان غرب تمام کرد و فصل الخطابی شد تا بر توان درونزای داخلی خود تکیه کرده و با همت خود کشورمان را بسازیم.
چمران در تایید فرمایشات رهبری از ناگفته‌های خود در تلاش مهندسان ایرانی پس از ملی شدن صنعت نفت می‌گوید، زمانی که دشمنان پس از کوتاه شدن دستشان از طلای سیاه کشورمان، هجمه‌های بسیاری را انجام دادند تا بگویند بدون کمک آنان پالایشگاه نفت آبادان در تاریکی مطلق فرو برود، اما مهندسان جوان و با غیرت ایرانی اجازه ندادند که پالایشگاه شبی را در خاموشی به صبح برساند.
در همین راستا بر آن شدیم تا گفت‌وگویی را با او درباره مسائل سیاسی روز داشتیم و او مانند همیشه با چهره‌ای خندان از سوالاتمان استقبال کرد. هرچند دوست داشتیم با او بیشتر به سخن بپردازیم، اما زمان کوتاه بود و قرار شد در گفت‌وگویی دیگر به بررسی فعالیت‌های سیاسی او در جبهه مردمی نیرو‌های انقلاب اسلامی و رایزنی‌های اصولگرایان در انتخابات مجلس آینده بپردازیم. متن این گفتگو به شرح زیر است:
برجام تجربه تلخ تکرار اعتماد به آمریکایی‌ها بود/ مصدق بدعهدی آمریکایی‌ها را باور نداشت
باشگاه خبرنگاران جوان: برخی با دم زدن از مذاکره و کوتاه آمدن در مقابله با وعده‌های آمریکایی و اروپایی سعی دارند فضایی را ایجاد کنند که بگویند با حضور آنان شرایط بهتر می‌شود و اگر غربی‌ها نباشند نمی‌توانیم پیشرفت کنیم، در حالی که برجام نشان داد عملا وعده‌های آمریکایی‌ها پوچ و پوشالی است، به نظر شما راه پیشرفت کشور متکی بر چه اصولی خواهد بود؟
چمران: متاسفانه در برجام یک تجربه تلخ تکرار شد. مصدق هم فکر نمی‌کرد که آمریکا اینگونه باشد. او به شدت ضد انگلیسی بود و در دیوان لاهه از ایران دفاع کرد و این دیوان به نفع کشورمان رای داد و نفت ملی شد.
مهندسان ایرانی پس از ملی شدن نفت نگذاشتند پالایشگاه آبادان خاموش شود
زمانی که انگلیسی‌ها از ایران و آبادان بیرون شدند؛ فکر می‌کردند که آبادان در تاریکی مطلق فرو می‌رود و پالایشگاه می‌خوابد، اما خوشبختانه مهندسین جوان آن زمان نگذاشتند؛ آبادان حتی یک شب خاموشی را تجربه کند و کار خود را به خوبی انجام دادند.
ماهیت ناجوانمردانه آمریکا از زمان مصدق تاکنون تفاوتی نکرده است
آمریکا ناجوانمردی خود را در زمان مصدق هم به خوبی نشان داد، همان کاری که امروز انجام می‌دهد. عده‌ای به آمریکا دل بستند و او را کدخدا دانستند؛ حتی گاهی اوقات گفتند آب و باران وخشکسالی ما دست آمریکا هست و حتی به جای کدخدا آمریکا را خدا فرض کردند و تا این مرحله پیش رفتند، اما دیدیم که آمریکا بدعهد است.
برخی میان اوباما و ترامپ تفاوت قائل شدند، اما در حقیقت تفاوتی ندارند
در این شرایط عده‌ای فکر می‌کنند اوباما با ترامپ متفاوت است، اما واقعیت این است که هر دو این‌ها یکی هستند و یکی با زبان نرم‌تری عهدش را نقض و ظلم می‌کرد و یکی با وقاحت و پررویی وگرنه تحریم‌ها در زمان اوباما آغاز شد.
غربی‌ها بعد از امضای برجام، بلافاصله شخصیت‌هایی را تحریم کردند و حتی به یکی از وعده‌های خود را هم عمل نکردند. در حالی که ما به همه وعده‌های خود عمل کردیم و سانتریفیوژ‌های خود را خواباندیم و در رآکتور خود بتون ریختیم و چیز‌هایی را که باید تحویل می‌دادیم، را انجام دادیم، اما آن‌ها حتی یک وعده خود را هم انجام ندادند و همان تجربه زمان مصدق تکرار شد.
قرار شد چرخ زندگی مردم و سانتریفیوژ‌ها باهم بچرخند، اما چنین نشد
برخی از آن‌ها کمک خواستند و گفتند با مذاکره یا بدون تعارف با سازش بتوانیم آب و نان و شغل مردم و سرمایه گذاری خارجی را افزایش دهیم و چرخ زندگی و چرخ سانتریفیوژ‌ها باهم بچرخد که دیدیم چنین نشد؛ عملا این تجربه تلخ تاریخ دوباره تکرار کردیم و همان ضربه را از همانجا خوردیم.
متاسفانه هنوز عده‌ای این تفکر را دارند که اگر ما می‌خواهیم این مسائل حل شود، باید سازش کنیم در حالی که قطعا و یقینا اگر سازش کنیم نه تنها مسائلمان حل نمی‌شود بلکه شرایط حادتر و سخت‌تری را بر ما حاکم خواهد کرد. آن‌ها از ما گاو شیرده می‌خواهند و اگر ما مثل زمان شاه، یا عربستان اینگونه شدیم، از ما می‌پذیرند.
ایران از نظر قدرت در خاورمیانه پشت مرز‌های رژیم صهیونیستی رسیده است یعنی همان رژیم غاصبی که از نیل تا فرات می‌خواست بگیرد، امروز ما پشت مرزهایش هستیم و او مرز‌های خود را در خطر می‌بیند و این شرایط ماست؛ اما اینکه در این شرایط عده‌ای دم از سازش بزنند با خوش‌بینی شرایط را بسنجند، نگاه آن‌ها خوش باورانه و ساده انگارانه است و کسانی که دستی در سیاست دارند؛ باید بدانند منشا آن چیست.
اروپایی‌ها به جای انجام تعهداتشان در حال وقت کشی هستند
باشگاه خبرنگاران جوان: آقای عراقچی در اظهارات پیشین خود از ناامیدی به برجام و صفر شدن دستاورد‌های آن خبر داده بودند، با توجه به این اظهارات ارزیابی شما از عملکرد دولت در عرصه سیاست خارجه چیست و چرا دولت تمام توان خود به اصطلاح تخم مرغ‌های خود را در برجام قرار داد؟
چمران: من به اشخاص کاری ندارم، اما مشخص شد در عرصه سیاست خارجی کار کردن با آمریکا به نتیجه نمی‌رسد و آنان با حالت توهینآمیزی نقض عهد کردند.
اکنون اروپا در حال وقت کشی است درحالی که عموم مردم می‌گفتند چرا به اروپایی‌ها فرصت دادند در حالی که آمریکایی‌ها تحریم‌های خود را قبل از آن شروع کرده بود، با اینکه زمان زیادی داشتند، در این شرایط هم هنوز اروپایی‌ها کاری نکردند و همه مایوسانه به آن‌ها فکر می‌کنند.
ضرورت اتکای به نیروی جوان داخلی برای بهبود رونق تولید در کشور
از منظر شما راهکاری که می‌توانیم به جای دلبستن به اروپایی‌ها در پیش رو داریم چیست؟
چمران: ما از ابتدا باید به نیروی خود به خصوص نیروی جوان داخلی تکیه کنیم و یا به صادرات تکیه کنیم، متاسفانه آنقدری که صادراتچی‌ها را آزار می‌دهیم، وارداتچی‌ها را آزار نمی‌دهیم یعنی اگر یک نفر بخواهد کالایی را صادر کند جانش به لب می‌رسد در حالی که بایستی همه کار آن‌ها را تحسین کنند. باید برای ساختن، تجدید حیات و رنسانس کارخانه‌ها و رونق تولید، ایجاد اشتغال کنیم و بیکاری را از بین ببریم و پول ملی را تقویت کنیم.
به جای اینکه وقت بگذاریم و با اروپایی‌ها مذاکره کنیم که از ما نفت بخرند و پول آن را چگونه به حساب ما بریزند؛ اصلا باید پرسید اروپایی‌ها مگر چقدر نفت ما را می‌خرند، جز اسپانیا و ایتالیا که ما بیشترین نفت خود را به شرق می‌فروشیم و آن را می‌توانیم با پول‌های خودمان مبادله کنیم. ما باید به نیروی جوان خود متکی باشیم؛ شاید عده‌ای بگویند شعار می‌دهند، اما باید به توصیه‌های واقع‌بینانه و عمیق و مطالعه شده رهبری توجه کرد نه اینکه آن‌ها را بگوییم و در عمل کار دیگری انجام دهیم.
حمایت، سرمایه‌گذاری و رونق تولید داخلی با کمک گرفتن از جوانان محقق می‌شود
با توجه به اینکه در شرایط پسابرجامی قرار داریم، دولت و مردم با توجه به شعار سال در مقابله با این تحریم‌ها چه اقداماتی را باید انجام دهند؟
چمران: توسعه صادرات، راه اندازی تولید، کمک به تولید و بیرون کشیدن بانک‌ها از بنگاه‌داری و رفتن به سمت حمایت از تولید و سرمایه گذاری تولیدی و کمک گرفتن از نیروی جوان از جمله اموری است که باید بر آنان متمرکز شویم.
نباید فقط به غرب نگاه کنیم، باید به همه دنیا نگاه کرد، اما می‌بینیم وقتی آن‌ها از انگلیس به ایران می‌آیند به خاطر کار اقتصادی نمی‌آیند بلکه به خاطر این می‌آیند که جاسوس خود را آزاد کند این اتفاق نه یکبار بلکه برای بار دوم اتفاق افتاده و هر دفعه یک بی‌حرمتی را برای ایران به وجود آوردند؛ بنابراین راه ما روشن است و این راه روشن را باید با جرات و شهامت طی کنیم.
کار سختی نیست و قطعا می‌توانیم موفق شویم. به فرموده رهبرمان به خوبی می‌توانیم تحریم‌ها را بشکنیم و از عهده آن‌ها بر بیاییم و پیروز شویم به شرط آنکه هر کدام به خوبی وظایف خود را انجام دهیم.
گلایه چمران از عدم بازشماری آرا در پنجمین دوره انتخابات شورای شهر تهران
کمی به واکاوی عملکرد اصلاح‌طلبان در مدیریت شهری بپردازیم، از نتیجه اعتراضتان به نتیجه انتخابات شورای شهر چه خبر؟ به نتیجه‌ای رسیدید؟ چرا اصلاح‌طلبان از بازشماری آرای ماخوذه هراس داشتند؟
چمران: من اعتقادم را می‌گویند افرادی که در فرمانداری و مجلس بودند با ما دوست بودند و احساس صمیمیت می‌کردند، اما من قطعاً و یقیناً به آرایی که اعلام شد، اعتقاد نداشتم و حتی یک صندوق رای را که ما نشان کردیم این صندوق رأی در مسجدی در بلوار ابوذر بود که در آن مسجد ۹۰ درصد افراد به ما رای داده بودند. یعنی نفر دوم لیست ما که آقای کاشانی بود در این صندوق بیشتر از۴۰۰ رای داشت و رای نفر آخر گروه ما ۳۰۰ رای بود، اما من رای من صفر بود.
وقتی ما یک لیست را دادیم و من سرلیست بودم چگونه می‌شود که رای من صفر باشد و بقیه ۴۰۰ یا حداقل ۳۰۰ رای داشته باشند. من به امام جماعت مسجد گفتم یعنی شما هم به من رای ندادید. در زمان رضاخان، مدرس در انتخاباتی یک دانه رای هم نداشت و گفته بود چگونه می‌شود؟ من که خودم به خودم رای داده ام پس یک دانه رای باید باشد. امام جماعت مسجد به من گفت: قطعاً همه افراد به تو رای دادیم چراکه من در این مسجد حضور و صحبت کرده بودم و ستاد و تبلیغات داشتیم و منطقه‌ای بود که نیرو‌های بیشتری داشتیم.
من به مسئولان گفتم که همان یک صندوق را باز کنید و اگر باز نکنید نامردید و آن‌ها پذیرفتند که نامردند و صندوق را باز نکردند. پیگیری هم معنی نداشت و ما برای اینکه شرایط نامتعادلی پیش نیاید خود را کنار کشیدیم و می‌دانستند ما تا جایی مقاومت می‌کنیم و بعد از آن کنار می‌کشیم. البته من این را نمی‌گویم که اگر آن صندوق باز می‌شد، من یا بقیه افراد رای می‌آوردیم، ولی معتقدم اختلاف آنقدر‌ها هم نبود.
اعتقاد داشتم اصلاح‌طلبان اجازه نمی‌دهند محسن هاشمی از شورا خارج شود
یکی از مسائل مهمی که در اینجا وجود دارد هراس آنان از ورود شما به شورای شهر پنجم است که به این دلیل حتی نام محسن هاشمی را نیز از میان گزینه‌های نهایی شهرداری حذف کردند، اصلاح‌طلبانی که مدعی زنده باد مخالف من هستند چرا در عمل چنین رویه‌ای از خود نشان می‌دهند؟
چمران: من نمی‌خواهم این موضوع را باز کنم. به من می‌گفتند آیا به شورا خواهی رفت یا نه و من معتقد بودم قطعاً این دوستان نمی‌گذارند کسی از شورا خارج شود و برای همین وقت و انرژی خود را هم نمی‌گذاشتم که چه کنم و فکر هم نمی‌کردم، چون می‌دانستم چنین کاری را عملی نمی‌کنند. اینکه چرا و به چه دلیل به نظر من روشن است نمی‌خواهم بیشتر بگویم. این سیاست و روش آن‌ها بود و اینکه درون و نهان آن‌ها چگونه بود را نمی‌دانم و نمی‌توانم چیزی بگویم.
شورای شهر تهران با شعار‌های خوبی آمد، اما موجب رکود در شهر شد
آقای چمران به نظر شما مدیریت شهری جدید تهران را به حال خود رها نکرده است؟ عملا شاهد هستیم که در این مدتی که این افراد بر سرکار آمدند یک پروژه عمرانی هم افتتاح نشده است و بیشتر درگیر انتخاب شهردار و شهربازی بوده‌اند تا اینکه به مسائل شهری بپردازند؟
چمران: شورای شهر با شعار‌های خوب آمدند، اما شعار‌هایی که شورا و شهردار و حتی وزارت راه و شهرسازی از قبل می‌دادند متاسفانه سبب رکود بیشتر و توقف بیشتر ساختمان‌سازی شد. البته منظورم ساختمان سازی به عنوان سوداگری نیست منظورم سرمایه گذاری ساختمان است که متوقف شد و یکی از دلایل رکود اقتصادی کشور همین رکود ساختمان سازی بود چرا که در ساختمان حدود ۲ هزار آیتم وجود دارد و همه این‌ها موجب دو هزار شغل می‌شود.
وقتی ساختمان‌سازی بخوابد، کارخانه‌ها متوقف می‌شوند و به رکود اقتصادی دامن می‌زنند که زد. هم شهر تهران خوابید و هم درآمد‌ها کاسته شد و شورای شهر نتوانست پروژه‌ها را ادامه دهد.
امیدوارم شهردار جدید که من از نزدیک ایشان را می‌شناسم این کار را انجام دهند، واقعاً آرزو می‌کنم و از ته قلب امیدوارم که انجام شود برای این که به نفع مردم است و ما می‌خواهیم به نفع مردم کاری انجام شود. هر کسی این کار را انجام دهد برای ما فرقی نمی‌کند. خودمان هم که بودیم چه توانسته و چه نتوانسته باشیم کاری انجام دهیم، مردم باید قضاوت کنند.
شورای شهر فعلی تهران سرعت عمل شورای قبلی را نداشت
کار، ایده و انگیزه ما از ورود به شورای شهر و تلاشمان بر این بود که بتوانیم کاری انجام دهیم و هر روز صبح تا نیمه‌های شب دنبال انجام کار بودیم تا پروژه‌ها اجرا شود و مسائل اجتماعی و عمرانی حل شود. کسانی که تهران ۱۲ سال قبل را دیده بودند امروز به این تفاوت واقف هستند. وزیر قبلی امور خارجه انگلیس به ایران آمده بود و گفته بود من فکر می‌کردم که باید وارد دهکوره‌ای شوم، اما اکنون دیدم این شهر از لندن تمیزتر است. کار زیاد شد، اما این شورا نتوانست آن کار‌ها را با همان سرعت انجام دهد.
شورای شهر نباید با نگرش سیاسی به مسائل شهری بپردازد
در جریان پروژه‌های شهری مانند مترو و یا برگزاری نمایشگاه در مصلی شاهد بودیم که در زمان حضور شما هر روز انتقادات در همه جا بلند بود که چرا اقدامی نمی‌شود، اما عملا در این دوره شاهد هستیم که نه تنها کاری انجام نمی‌شود بلکه صدایی هم از هیچ کس بلند نمی‌شود و هیچ فردی نسبت به این مساله اعتراضی هم ندارد؟
چمران: شورای شهر نباید با نگرش سیاسی به مسائل شهری بپردازد، شما نگاه کنید موقعی که ما در شورا بودیم وقتی طرح‌ها می‌آمد، چه بسا طرحی را من می‌آوردم و دوستان آن طرفی به آن رأی می‌دادند و دوستان خودم به آن رای منفی می‌دادند یعنی نگرش سیاسی وجود نداشت.
همه در شورا می‌خواستند بدانند واقعیت چیست و چه چیزی می‌تواند به نتیجه بهتری برسد، اما وقتی جناح‌بندی می‌شود به اصطلاح چالش‌ها و کشمکش‌های درونی جناحی شروع می‌شود متاسفانه به اینجا هم کشیده می‌شود که مردم آرزو می‌کنند این آخرین انتخاب شهردار در این دوره باشد و دیگر انتخاب شهردار مسئله‌ای بغرنج نباشد تا ایشان بتوانند کار کنند.
مطمئنم کسی ۶ ماهه نمی‌تواند کاری انجام دهد اگر آن زمان کار‌های خوبی انجام شد به خاطر تداوم مدیریت جهادی و قوی بود که سبب شکوفایی شهر شد. هرچند شهر هنوز کار‌های بسیاری لازم دارد و عقب ماندگی زیاد دارد و باید برای آن تلاش زیادی کرد توقف بی‌معنی است نمی‌خواهم بگویم شهر به اوج رسیده است و کار دیگری نیست، اما نسبت به قبل تحول به وجود آمده است.
از ابتدا قرار نبود آخوندی شهردار تهران شود
ارزیابی شما از ضعف و ناکارآمدی مدیریت شهری جدید در انتخاب شهردار چیست؟ ما شاهد هستیم که در قحط الرجال اصلاح‌طلبان در نهایت دست به دامان آخوندی می‌شوند که در دوران وزراتش هیچ اقدامی انجام نداده است؟
چمران: تفکری که دنبال خط و خطوط سیاسی می‌گردد به اینجا می‌رسد. البته من از ابتدا معتقد بودم آخوندی را شهردار نمی‌کنند و به او رای نمی‌دهند اسم او را آوردند و با آن حالت از همه طرف انتخاب او را مورد انتقاد قرار دادند و همه احساس ناراحتی کردند، اما وقتی روز رای‌گیری شد، به فرد دیگری رای دادندو همگی آخیش گفتند و پذیرفتند که شخص دیگری شهردار شود، این یک سیاستی بود که عملیاتی شد که بتواند آن کسی که می‌خواهند شهردار کنند شهردار شود و از اسم فرد دیگری استفاده کردند تا به اینجا برسند.
آیا این استدلال درست است که بگوییم به نوعی با کاندید شدن آخوندی سرپوشی بر ناکارآمدی‌هایشان در دوران وزارت گذاشته می‌شود؟
چمران: شاید خود ایشان چنین سیاستی داشته باشد را من نمی‌دانم، اما کسی که شهردار می‌شود، باید بداند که اتفاقاً اگر شهردار کار نکند بیشتر نمود پیدا می‌کند تا وزیر مسکن، چرا که کار وزیر مسکن با کار شهردار کاملا متفاوت است، برای مثال معاون خدمات شهری اگر بخوابد و آشغال شهر را پر می‌کند.
البته ما در تهران با مشکلات فرهنگی هم روبرو هستیم مثلا ما سه برابر متوسط جهانی در تهران زباله تولید می‌کنیم و نقاطی در شهر تهران وجود دارد که روزی ۳ بار زباله جمع می‌شود در حالی که در لندن هفته‌ای دوبار جمع می‌شود ما حداقل در هر روز یک بار بعضی جا‌ها دوبار و ۳ بار زباله جمع می‌کنیم و این اسراف است در نتیجه خدمات شهری باید تکان بخورد.
از طرفی از مدتی که شورای شهر جدید روی کار آمده‌اند، سرعت اولیه در شهرداری سابق کار‌ها را به جلو بده است، اما اگر دو سه سال دیگر این روند باشد و حرکت جدی نشود نتیجه منفی آن بروز پیدا می‌کند یعنی آسفالت خراب می‌شود، پل‌ها آسیب می‌بینند، درختان نابود می‌شوند، بودجه ما آسیب می‌بیند؛ اتفاقی که هم اکنون هم صورت گرفته است.
شهرداری یک جایگاه سیاسی نیست؛ ممکن است که یک شخصیت سیاسی در آنجا قرار بگیرد، اما شهردار نباید سیاسی کار کند و دنبال مسائل سیاسی باشد، شهرداری یک کار تخصصی است که باید به فردی بسپارند که بتواند شهر را اداره کند و با مدیریت توانمند و قوی آن را دنبال کند.
عملا به خاطر دارم در انتهای شورای شهر چهارم با وجود اینکه شورا از جناح‌های مختلف تشکیل شده بود، اما تسویه حساب با دولت به مرحله خوبی رسیده بود، به نظر می‌رسد هزینه حضور آقای نجفی در هیات دولت فراموش شدن بدهی دولت به شهرداری بود که در جریان شهرداری‌های بعدی نیز گویا این مساله چندان اهمیتی برای آنان ندارد؟
چمران: ما خیلی تلاش کردیم که هم بدهی‌های شهرداری پرداخت و هم طلب‌های شهرداری دریافت شود، طلب‌ها را از موقعی که از مجلس‌های قبل هم بر سرکار بودند، درخواست کردیم.
یادم می‌آید زمانی ۴۰۰ میلیارد تومان شد و بعد به بیش از ۴ هزار میلیارد تومان رسید. ما با رئیس جمهور صحبت کردیم و نامه نوشتیم که این طلب‌ها را از دولت می‌خواهیم و این پول‌ها را دولت باید بپردازد ایشان هم به معاون اول خود انتقال دادند و ما با ایشان ملاقات و نشست داشتیم و حتی سه نفر از اعضای شورا را انتخاب کردیم که این کار را پیگیری کنند.
این افراد آقای تقی پور سرخ رو و دوستی بودند که مخلوطی از جناح‌های مختلف بودند تا پیگیری کنند و انجام شود و به دفتر کار به وزیر دارایی کشید، ما می‌گفتیم یا پول نقد دهید که می‌گفتند نداریم و بعد گفتیم بیا‌یید تهاتر کنیم و به جای آن برای مسکن شهری زمین دهی یا سهام کارخانه دهید یا سهمی دیگری و چیزی بدهید که شهرداری بتواند آن را به منابع مالی خود تبدیل کنند و برای کار‌های عمرانی صرف کنند و در این موضوع زیاد جلو رفتیم.
منتهی باید در بودجه مجلس آینده به تصویب می‌رسید که دوره ما تمام شد و البته در آن سال‌های قبل ما مقداری در بودجه‌ها فشار آوردیم که دولت باید پول شهرداری‌ها را بپردازند. حدود هزار یا ۶۰۰ میلیارد تومان به شهرداری‌ها اختصاص داده شد که مقداری از آن پرداخت شد و بعدا به خاطر کمبود مالی در بودجه‌های جدید پیش‌بینی نشد و امسال هم پیش بینی نشده و من فکر نمی‌کنم چیزی از این موضوع دستشان را بگیرد.
البته من خودم فکر می‌کردم وقتی این دوستان بیایند از آنجایی که با دولت از نظر فکری هم جهت هستند لااقل بتواند پول‌ها و طلب‌ها را بگیرند حالا پول ما هیچی می‌توانند فاینانس‌ها را باز کنند. فاینانس‌هایی که باید واگن بخریم چراکه ما حداقل هزار واگن برای مترو هم داریم.
روزی ۳ میلیون و ۲۰۰ هزار نفر سفر با مترو انجام می‌شود؛ خط و ریل و ایستگاه هست، اما واگن نداریم. اگر واگن به این خط بیاید ظرفیت سه میلیون سفری حمل و نقل شهری به ۶ میلیون می‌رسد و اگر فاصله قطار‌ها که اکنون در ۶ دقیقه است به سه دقیقه بر سر میزان مسافرت‌ها دو برابر می‌شود یعنی ترافیک نصف و یا بیشتر از آن کم می‌شود و آلودگی هوا کم می‌شود و راه‌های آن مشخص است.
اگرچه قول آن را داده بودند، اما کاری انجام نشده یک بحث دیگر فروش اوراق قرضه است که عملی نشده و در بانک مانده است و نتوانستند از آن استفاده کنند در حالی که در زمان ما از فروش اوراق قرضه استفاده می‌کردیم با وجود اینکه با همه نوع مشکلاتی با همه دولت‌ها مواجه بودیم.
جبهه مردمی نیرو‌های انقلاب، کار‌های ساختاری و زیربنایی خود را دنبال می‌کند
از فعالیت‌های اصولگرایان برای بهبود وضعیت اقتصادی و معیشتی مردم بگویید؟ جمنا چه برنامه‌هایی را برای انتخابات سال آینده مجلس و انتخابات ۱۴۰۰ در دستور کار خود دارد؟
چمران: جبهه مردمی نیرو‌های انقلاب کار‌های ساختاری و زیربنایی خود را دنبال می‌کنند و چه در تهران و چه در استان‌ها آن‌ها را دنبال می‌کند و به جا‌های خوبی رسیده است و امید داریم به جا‌های بهتری برسد، اما اکنون مطرح کردن بحث انتخابات زود است.
دولت از پیشنهادات اصولگرایان در زمینه نوسانات ارزی
ما شاهد بودیم که دیدار‌های مکرری را آقای روحانی با اصلاح‌طلبان داشتند، اما این مسئله درباره اصولگرایان اتفاق نیفتاد، چرا اصولگرایان پیگیر انتقال نظرات خود به روحانی نیستید و اگر پیگیری شده است، چرا دیداری انجام نشده است؟
چمران: برای دیدار با رئیس‌جمهور برنامه خاصی نداشتیم، آنچه که بود به صورت نامه و مستدل بیان شد، حتی در مورد ارز از ماه‌ها قبل به طرق مختلف پیشنهاداتی آماده و فرستاده شد، ولی متأسفانه آنگونه که شایسته بود از پیشنهاداتمان استفاده نشد و نتیجه منفی آن را دیدیم.
ما دلمان برای خودمان و کشورمان می‌سوزد و می‌بینیم که می‌توانیم به گونه‌ای کار شود، اما اقدامی انجام نمی‌شود، کار به دست کسانی سپرده می‌شود که بعد از مسئولین دادگاه‌ها آن‌ها را فرا می‌خواند، ممنوع الخروج می‌شوند یا اشتباهات دیگر مرتکب می‌شوند.
ارسال نظر