وقتی وزیر سیاسی از اقتصاد سیاسی گلایه میکند!
پارسینه: درد و دل های زنگنه این روزها زیاد شده است. گاهی از آواربرداری می گوید و گاهی از میدان مینی که در ابتدا نگران کننده بود اما بعد ترکش های خودی آن را به زمین زده است.
تحریریه پارسینه _ آذرجزایری: دردودل های زنگنه این روزها زیاد شده است. گاهی از آواربرداری میگوید و گاهی از میدان مینی که درابتدا نگران کننده بود اما بعد ترکش های خودی آن را به زمین زده است.
اما درنهایت به یک نکته اشاره دارد: سیاسی بازیهایی که درنهایت کشور را دچار خطر جدی می کند! این چیزی است که در تمام اظهارات شیخ الوزراء به چشم میخورد. وی از برداشت شدن سفره نگاه سیاسی در اقتصاد میگوید و اصرار دارد که این مساله اقتصاد کشور ار زمین زده است اما دریغ از آنکه طی چهارسال فعالیت وی در وزارت نفت دولت یازدهم تمام انتصاب ها و تصمیم ها براساس همین نگاه سیاسی صورت گرفته است.
هر چند که می توان گفت به نسبت دیگر وزرای نفتی دولت های گذشته نگاه سیاسی کمتر بوده اما به هرحال واکنش های سیاسی زنگنه در نفت طی این چهارسال کم نبوده است. انتخاب معاونین و مدیران شرکت های نفتی زیرمجموعه وی حکایت از همین نکته دارد!
با این حال زنگنه بازهم پس از گذشت یک هفته از اظهارات اخیرش در خصوص آوارابرداری باردیگر زبان به انتقاد گشوده و این بار به جای آواربرداری از واژه ای جدید و جنگی بهره برده است.
وزیر نفت در پیامی تصویری که پایگاه اطلاع رسانی دولت منتشر کرده، گفته است: زمانی که می خواستم وزیر شوم در مجلس و زمان رأی گیری گفتم می دانم اگر به من رأی بدهید مرا به هتل پنج ستاره یا مسافرخانه شمس العماره نمی فرستید؛ ما یک ویرانه تحویل گرفتیم. از سویی دیگر فکر می کردم داریم وارد میدان مینی می شویم که خارجی ها آن را گذاشته اند و باید آن را پاکسازی کنیم ولی انتظار نداشتم تعداد تیرهایی که از تک تیراندازهای خودی به سمتم بیاید از تعداد مین هایی که در زمین کاشته شده است بیشتر باشد. بخشی از وقت من صرف این شد که این حاشیه های داخلی را حل کنم. انتظار نداشتیم آنقدر مخالف داخلی و آنقدر اصطکاک در داخل برایمان وجود داشته باشد و اصلاً نخواهند که کار کنیم.
بیژن نامدار زنگنه به طرح سئوالاتی اساسی پرداخته و تاکید کرده است اصلا منافع ملی کجا رفت؟ چرا نمی گذارید کار پیش رود؟ چرا برای هر چیزی آنقدر مقاومت می کنید؟! حالا یک عده ای بسیج شده اند که دولت موفق شود. باید دست به دست هم دهیم تا کشور توسعه پیدا کند. ما دشمنان بزرگی در منطقه و جهان داریم و با این همه دشمن بازهم باید مخالف داخلی به این سرسختی داشته باشیم؟! معتقدم همه باید دست به دست هم بدهیم. همه باید با هم کار کنیم. عیبی ندارد اگر مواضع مان مختلف باشد، اما کمک کنیم به همدیگر تا اینکه ایران توسعه پیدا کند. مشکلات مردم کاهش پیدا کند؛ چاره ای جز این نیست وگرنه کشور دچار خطرات بسیاری جدی می شود.
درحالی وزیر نفت این روزها زبان به انتقاد گشوده که تا پیش از این با وجود برگزاری نشست های خبری بسیار اما کوچکترین اشاره ای به این نکات نکرده است. با این حال آنچه کاملا مشهود است، تغییر نگاه سیاسی در کشور و افزایش اختلاف های سیاسی است که به اقتصاد کشور طی سالهای گذشته لمطه وارد کرده است. کارشناسان معتقدند از دولت دهم به بعد با ایجاد شکاف بزرگ میان جناح های مختلف اختلاف های سیاسی به فضای اقتصادی کشیده شده و این امر بزرگترین لطمه ای بوده که اقتصاد کشور خورده است. با این حال همچنان روند سیاسی ادامه دارد و اقتصاد در ورطه نابودی قرار گرفته است.
شاید برای همین باشد که کارشناسان بر انتخاب درست رئیس جمهور آینده و فرار از سیاسی نگری اصرار دارند و معتقدند تنها زمانی می توان اقتصاد را از ورطه نابودی نجات داد که بتوان مسوولانی بدون هرگونه گرایش سیاسی را بر مسند کار نشاند!
گروهبان بيسواد