.svg)
نگاه سياسي آلمان به بسترهاي اقتصاد كره شمالي
پارسینه: قدرت گيري چين مناسبات و آرايش سياسي را در شرق و جنوب شرق آسيا تحت تاثير قرار داده و آينده اين منطقه را دست خوش تحولات كرده است.
پارسینه_رضا پويا: يارگيري ها و بازي ها در حوزه آسيا - پاسيفيك در حال تغيير و اين منطقه در حال تبديل شدن به حوزه اي براي بازي بزرگان است. قدرت گيري چين مناسبات و آرايش سياسي را در شرق و جنوب شرق آسيا تحت تاثير قرار داده و آينده اين منطقه را دست خوش تحولات كرده است. در اين حوزه كشورهاي كوچك و بزرگي قرار دارند كه ائتلاف هاي خود را از پيش تعيين كرده و به سمت شرق يا غرب گرايش پيدا كرده اند.
با اين وجود صورت بندي سياسي اين حوزه هنوز چندان روشن نيست و هر لحظه امكان دارد كشوري به هر سمت گرايش پيدا كند كه اين مسئله كاملا بستگي به منافع ملي كشورهاي منطقه و همچنين نوع بازي قدرت هاي بزرگ از جمله چين، آمريكا، روسيه و اروپا دارد. در اين ميان آلمان سعي دارد جاي خود را در كشور كره شمالي باز كند كه رويكرد قابل توجهي است.
به هر جهت طي شش دهه گذشته غرب نگاه انزواگرايانه اي به كره شمالي داشته است اما اين اقدام آلمان نشان مي دهد كه منافع ملي مي تواند سياست ها و روابط را تا 180 درجه به سمت مخالفش بچرخاند. شرايط اقتصادي كره شمالي چندان مناسب نيست اما زمينه هاي قابل توجهي براي رشد وجود دارد به همين دليل چين پيش از اين خود را وارد لايه هاي مشخصي از اقتصاد كره شمالي كرده است.
از اين لحاظ كه بين پكن و پيونگ يانگ روابط و نزديكي هايي وجود دارد حضور چين در اين كشور چندان غيرمنتظره نيست اما زماني كه آلمان خود را به اين كشور نزديك مي كند و تمايل دارد تا در اقتصاد كره شمالي ريشه بدواند، سوال برانگيز مي شود.
روزنامه الماني «فرانكفورتر آلگماينه تساويتونگ» با تاييد تمايل آلمان براي نفوذ در بسترهاي اقتصادي كره شمالي، در اين باره نوشت كه مشاوران آلماني به كره شمالي كمك هاي اقتصادي و حقوقي ارائه داده است. البته مقامات آلماني شبهاتي نسبت به سرمايه گذاري در اين كشور دارند و زمينه هاي اقتصادي آن هنوز در سطح «مرحله آبي اصلاحات ويتنام» مي دانند. در اين مرحله دولتمردان ويتنامي بر اساس تمايلات خود سرمايه گذاران خارجي مشخصي را مي پذيرفتند و تنها با همان ها كار مي كردند.
با اين وجود آلمان براي سرمايه گذاري در كره شمالي علاقه نشان داده است. نفوذ اقتصادي آلمان در اين كشور مي تواند زمينه نفوذ سياسي و حتي نظامي اش را در حوزه آسيا - پاسيفيك فراهم كند تا از اين طريق از تحولات شرق و جنوب شرق آسيا دور نماند. به هر جهت اروپايي ها بخصوص آلمان به عنوان اولين قدرت اقتصادي اروپا تمايل ندارند كه رقابت هاي حوزه آسيا - پاسيفيك را تنها به چين و آمريكا به همراه متحدان منطقه اي شان رها كنند. مواضع اخير كيم جونگ ايل، رهبر جوان كره شمالي نيز كه از دسامبر 2011 قدرت را به دست گرفته چراغ سبز را به آلماني ها داده است.
ايل به مناسبت آغاز سال 2013 طي سخناني از «ابداعات و دگرگوني هاي بزرگ» در كشور صحبت كرد و از اقدامات عملي در اصلاحات حمايت كرد. به هر شكل آلمان براي باز كردن جاي پاي خود در اقتصاد كره شمالي و زمينه سازي تعامل با چين در منطقه و همچنين آماده سازي براي نفوذ در اين حوزه بايد با مقامات نظامي و سياسي كره شمالي ارتباط بيشتر و عميق تري برقرار كند كه ممكن است اين رويكرد چندان به مذاق آمريكا خوش نيايد و زمينه هاي رقابت و مخالفت با آلمان را در فراهم كند. به هر حال آمريكا تجربه خوشي از نزديك شدن آلماني ها به چشم بادامي هاي شرق آسيا ندارد.
با اين وجود صورت بندي سياسي اين حوزه هنوز چندان روشن نيست و هر لحظه امكان دارد كشوري به هر سمت گرايش پيدا كند كه اين مسئله كاملا بستگي به منافع ملي كشورهاي منطقه و همچنين نوع بازي قدرت هاي بزرگ از جمله چين، آمريكا، روسيه و اروپا دارد. در اين ميان آلمان سعي دارد جاي خود را در كشور كره شمالي باز كند كه رويكرد قابل توجهي است.
به هر جهت طي شش دهه گذشته غرب نگاه انزواگرايانه اي به كره شمالي داشته است اما اين اقدام آلمان نشان مي دهد كه منافع ملي مي تواند سياست ها و روابط را تا 180 درجه به سمت مخالفش بچرخاند. شرايط اقتصادي كره شمالي چندان مناسب نيست اما زمينه هاي قابل توجهي براي رشد وجود دارد به همين دليل چين پيش از اين خود را وارد لايه هاي مشخصي از اقتصاد كره شمالي كرده است.
از اين لحاظ كه بين پكن و پيونگ يانگ روابط و نزديكي هايي وجود دارد حضور چين در اين كشور چندان غيرمنتظره نيست اما زماني كه آلمان خود را به اين كشور نزديك مي كند و تمايل دارد تا در اقتصاد كره شمالي ريشه بدواند، سوال برانگيز مي شود.
روزنامه الماني «فرانكفورتر آلگماينه تساويتونگ» با تاييد تمايل آلمان براي نفوذ در بسترهاي اقتصادي كره شمالي، در اين باره نوشت كه مشاوران آلماني به كره شمالي كمك هاي اقتصادي و حقوقي ارائه داده است. البته مقامات آلماني شبهاتي نسبت به سرمايه گذاري در اين كشور دارند و زمينه هاي اقتصادي آن هنوز در سطح «مرحله آبي اصلاحات ويتنام» مي دانند. در اين مرحله دولتمردان ويتنامي بر اساس تمايلات خود سرمايه گذاران خارجي مشخصي را مي پذيرفتند و تنها با همان ها كار مي كردند.
با اين وجود آلمان براي سرمايه گذاري در كره شمالي علاقه نشان داده است. نفوذ اقتصادي آلمان در اين كشور مي تواند زمينه نفوذ سياسي و حتي نظامي اش را در حوزه آسيا - پاسيفيك فراهم كند تا از اين طريق از تحولات شرق و جنوب شرق آسيا دور نماند. به هر جهت اروپايي ها بخصوص آلمان به عنوان اولين قدرت اقتصادي اروپا تمايل ندارند كه رقابت هاي حوزه آسيا - پاسيفيك را تنها به چين و آمريكا به همراه متحدان منطقه اي شان رها كنند. مواضع اخير كيم جونگ ايل، رهبر جوان كره شمالي نيز كه از دسامبر 2011 قدرت را به دست گرفته چراغ سبز را به آلماني ها داده است.
ايل به مناسبت آغاز سال 2013 طي سخناني از «ابداعات و دگرگوني هاي بزرگ» در كشور صحبت كرد و از اقدامات عملي در اصلاحات حمايت كرد. به هر شكل آلمان براي باز كردن جاي پاي خود در اقتصاد كره شمالي و زمينه سازي تعامل با چين در منطقه و همچنين آماده سازي براي نفوذ در اين حوزه بايد با مقامات نظامي و سياسي كره شمالي ارتباط بيشتر و عميق تري برقرار كند كه ممكن است اين رويكرد چندان به مذاق آمريكا خوش نيايد و زمينه هاي رقابت و مخالفت با آلمان را در فراهم كند. به هر حال آمريكا تجربه خوشي از نزديك شدن آلماني ها به چشم بادامي هاي شرق آسيا ندارد.
ارسال نظر