وام ۷۰۰ میلیون تومانی مسکن بدرد میخورد؟
پارسینه: در بازار مسکن ایران فهرست متنوعی از تسهیلات برای خانه دار شدن و حتی اجاره کردن آن وجود دارد. از وام مسکن جوانان تا وام ودیعه مسکن، آیا این تسیهلات نیز کمکی به حل مشکل تامین مسکن جامعه میکند؟
شورای عالی پول و اعتبار با وام ۷۰۰ میلیون تومانی خرید مسکن توسط زوجین موافقت نکرد؛ بنابراین پرداخت این تسهیلات همچنان به نرخ سابق ۴۰۰ میلیون تومان برای هر زوج ادامه دارد. اما در شرایط اقتصادی حاضر افزایش یا عدم افزایش این تسهیلات کمکی به افزایش جمعیت صاحبخانههای کشور میکند؟
شورای عالی پول و اعتبار با وام ۷۰۰ میلیون تومانی خرید مسکن توسط زوجین موافقت نکرد؛ بنابراین پرداخت این تسهیلات همچنان به نرخ سابق ۴۰۰ میلیون تومان برای هر زوج ادامه دارد. اما در شرایط اقتصادی حاضر افزایش یا عدم افزایش این تسهیلات کمکی به افزایش جمعیت صاحبخانههای کشور میکند؟
فردین یزدانی، پژوهشگر مسکن در این باره میگوید: عموم جامعه از نظر اقتصادی واجد دریافت تسهیلات بانکی نیستند، وام مسکن زوجین هم یکی از همین تسهیلات است، بنابراین موافقت یا عدم موافقت شورای عالی پول و اعتبار با ۷۰۰ میلیون تومانی شدن این تسهیلات کمکی به خانه دار شدن مردم نخواهد کرد.
در بازار مسکن جمعیت مستاجران از صاحبخانهها پیشی گرفته است، محمد آقامیر، عضو شورای اسلامی شهر تهران در این باره به فارس گفت: آمار مستاجران از صاحبان املاک در سال ۱۴۰۰ پیشی گرفته و به بیش از ۵۰ درصد رسیده است و طبق آمار دولت بیش از ۶۰ درصد هزینههای خانوار صرف هزینه مسکن میشود.
از آنجا که وضعیت شاخصهای اقتصادی و اجتماعی تهرانی، معیار و الگویی برای سایر نقاط کشور، میتوان انتظار وضعیت مشابه در بازار مسکن دیگر شهرهای کشور را داشت.
در چنین اوضاع و احوالی شاید تصویب وام ۷۰۰ میلیون تومانی خرید مسکن زوجین، بتواند کمکی به افزایش جمعیت صاحبخانهها بکند.
منتها یزدانی در این خصوص اصلا خوشبین نیست و میگوید: هدف این تسهیلات تامین مسکن خانوراهاست، عمده مردم قادر به دریافت چنین تسهیلاتی نیستند، مگر عدهای محدود که مشکل مسکن ندارند و با این قبل وامها سرمایه خود را افزایش میدهند. برای همین مخالفت شورای عالی پول و اعتبار با وام ۷۰۰ میلیونی خرید خانه در جای خود قابل دفاع و توجیه است.
وامهای مسکن بیتاثیرند
در بازار مسکن ایران فهرست متنوعی از تسهیلات برای خانه دار شدن و حتی اجاره کردن آن وجود دارد. از وام مسکن جوانان تا وام ودیعه مسکن، آیا این تسیهلات نیز کمکی به حل مشکل تامین مسکن جامعه میکند؟
یزدانی در پاسخ به این سوال نیز همچنان بر موضع پیشین خود تاکید میکند، در اکثر مواقع بود و نبود تسهیلات بانکی کمکی به تامین سقف بالای سر نمیکند.
وی در ادامه موضوع پرداخت وام ودیعه مسکن را پیش کشید: ۱۰۰ میلیون تومان شاید به جور کردن بخشی از پول رهن خانه کمک کند. اما صف متقاضیان واجد شرایط این وام طولانیست، فرض کنید تسهیلات پرداخت و پول اجاره هم جور شد، برای سال بعد چه باید کرد؟ این بار هم قسط وام هست و هم افزایش قابل توجه پول اجاره خانه.
وی در خاتمه گفت: تسهیلات خرید مسکن که عملا بود و نبودشان در خانه دار شدن افراد فاقد مسکن بی تاثیر است. عموم این افراد از نظر بانکها واجد دریافت تسهیلات نیستند. معدود دریافت کنندگان این تسهیلات هم دنبال سرمایه گذاری در بازار مسکن هستند بنابراین این وامها کارکرد خودشان را ازدست دادهاند.
شورای عالی پول و اعتبار با وام ۷۰۰ میلیون تومانی خرید مسکن توسط زوجین موافقت نکرد؛ بنابراین پرداخت این تسهیلات همچنان به نرخ سابق ۴۰۰ میلیون تومان برای هر زوج ادامه دارد. اما در شرایط اقتصادی حاضر افزایش یا عدم افزایش این تسهیلات کمکی به افزایش جمعیت صاحبخانههای کشور میکند؟
فردین یزدانی، پژوهشگر مسکن در این باره میگوید: عموم جامعه از نظر اقتصادی واجد دریافت تسهیلات بانکی نیستند، وام مسکن زوجین هم یکی از همین تسهیلات است، بنابراین موافقت یا عدم موافقت شورای عالی پول و اعتبار با ۷۰۰ میلیون تومانی شدن این تسهیلات کمکی به خانه دار شدن مردم نخواهد کرد.
در بازار مسکن جمعیت مستاجران از صاحبخانهها پیشی گرفته است، محمد آقامیر، عضو شورای اسلامی شهر تهران در این باره به فارس گفت: آمار مستاجران از صاحبان املاک در سال ۱۴۰۰ پیشی گرفته و به بیش از ۵۰ درصد رسیده است و طبق آمار دولت بیش از ۶۰ درصد هزینههای خانوار صرف هزینه مسکن میشود.
از آنجا که وضعیت شاخصهای اقتصادی و اجتماعی تهرانی، معیار و الگویی برای سایر نقاط کشور، میتوان انتظار وضعیت مشابه در بازار مسکن دیگر شهرهای کشور را داشت.
در چنین اوضاع و احوالی شاید تصویب وام ۷۰۰ میلیون تومانی خرید مسکن زوجین، بتواند کمکی به افزایش جمعیت صاحبخانهها بکند.
منتها یزدانی در این خصوص اصلا خوشبین نیست و میگوید: هدف این تسهیلات تامین مسکن خانوراهاست، عمده مردم قادر به دریافت چنین تسهیلاتی نیستند، مگر عدهای محدود که مشکل مسکن ندارند و با این قبل وامها سرمایه خود را افزایش میدهند. برای همین مخالفت شورای عالی پول و اعتبار با وام ۷۰۰ میلیونی خرید خانه در جای خود قابل دفاع و توجیه است.
وامهای مسکن بیتاثیرند
در بازار مسکن ایران فهرست متنوعی از تسهیلات برای خانه دار شدن و حتی اجاره کردن آن وجود دارد. از وام مسکن جوانان تا وام ودیعه مسکن، آیا این تسیهلات نیز کمکی به حل مشکل تامین مسکن جامعه میکند؟
یزدانی در پاسخ به این سوال نیز همچنان بر موضع پیشین خود تاکید میکند، در اکثر مواقع بود و نبود تسهیلات بانکی کمکی به تامین سقف بالای سر نمیکند.
وی در ادامه موضوع پرداخت وام ودیعه مسکن را پیش کشید: ۱۰۰ میلیون تومان شاید به جور کردن بخشی از پول رهن خانه کمک کند. اما صف متقاضیان واجد شرایط این وام طولانیست، فرض کنید تسهیلات پرداخت و پول اجاره هم جور شد، برای سال بعد چه باید کرد؟ این بار هم قسط وام هست و هم افزایش قابل توجه پول اجاره خانه.
وی در خاتمه گفت: تسهیلات خرید مسکن که عملا بود و نبودشان در خانه دار شدن افراد فاقد مسکن بی تاثیر است. عموم این افراد از نظر بانکها واجد دریافت تسهیلات نیستند. معدود دریافت کنندگان این تسهیلات هم دنبال سرمایه گذاری در بازار مسکن هستند بنابراین این وامها کارکرد خودشان را ازدست دادهاند.
ارسال نظر