مشکلات اقتصادی عامل اصلی تعطیلی روزنامه‌ها در ایران

از سال 1215 هجری خورشیدی که روزنامه‌نگاری در ایران آغاز شد، عوامل فراوانی مانع توسعه فعالیت این حرفه سخت در کشور شده‌ است.

از میان این عوامل متعدد در 177 سال گذشته می‌توان برای دو عامل نقش پررنگ‌تری در نظر گرفت: 1) رشد نیافتن روزنامه‌های مستقل؛ 2) فقدان امنیت شغلی در حرفه روزنامه‌نگاری ناشی از عوامل اقتصادی.

متأسفانه در کشور ما، بهار روزنامه‌ها به سرعت رنگ خزان به‌خود می‌گیرد؛ از این‌روست که بیشتر مطبوعات در ایفای نقش خود به‌عنوان «رکن چهارم دمکراسی» ناتوان مانده و کاری که آغاز کرده‌اند، ابتر می‌ماند. بسیاری از روزنامه‌ها وقتی به بلوغ کامل حرفه‌ای خود می‌رسند و در راه رشد قرار می‌گیرند، از ادامه کار بازمی‌مانند.

یکی از روزنامه‌هایی که خبر تعطیلی آن در چند روز گذشته منتشر شد و موجی را در عرصه رسانه‌‌ای کشور ایجاد کرد،‌ وطن امروز است.

روزنامه وطن امروز در طول 5 سالی که از انتشار آن می‌گذرد، با مخاطب قرار دادن اکثریت جامعه، سعی کرد با در پیش گرفتن خط ‌مشی تلفیقی انقلابی ـ اعتدالی، هدف خود را معطوف به دفاع از انقلاب و ارزش‌های اسلامی ـ ملی در کنار توسعه فرهنگی ـ ‌سیاسی ـ اقتصادی کشور کند.

بازتاب‌هایی که در نتیجه اعلام خبر تعطیلی این روزنامه ظرف روزهای گذشته در میان دوستان انقلاب (بهت و ناراحتی) و دشمنان نظام اسلامی(شادی زایدالوصف به نحوی که سایت بی‌بی‌سی فارسی به مدت 24 ساعت ان را تیتر یک و خبر نخست خود قرار داد ـ دیدیم و بازخوردهایی که همچنان ادامه دارد، گواهی بر این ادعاست که وطن امروز توانست جایگاه قابل ‌قبولی بین مردم به‌دست آورد و نبود آن، احساس خواهد شد.

در کنار نقش رئیس انقلابی و رسانه‌فهم شورای سیاست‌گذاری این روزنامه در موفقیت آن، باید بر اهمیت جایگاه روزنامه‌نگاران فعال در این نشریه که عده‌ای جوان تحصیل‌کرده و ژورنالیست هستند،‌ تاکید کرد.

کسانی که به حرفه روزنامه‌نگاری آگاهی و آشنایی دارند، می‌دانند تعطیلی یک روزنامه علاوه بر آنکه ضربه‌ای روحی به روزنامه‌نگاران، خبرنگاران و مخاطبان آن وارد می‌کند، به معنای ضربه‌ای به فرهنگ و رسانه در کشور محسوب می‌شود. آن‌چه درباره تعطیلی وطن امروز بعنوان یک خبر منتشر شد، تنها یک خبر نبود بلکه به معنای تعطیلی رسانه‌ای بود که در فتنه 88 عملکردی مثال‌زدنی و ستودنی در شناساندن فتنه‌گران، اصحاب فتنه و ساکتین فتنه داشت و رسانه‌ای بصیرت‌افزا بود که مردم به ویژه امت حزب‌الله آن را دوست داشتند.

وقتی مشکل اقتصادی موجب جلوگیری از انتشار روزنامه‌ای می شود که حامی اصیل انقلاب، نظام، امام، ولایت، شهدا و ارزش‌ها بود، این موضوع زنگ خطر را با بلندترین سطح ممکن به صدا درآورده‌ است.

این تعطیلی تاثیری نامطلوب بر رسانه‌‌های انقلابی کشور خواهد داشت و کسانی‌که دست‌اندرکار امور مطبوعات در دستگاه‌های فرهنگی هستند، اگر امروز از درک این موضوع ناتوانند، با گذشت زمان به اینکه نسبت به تعطیلی روزنامه‌ای 5 ساله با خط مشی اصولی ـ ارزشی بی‌تفاوت بودند، انگشت حسرت به دندان خواهند گزید.

درباره وطن امروز، شیوه منطقی حل مشکلات آن، یاری برای تداوم انتشار آن بود تا این مسئله در کانون توجه قرار نگیرد ولی با برخورد توأم با بی‌تفاوتی محض نهادهای فرهنگی مشخص شد سرنوشت رسانه‌ای در تراز انقلاب اسلامی که توسط جوانان بصیر و ولایی اداره می‌شود برای متولیان امور از جمله وزارت ارشاد،‌ هیچ اهمیتی ندارد.

روزنامه‌ وطن امروز، تریبون بچه‌حزب الهی‌هایی است که تعادل،‌ تکلیف‌گرایی و انقلابی‌گری را توأم کرده بودند و برای جوانان مؤمن و بصیر، انتشار آن بسیار موثر و مهم است. در عین حال وطن امروز یکی از روزنامه‌های کاملاً مستقل کشور است.

در حقیقت، تعطیل شدن روزنامه‌ها و رسانه‌های بصیر و دارای تحلیل، نگران‌کننده است و بی‌تفاوتی غم‌انگیز افراد متولی فرهنگ نسبت به منتشر نشدن روزنامه‌ وطن امروز که روزنامه‌ای متعادل و در عین حال انقلابی در فضای اطلاع‌رسانی است، سوال برانگیز است.

باز بودن فضای اطلاع‌رسانی سالم و فضایی که مردم بتوانند در جریان واقعیت‌ها باشند و به اخبار اعتماد کنند، بسیار ضروری است که این موضوع با صرف تماشای توقف انتشار روزنامه‌ها به ویژه روزنامه‌ای که در جنگ نرم به خوبی در برابر ناتوی فرهنگی ایستاده بود و مبارزه می‌کرد، تعارض دارد.