عراق از بند هفتم منشور سازمان ملل خارج شد

خبرگزاری رسمی عراق 'واع' به نقل از بیانیه مزبور افزود: شورای امنیت پس از کامل شدن تمامی تعهدات عراق به برنامه یاد شده، امروز با صدور قطعنامه ۲۳۹۰ به اتفاق آراء چنین تصمیمی اتخاذ کرد.
بر اساس این گزارش، در متن قطعنامه مزبور آمده است: دو طرف یعنی عراق و سازمان ملل بر اساس مقررات بند هفتم منشور سازمان ملل ذکر شده در دو قطعنامه ۱۹۵۸ صادر شده در سال ۲۰۱۰ و ۲۳۳۵ صادر شده در سال ۲۰۱۶ تمامی تدابیر لازم را به طور کامل اتخاذ کرده اند و این قطعنامه جدید گام مهمی در بازگشت عراق به جایگاه طبیعی و موقعیت بین المللی اش به شمار می رود و بیانگر پایان یافتن تعهدات عراق بر مبنای فصل هفتم مربوط به برنامه نفت در برابر غذا است.
۲۱ سال از برنامه نفت در برابر غذا در عراق می گذرد؛ علت اعمال این برنامه علیه عراق به جنگ این کشور علیه کویت در سال ۱۹۹۰ باز می گردد.
پس از پایان این جنگ، شورای امنیت سازمان ملل، عراق را تحریم کرد، اما در اثر تحریم، مردم عراق دچار فقر شدیدی شدند و بروز فاجعه انسانی این کشور را تهدید می کرد.
از این رو، شورای امنیت سازمان ملل در سال ۱۹۹۵ قطعنامه ۹۸۶ را علیه عراق صادر کرد و به این کشور اجازه داده شد تا هر ۶ ماه، ۲ میلیارد دلار نفت خود را بفروشد و در مقابل تنها مواد غذایی دریافت کند.
در واقع، شورای امنیت با صدور این قطعنامه از یک سو درصدد بود مانع بهره گیری پول نفت برای خریدهای تسلیحاتی توسط دولت عراق شود و از سوی دیگر نیز درصدد کاستن از فشار تحریم ها بر مردم عراق بود؛ بازرسان سازمان ملل متحد نیز بر فرآیند اجرای این قطعنامه نظارت می کردند.
با سقوط حکومت صدام دیکتاتور عراق در سال ۲۰۰۳، فرآیند خروج این کشور از ذیل فصل هفتم منشور ملل متحد و پایان برنامه نفت در برابر غذا نیز آغاز شد.
شورای امنیت سازمان ملل ابتدا در نوامبر ۲۰۰۳ با تصویب قطعنامه ۱۴۸۳ و سپس در سال ۲۰۱۰ با تصویب قطعنامه ۱۹۵۸ در جهت پایان دادن به برنامه نفت در برابر غذا و خروج عراق از ذیل فصل هفتم منشور ملل متحد رای داد.
این شورا در سال ۲۰۱۳ نیز موافقت کرد که بحث کویتی‌ های مفقود‌الاثر و اموالی که در اثر حمله عراق آسیب دیده یا از دست رفته است، از ذیل فصل هفتم خارج و به فصل ششم منشور ملل متحد که بر راه حل های مسالمت آمیز برای حل اختلاف ها تاکید دارد، منتقل شود.